ေစာင္ခေလး ဋီကာ (Complete)

အခန္း (၂)

(Zawgyi)

အဘယ့္ေၾကာင့္ ေစာင္ခလးမ်ားကိုအလိုမလိုက္သင့္သနည္း

အသက္အရြယ္က စကားေျပာတယ္ဆိုတာ အဲ့ဒါပဲ။ ညက ေခြးလိုႏြားလိုေသာက္ၿပီး ကြၽဲလိုဝက္လိုအန္တဲ့ေကာင္ေလးက မနက္က် လန္းလန္းဆန္းဆန္းေနၾကာပန္းေတြျဖစ္ၿပီး ေကာေကာ ဘာစားမလဲ။ ေကာေကာ အလုပ္မ႐ွိဘူးမလား။ ေကာေကာ သားေစ်းဝယ္ေပးရမလား။ ေကာေကာကိုအားနာလို႔ ေန႔လယ္စာခ်က္ေကြၽးမယ္နဲ႔ တတြတ္တြတ္နားပူေနခ်ိန္

ေ႐ွာင္းက်န္႔ကေတာ့ သန္းေခါင္ေက်ာ္ မိုးလင္းခါနီးမွအိပ္ရလို႔ ခ်ိဳင့္ဝင္ေနတဲ့ စၾကာဝဠာမ်က္တြင္းမည္းႀကီးရယ္၊ အိပ္ေရးမဝလို႔ တဆစ္ဆစ္ထိုးကိုက္ေနတဲ့ နားထင္ကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ေထာက္၊ ဆိုဖာေပၚတစ္ညလံုးအိပ္ထားရလို႔ နာေန႐ွာတဲ့ခါးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ဖိရင္း အရက္နာက်တဲ့႐ုပ္ထြက္ေနေလရဲ႕။

"ျပန္ေတာ့"

ေ႐ွာင္းက်န္႔ဘက္က တစ္ခြန္းပဲ ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာမိတာပါ။ ဝမ္ရိေပၚဆိုတဲ့ ငတိေလးက ေ႐ွာင္းက်န္႔ေ႐ွ႕က ၾကမ္းျပင္ေပၚ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလးလာဒူးေထာက္ၿပီး

"သားမွားပါတယ္ ေကာ။ သားေၾကာင့္ ေကာမွာ ေနမေကာင္းျဖစ္ရ။ စိတ္တိုရၿပီ"

ေအး နင္သာလွ်င္ စင္ဒရဲလား၊ နင္သာလွ်င္ စႏိုးဝိႈက္၊ နင္သာလွ်င္ သနားစရာလူလိမၼာ ငါက မိေထြးအို စုန္းမႀကီး လံုးလံုးကို ျဖစ္လို႔။

ေ႐ွာင္းက်န္႔ စိတ္ထဲကေန အားရပါးရက်ိန္ဆဲေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ စုန္းမအိုႀကီးစိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့ ရင္ထဲမွာပဲ ခ်ိဳးႏွိမ္လိုက္ပါတယ္။

"မင္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနရင္ရၿပီ"

နာေနတဲ့ ခါးေလးကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႔ ထိန္းကိုင္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းကို လႈပ္တုတ္လႈပ္တုတ္နဲ႔ သြားေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ရိေပၚက အလိုက္တသိေလး လာတြဲေပး႐ွာေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘိုးဘြားရိပ္သာေရာက္သြားသလိုပဲ ခံစားမိပါတယ္။

"ေကာ ေရခ်ိဳးေပးရမလား. . ."

စကားဆံုးေအာင္ မေျပာႏိုင္ေသးခင္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ျဗန္းခနဲျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ပိတ္လိုက္ရတယ္။ ဒင္းကို တြဲခြင့္ျပဳတာနဲ႔ ေရပါခ်ိဳးေပးခ်င္စရာလား။