My Baby's Father is a Superstar (NOT EDITED)

CHAPTER FOUR

CHAPTER FOUR💐

"Because I never intend to tell him. Ayokong maging hadlang kami ng anak ko sa pangarap nya."

"Pero karapatan nyang malaman yun." tumaas na ang boses ni Kuya Storm.

"Alam ko Kuya. Pero duwag ako. Naduwag akong sabihin sa kanya kasi--"

"Kasi baka hindi ikaw ang piliin nya?"
Putol ni Kuya Thunder sa sasabihin ko.

Natahimik ako sa sinabi nya. Masyado atang halata ang dahilan ko.

"Tell him Rain, he has the rights to know about your son. Iniwan mo na sya dati Rain. Now pay him back by telling everything about his son."

"H-hindi ko kaya Kuya."

"Kayanin mo. You started this Rain, then finish it." ani Kuya Storm na diretso pa din ang tingin sa kalsada.

Napatingin ako sa anak ko na nasa lap ko at natutulog. Oras na ba para sabihin sa kanya?

~~~~~~~~

8 years ago....

Agad kong pinalis ang luhang pumatak sa pisngi ko as I stares at him na pasakay na ng train. Ito ang araw na kailangan nyang pumunta sa Seoul. He was casted as a trainee sa isang entertainment sa Seoul.

"Jagi..."

Napalingon ako sa kanya ng tinawag nya ako. He suddenly puts his luggage down and rush to me. Nakatingin lang ako habang palapit sya sa'ken hanggang nasa harap ko na sya. I felt his fingers touching my face, getting rid of my tears.

"Wag nalang kaya akong umalis? Umiiyak ka na naman e."

"Don't joke around. Baka hindi ka talaga makaalis nyan dahil maiiwan ka na ng train."

"Jagi.... "

I tiptoed and reached his lips to kiss him. After a seconds, I slowly let him go.

"I will miss you Jagiya. I will be waiting for you. Now go before that f*cking train leaves you."

"You cursed."

Napailing ako dahil mas napansin nya pa ang pagmura ko keysa sa sweet message ko sa kanya.

"Pumasok ka na sa train. Tas pagdating mo sa Seoul, hanapan mo ako ng gwapong idol."

"Anong hanapan? Ipagpapalit mo ako? "

Napatawa ako sa sinabi nya at itinulak ko na sya sa pinto ng train.

"Go. I will miss you."

__________________

7 years ago...

A year passed at mas lalong dumalang ang pagkikita namin. Maybe because he is too busy on his training kaya hindi sya makauwi ng Busan. Kaya pinili ko nalang na ituon ang pansin ko sa pag-aaral ko. But of course, hindi ko mapigilan na ma-miss sya.

"Rain..."

Napatingin ako sa pinto ng kuwarto ko ng may kumatok dito.

"Yes Kuya?"

"Lumabas ka na. Nakahanda na ang dinner."

Agad kong iniligpit ang mga notebook at libro ko na nasa ibabaw ng kama. Pagkatapos ay lumabas na ako. Nadatnan ko sina mom at dad kasama ang dalawa kong kuya sa harap ng hapag.

"You're here honey, maupo ka na at kakain na tayo." Agad akong napansin ni mommy.

Naupo ako at hindi umiimik na nagsimula ng kumain.