Ne yapıyorsun böyle bana? Deku, bak seni her gördüğümde bir şeyler hissediyorum. Günlük hissettiğim öfke dışında, beni sakinleştiren bir şeyler. Kalbime hızlıca kan pompalayıp nefes almamı zorlaştıran, göğüs kafesime yapılan baskıyla canımı yakan bir şeyler. Beynimle bedenim arasındaki bağlantının yavaşlamasını sağlayan bir şeyler, ve ben bu hisse bayılıyorum.
Uyuşturucum gibi olduğunu biliyor muydun?
Vücudumu aşkla uçuran bir uyuşturucusun sen.
Bu hissi ne kadar sevdiğim gerçeği sana aşık olduğumu, yüzünü görmeden bir gün bile yapamayacağımı kanıtlıyor sanırım. Kabullenmenin bu kadar hoşuma gideceğini bilemezdim.
Deku, biliyor musun, bazen seni güldüren insanları öldürmek istiyorum. O gülüşü sadece bana sun, sadece bana göster istiyorum. Diğerleri onu haketmiyorlar. Tanrı'nın yaparken kutsadığı o gülüşü görmeyi haketmiyorlar. Asla.
Bir kere bana gülmen için canımı verebilirdim miniğim.
Sadece bir kere.
Dün, o aptal melezin sana bakışlarını gördüm Deku ve öyle sinirlendim ki, seni oradan uzaklaştırıp o melezi de tam orada gebertmek istedim. Yapamayacağım gerçeği beni daha çok sinirlendirirken elimden sadece seni oradan çekip çıkarmak geldi.
Seni bir duvara çarpıp orada tutmak istememiştim Deku.
Öyle çok korktum ki... Kalp atışlarımı dışarıdan duyarsın diye.
Seni duvarla arama aldığımda ister istemez ellerim bileklerine gitti.
Ve ben mutlu oldum biliyor musun? Çünkü kalp atışın bileklerinden bile hissediliyordu.
Belki de seni korkutmuştum.
Ama bir ihtimal Deku, sadece bir ihtimal;
Benden hoşlanıyor olabilir misin?
Cevabının evet olmasını sadece rüyalarımda görmek istemiyorum.
Seni seviyorum brokoli kafa. İyi geceler...
