ကိုႀကီး/ကိုကြီး(Z/U)

43

စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္သည္။
ဘာကိုမွ မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး။
ရည္းစားထားရတာႀကီးက စိတ္ေမာရသည္။
ခုကတည္း အခ်ိန္မေပးႏိုင္ရင္ ေနာက္ဆို ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။
အခု မအားလပ္ႏိုင္ေအာင္ အလုပ္လုပ္ေနရတာလည္း Baekhyuneeေၾကာင့္လို႔ေတာ့ မယူဆခ်င္။
ကိုႀကီးဘာသာ ဂ်ယ္လီနင္ၿပီး ဝါသနာမပါသည့္ အလုပ္ကို ခ်က္ခ်င္း ထလုပ္တာ။
Baekhyuneeေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး ။ ကိုႀကီးေၾကာင့္ အခုလို လြမ္းတိုင္း ေတြ႕ခြင့္မရတာ။
အဲ့လူႀကီးက ဘာဝတ္ဝတ္ ၾကည့္ေကာင္းေနတာ ။
အလုပ္သင္ကာလမွာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၊ T shirtတစ္ထည္ ပံုတံုးတံုး ဝတ္ထားတာေတာင္ ေခ်ာေမာေနမႈႀကီးက ဖံုးကြယ္မရ။
ကိုႀကီးပါပါး အလုပ္ကို တရားဝင္သာ ဦးစီးရရင္ ၊ အလုပ္ဝင္ရၿပီဆို ဝတ္စံုအျပည့္ျဖင့္ ကုမၸဏီတစ္ခုလံုးမွာ သူခ်ည္းပဲ ထင္းလင္းေနမွာ။

ဒီလူႀကီးကို ဘယ္နား ဖြက္ထားရပါ့။

ပိုင္ဆိုင္ရေသာ္လည္း ရင္မေအးရပါလား။

'စိတ္ညစ္တယ္ ၊ စိတ္ညစ္တယ္ ၊ စိတ္ညစ္တယ္ '

အသံကုန္ေအာ္ၿပီး ဂိမ္းထဲ ဝင္လိုက္သည္။
ေဒါသေျဖစရာ ရလိုရျငား။
စိတ္နဲ႔ကိုယ္ မကပ္တာေၾကာင့္ တိုက္ေနသည့္ ဂိမ္းက ခဏတိုင္း သတ္ခံေနရသည္။
ဆဲသံေတြလည္း ညံစီလို႔ ။
သူ႔အဖြဲ႕ ၊ ကိုယ့္အဖြဲ႕ထဲက သူေတြလည္း မသိေတာ့ ။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ကိုယ့္Groupထဲက သူေတြ ဝိုင္းဆဲေနၾကသည္။
တခါတေလ စိတ္မပါတုန္းေလးေဆာ့မိလို႔ သူတို႔ၾကယ္ေလးေတြ ေႁခြမိတာကို ဝိုင္းၿပီး ဆြမ္းႀကီးေလာင္းေနၾကသည္။

ဂိမ္းေဆာ့ဖို႔လည္း စိတ္မပါေတာ့တာေၾကာင့္ ကိုႀကီးႏွင့္ အတူရိုက္ထားသည့္ ပံုေတြကို ၾကည့္လိုက္ ၊ saveထားေသာ အဆင္ပံုေလးမ်ားကို မ်က္စိအစာေကြ်းလိုက္ႏွင့္။

တံခါးေခါက္သံ၂ခ်က္ ထြက္ေပၚလာၿပီး အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာသူကို လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ ။ ဒီအခ်ိန္ အိမ္မွာ ရွိတာ ေမေမႏွင့္ Baekhyunႏွစ္ေယာက္တည္း။

ဖုန္းကိုပဲ သဲႀကီးမဲႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနသည္။

"ByunBaekhyunအတြက္ စာပါလာတယ္ခင္ဗ်။ အထူးဝန္ေဆာင္မႈ အေနနဲ႔ အခန္းထဲထိ စာလာပို႔ေပးၿပီး ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ျပေပးမွာပါဗ် "