Sinds Ellie naar het concert van The Vamps in Brussel is geweest, kan ze niet stoppen met denken aan hen. Ze pikt haar leven weer op en probeert haar gedachten te verzetten, tot ze een berichtje met zeer belangrijke info krijgt...
Met trillende handen ontgrendel ik mijn telefoon. Meteen verschijnt er een glimlach op mijn gezicht.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Hij weet het." Fluister ik opgelucht. Taylor en Lise kijken me vragend aan. "wie weet wat, El??" Schreeuwt Lise zowat. Zonder iets te zeggen draai ik het scherm van mijn telefoon naar de meisjes die enthousiast beginnen te lezen wanneer ze zien van wie de dm komt. "oke inpakken en wegwezen, girls. We moeten Ellie klaarmaken voor de videochat!" Gilt Lise. Ik zie dat Taylor teleurgesteld naar de bar kijkt. "laten we gaan." Zucht ze.
We wandelen naar buiten en maken de fietsen los wanneer ik merk dat mijn jas nog binnen ligt. "Hey ik ben mijn jas vergeten, ik ga hem snel even halen!" Roep ik wanneer ik me naar binnen haast. Ik ben mijn jas helemaal niet vergeten, ik heb hem met opzet laten liggen zodat ik terug naar binnen kon. Snel tik ik de knappe barman op zijn schouder.
"Hey, mijn vriendin vond je enorm knap en baalt dat we al naar huis gaan. Vind je het erg als ik haar nummer snel even geef?" Vraag ik lief. De jongen kijkt me met oplichting aan. "degene met het lange, zwarte haar en de blauwe ogen?" Vraagt hij een tikkeltje verlegen. Ik knik. "oh gelukkig, ik dacht dat ik haar nooit meer zou zien! Dankjewel!" Hij neemt het bierviltje waar ik haar naam en nummer op heb gekrabbeld en kijkt me dankbaar aan. Snel grijp ik mijn jas van de bank en haast ik me naar buiten met een grote grijns op mijn gezicht.
Eenmaal thuis ga ik snel even met een borstel door mijn blonde haren en stuur ik naar Brad dat ik thuis ben en klaar ben om te bellen. Mijn hart slaat een paar keer over wanneer mijn telefoon afgaat en met een klein hartje neem ik op. Al snel blijkt dat al die stress niet nodig is want brad en ik praten de hele nacht alsof we elkaar al jaren kennen. Net als die avond in kruitfabriek.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Oh ik heb ook aan onze veiligheidsmensen gevraagd om na te trekken wie er achter dat fake profiel zit" zegt Brad plots. "ik heb al een vermoeden wie erachter zit, Brad." Zucht ik. Hij lacht even. "bridezilla? Want dat dacht ik namelijk ook." Grapt hij. Ik knik. "maak je geen zorgen. Ik heb je gevonden en ik ben niet van plan je opnieuw te verliezen." Zegt Bradley lief. Ik merk dat hij wat verlegen wordt. "ik hoop het." Knipoog ik.
We wensen elkaar een goede nacht en gaan slapen. Niet dat ik een oog dicht heb gedaan want ik bleef maar denken aan Bradley. Hij is zo lief en knap en grappig, gewoon alles wat ik altijd al verwacht had. Uiteindelijk lukt het me om in slaap te vallen. De volgende ochtend wordt ik wakker met een berichtje van Brad.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
