Ruined

... c'est vous

"Ikaw."

WTF.

"Ano bang problema mo ha Stephen?!?" Sigaw ko.

"Maayos na lahat sa akin." Sabi niya

"Puta. Kakasabi ko lang sayo kanina sa canteen tapos sasabuhin mong maayos na?"

Galit na galit kong tanong sa kanya.

"Tara na Rei. Di yan totoo." Sabi ni Michael. Alam ko naman eh. Baka naman. Hindi how i wish gusto kong sabihin eh. Gusto ko lang talaga mamura siya.

"Alam ko." Bulong ko. Umalis na kami ni Michael. Nandito kami sa may hagdan sa tabi ng laboratory. Wala kasiang tao dun lagi.

"Bwiset. Bwiset." Hindi ako umiiyak. Totoo yun. Sawa na ako kakaiyak.

"Reian. Hindi ka ba iiyak?" Ngiti sa akin ni Michael.

Gago to.

"Gago. Bakit ako iiyak?" Sabi ko

"Kasi ikaw na pinili niya pero ganito nangyari."

"How I wish yan yung desisyon niya dati diba." Ngiti ko.

(Stephanie's POV)

Ang kupad naman nun ni Reian. Sabi ko tanungin lang si Anna eh. Di na bumalik.

"Steph. Musta?" Hinawakan niya ako sa tagiliran. Okay lang naman, nanliligaw naman siya sakin eh tyaka kaibigan ko rin siya kaya close kami.

Sinalubong niya ako sa main stairs.

"Nakita mo ba si Reian?" Tanong ko.

"Hindi eh. Parang kanina nakita ko siyang dumaan sa corridor tapos hinahanap ka." Sabi niya

Kanina pa yun eh. Yung recent pwede?

"Stephanie." Bulong niya sakin.

"Bakit?"

" I love you." Kinilig naman ako dun hahaha

"I love you too, Stephen."

(Reian's POV)

"Paano ka na mabubuhay?" Pang-aasar niya sakin.

"Gago." Batok ko sa kanya.

"Reian." Tingin niya sa akin ng seryoso habang hinhimas yung part na binatukan ko.

"I love you." Ngiti niya sa akin.

Napakamapagmahal talagang kaibigan.

"Love you too." Tawa ko.

"Seryoso ako." Tingin niya sa akin.

"Seryoso din ako." Tawa ko sa kanya.

"Seryoso ako. Gusto kita Reian."

"Umayos ka please?" Sabi ko.

"Seryoso ako. Gusto kita at simula bukas liligawan na kita."