Küçükken büyük bir hayal dünyasında yaşardım. Mesela uçabileceğime inanıyordum. İlk okulda bunun olamıyacağını anladım.
Kendime tahtadan bir at yapıp onu yürütmek istedim. Bunun için baya bir oyuncak arabamı parçaladım :D . Orta okul bitiminde bu hayaliminde sadece hayal olarak kalıcağına inandım.
Ve lise...
Liseye gelince hayallerimin bu kadar basit ve saf kalmadığını anladım ne uçmak ne de tahtadan bir at. Bu kısa yaşamımda en iyi öğrendiğim şey ise büyümenin hayal kurmaya izin vermediğidir.
