📷May
Peter;
Hope'la beraber bizim eve yürüyorduk.Yürürken ona okulumuzun nasıl bir yer olduğunu anlatmaya başladım.
"Midtown Lisesi hep Flash gibi kişilerle dolu.Yani buraya geldiğine pişman olabilirsin.Gerçi senin eski okulun nasıldı bilmiyorum.Gülümsedi.
"Eski okulum da aynı burası gibiydi.Her şey çok normaldi."Bunu söylerken yüzü biraz düştü ama devam etti. "Her okulda olduğu gibi sıkıcı derslerimiz,ve birkaç da zorba öğrenci vardı."
Nedense konuşurken kendinden emin değildi.
"Neden buraya geldin?"Duraksadı
"Şey-Ben-Iı orası çok sıkıcıydı.Evet çok sıkıcıydı."
"Yani sadece bunun için mi?"Kafasını salladı.Aslında ailen nerde diye soracaktım ama eğer onlar ölmüşse bunu sorduğum için üzülmesini istemiyordum.Kısa bir sessizlik oldu ve o hemen bunu bozdu.
"Biliyor musun ilk geldiğimde yalnız kalacağım diye korkmuştum."Sahte bir şekilde gülümsedi.Nedense çok tuhaftı.
"Korkmana gerek yok.Merak etme ben seni yalnız bırakmam.Ben de yalnızım zaten.Bir tek Ned var."
"Ben de Ethan diye biriyle tanışmıştım.Sadece o ve Emma."Yine bir sessizlik oldu.Sonunda evime gelmiştik.
"Burası mı?"Kafamı salladım ve kapıyı çaldım.
"Peter!Okulda olan şeyden sonra ne kadar k-"Hope'u görünce sustu.Ağzı açık kalmıştı.
"İNANAMIYORUM.PETER BENJAMIN PARKER VE BİR KIZ MI!
"Arkadaşım hala arkadaşım."Gözümü devirip içeri geçerken bana yandan imalı imalı göz kırptı.
Hope;
Kapıyı halası açtı.Çok tatlı birine benziyordu.Peter içeri geçince benimle biraz konuştu.
"Merhaba tatlımm.Adın ne?"
"Hope Andrea Marshall"gülümsedim
"Gözlerin ne kadar güzelmiş"tekrar gülümseyip içeri geçtim.
Peter beni odasına götürdü oturduk.Bir sessizlik oluştu.Peter birkaç dakika sonra sessizliği bozdu.
"Bügün sana bir şey oldu mu?Yani kasırgada?"Onu ben yaptım Peter demek istiyordum ama böyle bir şey dersem benle asla konuşmayacağına emindim.Sonuçta kim bir tribridla konuşmak ister.Benden korkmasını istemiyordum.
"Ah evet.Dudağım.Dudağıma bir şey olmuştu ama geçti."Şüpheli gözlerle baktı.
"Emin misin?"Bir şey görmüş olabilir miydi?Ben ona korktu dolu gözlerle bakınca konuşmaya başladı.
"Ah sadece şaka yapıyorum.Yüzünün aldığı hali görmen gerekiyordu."Gülünce ben de gülmeye başladım.
Akşam olmuştu.
"Bugün dolunay olduğunu biliyor muydun?Belki beraber izleyebiliriz.Burdan çok güzel gözüküyor."
Dediğini kabul ettim.Sonuçta ben bir tribridım dolunay zamanında kurt olmak zorunda değilim.İstediğim zaman olabiliyordum.
"Hatta gel hadi seni bir yere götüreceğim.Ordan kesinlikle daha güzel gözüküyor.Umarım yükseklik korkun yoktur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suffer|Peter Parker & Hope Mikaelson
Action"Seni her zaman ve sonsuza kadar seviyorum Hope" "Her zaman ve sonsuza kadar"
