Chaptet Fourteen 🌸

1 0 0
                                    

Jeron POV

"Aray, aray, ohh tama nah" at hinawakan ko ang kamay niya. At pinakalma ikaw kaya ang sapakin ng paulit ulit.. "taman nah ang sakit ng ginawa mo huhhh" sabi ko at kumalma naman siya..

"Bakit mo ba ako hinubaran!?" Naiinis parin siya..

"Hindi ano, bibihisan sana kita ng damit kasi among balot kana ngayon" inamoy naman niya ang damit niya at sumama ang mukha niya..hahaha ang cute niyang tignan..

"Oo nga" buling niya sa sasarili " pero bakit hindi mo tinawagan si Cindy ng siya na ang magbihis sa akin, oh di kaya ako na lang pagising ko!" Sumisigaw parin siya ano ba naman yan..

"Nako po wala po akong number ng friend mo ino sana binigyam mo ko bago ka mahimatay" sarcastic kung sabi kasi naman wala naman talaga akong numbet ng friend niya eh number ng wala ako..

"Ahh sorry na rin, pero sa susunod wag mo ng sumubang basta basta magbubukas ng private area, anong akala mo sa akin ref?" Hahahah nakatawa naman tung babaeng toh..

"Hahahaha ok, sorry nah"

"Tawa ka dyan seryuso ako doon sa sinabi ko" nakataas pa ang mga kilay niya..

"Oo nah hindi ka naman joker eh" nakangti parin ako dahil, natutuea ako sa kanya bakit masama ba?

"Pero thank you pala sa ginawa mo naappreciate ko ang ginawa mo pero maliban sa isa" at ngayon binabalik niya ang mga batoness niya.. pero sa totoo nahihiya ako sa ginawa ko alam kung mali pero nadala lang talaga ako..

"Your welcome " ^_^ " wag mo ng ibalik yan, ito ohh ipapahiram ko muna sayo ang extra t-shirt ko"

"Thank you" sabi niya at kinuha ang t-shirt na pinahiram ko sa kanya, actually fit yun na t-shirt dahil pamalit lang naman yun..
Pigla niya akong tinitigan at binigyan ako ng Tumaliko-ka-look. Kaya alam ko na ang ibig niyang sabihin..

"Bakit ba bigla bigla ka na lang mahihimatay? Tanong ko habang nakatalikod sa kanya.. kasi palagi na siya na nahihimatay at sa pagkakataon ako lagi ang sumasalo sa kanya. Oo ako ang taong sumalo niya sa bar kagabi.. sana pala hindi ko na lang sila niyaya..

"Iwan ko? Inborn na siguro yun kasi ganun ako magalit bigla na lang magdidilim ang isip ko tapus iniisip ko na ang mga matatalim na bagay na pweding ipatay sa taong nasa harap ko, humarap kana" ganun pala siya kung magalit dilekado pala ako kapag nagalit ang isang toh.. at pagharap ko agad bumungad sa akin ang coka-cola..
I mean ang hubog ng katawan niya parang bote ng coka-cola.. bakat pa ang malaki niyang dibdib.. shit ano ba tung iniisip ko..

"Hoy are you ok?" Natauhan na lang ako ng nagsalita siya. Naka inshort na ang white t-shirt ko sa kanyang palda.. bagay sa kanya..

"Ahh uhmm ok lang ako, pero bakit nung pinagulong ka ka ni Jake sa hagdan hindi ka magwala?" Hindi nga siya nagwala nung panahon na yun..

"Iwan ko? Kasi nagdilim lang ang isip ko ng tamaan ni bruha ang pasa ko.. ito ohh" oo nganoh noh nakita ko ang pisngi niyang may pasa namamaga ito at may nakita rin akong maliit na sugat na parang kalmot ng pusa..

"Oo nga, namamaga na toh ngayon, meron kapang maliit na kalmot, kinalmot ka ba nung babaeng yun? Gusto mo ipagamot na din natin yang pasa mo?" Nag-alalang kung tanung..

"Hindi ok lang ako, kasi kanina bigla na lang ako sinugod ng babae, at college pa yun. Bigla niyang binato ang itlog sa damit ko at sa sunod sa mukha naman, kaya siguro dahil lang toh sa bubug ng shells.. ok lang ako..ay nako ano na ban oras baka ma late tayo sa next subject natin" bibigla na lang siyang tumayo at kinuha ang mga gamit niya pati na rin ako napatayo at nagligpit..

"12:35 na rin mga ilang minuto ka ring nawalan ng malay" pagkasabi niya nun agad na kaming lumabas sa clinic..

"Ohh wait lang miss kailangan mo muna tong fielupan dahil kailangan ng record mo dito" kaya natingin kami sa pag-alis agad naman niyang sinulat ang pangalan niya at pumirma kaya umalis na kami ng clinic.. agad na man niya akong hinawakan ang kamay ko dahil hila hila niya ako.. para tuloy kaming nakaholding hands ngayon..

Witness Of Our Perpetual LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon