CHARM | jb

'31'

Cumartesi!

&

Ayna da son kez kendime baktım . Belkide ilk defa biri için bu kadar özenmiştim . İlk defa hazırlanırken her bir ayrıntıma dikkat etmiştim . O normal biri değildi . O aşık olduğum oğlandı , o herşeyimdi , o benim imkansızımdı.  Çok merak ediyordum . Beni görünce ne tepki vereceğini , ilk ne söyleyeceğini... Haftalarca konuşmuştuk onunla . Değişmeye başladığını oda kabul etmişti . Bana karşı kibar olmaya başlamış , konuşurken zevk almaya bakmıştı . Gönül isterdi ki öylede kalsın , hiç çıkmayayım karşısına , bilinmeyen olarak kalayım isterdim. Ama olmuyordu işte . Ne onun sabrı buna yeterdi nede benim . Bugün orada her ne olacaksa olsun istiyordum . Sonum berbat olsa bile gözlerinin içine aşkla bakabilmeyi istiyordum . Bunu yapacaktım.

Aynanın önünden ayrılıp çantamı aldım ve odamdan çıktım . Uzun ve sessiz koridorda merdivenlere doğru yürüdüm. Bu sessizlik içime işlemişti artık . Senelerdir burada tek başıma yaşıyordum . Ailem başka bir ülkede ben başka bir ülkede... O zaman bu fikir , yalnız kalma fikri , bir çok şeyden daha parlak gelmişti . Ikna etmek zor olsa bile ailemi ikna ettiğimde sevinçten amy'i arayıp herşeyi detaylı bir şekilde anlattığımı çok net hatırlıyordum.  Zavallı arkadaşım . Ona olanlardan sonra tamamiyle yalnız kalmıştım bu dünyada.  Hayatım Neil'in Amy'i öldürmesi ile bambaşka bir hale gelmişti... evet , yalan değil , en yakın dostum , hatta şu hayatta ki tek dostum o pisliğin ellerinde can vermişti . O ölümden sonra ailemi bile unutmuştum . Beni arayıp sormasalardı varlıklarından bile şüphe edecek bir kafaya sahiptim o süreçte.

Evden çıkıp cadde de taksi aramaya koyuldum . Çok geçmeden geriden gelen ve boş olan bir taksi durdurup bindim . Kaykay pistine gideceğimi söyledikten sonra çantamdan telefonumu çıkardım . Çok fazla heyecanlıyıdım , ve bir o kadar da gergin . Camdan dışarı doğru bakmaya başladım . Cadde de ki bedenler aracın hızı ile görüş alanımı tek tek terk ederken düşündüm... Bugün bizim hikayemizin başladığı gün olabilirdi , yada belkide hikayemiz hiç başlamadan biterdi.

Isminin üzerine dokundum . Heyecanlı olup olmadığını merak ediyordum. Gerçi beni görünce tüm hayalleri suya düşecekti . Ezip geçecekti belkide beni ama değerdi . Buna değerdi...

Bilinmeyen numara : yoldayım

Bilinmeyen numara : beklenen gün geldi

Justin : bende tam sana yazacaktım

Justin : ben oradayım

Justin : gelmeni bekliyorum

Bilinmeyen numara : justin geldiğim gibi yanına gelmeyeceğim

Bilinmeyen numara : henüz erken ve orada bizim okuldan birileri oluyor

Bilinmeyen numara : rahat olmak istiyorum

Bilinmeyen numara : hava kararınca geleceğim

Justin : nasıl istersen

Telefonu kapatıp çantama koyduğumda zaten evime çok uzak olmayan kaykay pistine geldiğimizi gördüm . Şoföre ücreti ödeyip arabadan indim . Etrafıma bakınarak nerede olduğunu bulmaya çalıştım . Tamda tahmin ettiğim yerdeydi . Kendinden geçmiş bir şekilde kayıyordu.  Buradan geçen sıradan bir insan gibi kaykay pistine girdim ve beni göremeyeceği bir yere oturdum . Buradan net bir şekilde gözüküyordu . Yine beni kendine aşık etmişti işte . Tek bir kere aşık olmamıştım ona , gördüğüm her an her salise tekrar aşık oluyordum . Ve bu beni düşündürüyordu . Beş sene önce ki umursamaz Andrea aklıma geliyordu . Kendinden başkasını düşünmeyen Andrea . O zamanlar yalnızdım . Amy yoktu , kendi kendime takılan , sert bir kızdım . Sonra karşımda duran bu güzel oğlan girdi hayatıma . Tamamen alt üst etti düzenimi . Dünyamı tersine çevirdi . Inanın buna minnettarım . Çünkü fark ettim de dünyanın altı , üstünden çok daha güzeldi...