"Bana bir huzur perisi lazım"
Okula gitmeyince insan daha mutlu oluyordu. O ahıra gireceğime ölsem daha iyidir yani. Seke seke kaldırımları geçiyordum adeta tavşan gibi zıplıyordum çünkü okula gitmemiştim.Yahu bundan güzel bir şey mi var? Veya ben çok abartıyordum. Açıkcası hayatımdaki her şeyi abartan bir karakterim vardı. Böyle olması benim suçum değildi sonuçta.
Zıplaya zıplaya yorulmuştum. Ne yol gitmişim diyerek yakındaki bir kafeye girdim. Boş olan bir masaya oturdum ve garsonu çağırdım. Kahvaltı yapmadığım için kurt gibi acıkmıştım.
-Garson!
-Buyrun efendim?
Oha.....ben ne kadar bahtsız bir kızım ya. Abimin kankası burda çalışıyordu. İnşallah beni görmez diye içimden dualar ediyordum. Tabi benim gibi bir haylazın duası mı kabul olur?
-Erva kızım sen okulda olmalısın.
-Sanane Samet seni ne ilgilendirir?
-Abin ağzına sıçacak.
-Ya garsoncuğum bana bi tost getir AÇIM !
-Tamam peki tostunu ye hemen okula gideceğiz seninle.
-Ya sen bela mısın? S-A-N-A-N-E
-Bak Erva hanım uslu uslu otur yoksa abinle uğraşırsın.
-Aptal!
-Saol iltifat için.
Ya ben mutlu olamayacak mıyım? Hep hüzün hep hüzün. Abinizin olmasının kötülüğü : Çevreleri genellikle geniş oluyor ve nereye gitseniz arkadaşları ortaya çıkıyor. Sıcacık gelen tostumu Samet'in mayhoş mayhoş bakan gözlerini aldırmadan yemeğe koyuldum. Derslerin başlamasına daha 20 dk vardı. Biz abime manyak gibi okula 40dk önce gidiyorduk. Bana kalsa 5dk önce gitsek daha iyi olurdu ama abimin arkadaşları olduğu için mecbur kalıyorum.
-Erva hadi kalk
Montunu giymiş Samete gözlerimi devirerek baktım. Tostun parasını ödedikten sonra Sametle birlikte kafeden ayrıldık.
-Senin aklına bazen şaşıyorum.
-Uğraşmazsan şaşmazsın
-Uğraşmamak elde değil ki?
-Neyden bahsediyorsun?
-Boşver.....hadi okula daha hızlı gitmeliyiz.
-Gitmek isteyen yok ki
-Erva neden böylesin?
-Samet ben seni ne zamandan beri ilgilendiriyorum?
-Yürü be Kıvırcık kapadık çenemizi.
-Keçi sakallı
Güldü. Nedense başkaları biri gülünce bile gülebiliyorken ben biri gülünce onu öldürmek istiyordum. Böyle kafasını gözünü dağıtmak.
-Geldik
-Tamam ben şuradan gideyim.....
-Hop...hop nereye? Abine bırakıcam seni.
-Ya bi sal beni.
-Yürü!
Sanki bir köpek yavrusuymuşum gibi ensemden tuttu ve abimin yanına getirdi.Aha şimdi sıçtım.
-Samet....Erva?
-Kardeşin kafedeydi ne hikmetse.
-Berk bu kız harbi salak
-Sanane be odun!
-Samet Sağol kardeşim şimdi git.
-Peki Berk kardeşim.
-Kardeşim ne ya çok klişe
-Bak Ervacığım canım kardeşim, Birtanem, Aptalım, Salağım niye sözümü dinlemiyorsun abicim?
-Abicim ne be? Bu ne samimiyet abicim.
-Ayaz sana zahmet al şunu götür valla ben uğraşamayacağım.
Dedi ve abim yanımızdan ayrıldı.
-Gel küçük hanım.
-Sensin küçük aptal şey.
-Napayım kızım küçük olmasaymışsın.
-Sen uzunsun bir kere.
-Bak abin yok.
-Eee......
-Benden korkmuyor musun?
-Korukmalı mıyım?
-Bence kork.
-Ya bi sikir git.....
-Ağzında bozuk ha senin.
-Evet napacaksın.
-Seni bir döverim.
-Sıkıyosa dövsene!
-Kaşınma küçük.
-Allah Allah.
-Gel lan buraya.
Dedi. Ben daha ne olduğunu anlamadan beni kucağına aldı.
-İndir beni! Yağağaaa.... manyak
-Demiştim sana ruh hastasıyım kızım ben!
-İndir beni!
-Gözlerime bak!
-Hayır.
-SANA GÖZLERİME BAK DEDİM!
daha fazla direnemeyip açmamak için sıktığım gözlerimi açtım. Ozaman farkettim gözlerinin ela olduğunu. Bakışları normal bir insanın bakışları değildi. Daha çok deli gibi bakıyordu. Bu beni korkutsada dik başlılığımdan asla ödün veremezdim ben böyleydim sonuçta.
-Sen gerçekten ruh hastasısın.
-Evet ben ruh hastasıyım sadece benim dediklerim olacak tamam mı böcek!
-Gıcıksın
-Odun olduğumu sanıyordum.
-Sen her şeysin !
- Sıkıldım ve çok ağırlaştın.
Dediği gibi beni yere attı. Sırtım taş zemine değince vücudumu acı kapladı. Her yerim ağrıyordu.
-Aptal!
-Ağır olmasaydın amk
-Ahğhah.....canım yanıyor.
-Banane amk ben gidiyorum gelirsin. Tenefüste kantinde ol. Olmazsan kafanı koparırım bunu bil istedim.
Diyerek bana göz kırptı. Belli ki baya psikolojisi bozuktu. Yerden kalkamıyordum. Bir yerimi kaldırmaya çalışsam çok fena bir ağrı giriyordu , kasılıyordu bedenim."Bende yapabileceğimin en iyisini yaptım kendimi yere bıraktım.
" Üstüm kirlenmesin çok güzel olayım" diyen kızlardan değildim ve asla olmamıştım. Eğer tenefüste kantinde olmazsam kafamı cidden koparabilirdi. O kadar ruh hastası biriydi ve nereden çıkmıştı karşıma?
"Odunluğun kişisel mi yoksa aileden mi geliyor?"
♥psikolojisi bozuk Ayaz sakin ol sşmfşsşkcs♥
Bu bölüm burda biter iyi akşamlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece'nin Ayazı
Teen Fiction"Beni getirdiği yer ölülerin bulunduğu bir odaydı. Gözleri o an kan çanağına bürünmüştü. Beni öldürecek miydi yoksa?"
