SEVEREK OKUYACAĞINIZ,OKUDUKÇA SEVECEĞİNİZ BİR HİKAYE. BENCE OKUMAYA DEĞER.
Geçmişi düşünüyordum, geçmeyen acıların eşliğinde.Her daim gülümseyen dudaklarımın kahkahasının sesi çalıyordu arka fondan.Güzeldi her şey. Eskiden acı bile daha güzeldi sanki.Acıyla geçen her saniyenin ardından,günlerce sürecek olan bir mutluluk tufanına kapılacağımızı bilirdik.Canımız her acıdığında,ellerimizden tutup bizi o acılardan çekip alacak kahramanlarımız vardı bizim.Unutulmasada acı,geçmesede yok saymayı başarıyorduk onlarla.Aklımıza sonradan gelincede,acı kimliğinden sıyrılıp mazi oluyordu.Babamın, o zamanlar sonuna kadar hak verdiğim bir sözü vardı.'Mazi geçmiş demek,mazi ise eski bir acıysa acı geçmiş oluyordu ve geçmiş bir acı için bu anı mahfetmemeliyiz.Ama şimdi anlıyorum ki bu söz çok yanlıştı.Ne acı geçiyordu,ne acı maziye dönüşüyordu.Ve geçmiş asla unutulmuyordu.Tam tersi gün geçtikçe şu ana ve geleceğe daha fazla hükmediyordu.Benim şu anım durgun,geleceğim belirsizdi.Geleceğim şu duvarların ardındaydı.Tek bir anahtarın,şu lanet olası kapıyı açmasıyla geleceğe kavuşabilirdim.Gelecek özgürlüktü benim için.Günü gelince özgürlüğe koşa koşa gidecektim.Önüme çıkan her engeli kırıp,dökmek söz konusu olsa bile.Çok bahanem olur o zaman.Gözyaşlarımın intikamı,yaşayamadığım günlerin intikamı,gülemediğim her saniyenin,ailemi özleyerek geçirdiğim her anın intikamı derdim.O an hesap soramaz kimse bana.Kötülükle büyümüş masum bir kız çocuğunun intikam alması onun suçu değildir.O hariç,acı çekerken onu duymayanların suçudur.
Oy vermeyi unutmayınız💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAÇAK GÖKYÜZÜM
De TodoGökyüzü çok büyük ancak bazen bir şeyler engeller onu görmeni. Vardır bu hayatta herkesin bir hikayesi.Kiminin ki mutlu,kiminin ki mutsuz.Erva'nın hikayesi inanılmazdı.Çünkü anlatsaydı başkalarına inanmayacaklardı ona. Onların inanmadığı hikayeyi...
