CHAPTER FOUR

378 24 1
                                    

"Riah, please, remember me and my name.."

"Riah, come back please.."

"Riah, please.."

"Riah.."

He's crying in front of me, begging me not to go. He cupped my face and planted a kiss upon my forehead.

"I love you, Riah."

"Help me. Help me remember you." I said, tears are streaming down my cheeks, "Mahal kita."

Tuluyan na niyang nabitawan ang mga kamay ko nang pilit akong hilahin ng tatlong malalaking tao papasok sa isang kwarto.

"RIAH!"

"AZARIAH!"

I could still hear his voice, a voice full of pain. The man closed the door, hindi ko na siya makita o ni-marinig man lang.

"Restart her now."

Nandilim na ang paningin ko hanggang tuluyan na akong nawalan ng malay.

Agad akong napaupo mula sa pagkakahiga. My heart's pounding so hard, and I found myself running out of breath.

It's a dream.

A nightmare.

Inayos ko ang sarili ko at lumabas muna sa kwarto. Naglakad-lakad ako sa labas, inakyat lahat ng nakitang hagdan, at pinasok lahat ng nakitang pinto.

I need to find answers, answers to all the unknown questions in my mind. I know it's too complicated to find something you don't have any idea about it.

Cacophonous shouts coming from somewhere bothered me. It's creeping the hell out of me.

Inalam ko ang pinanggagalingan ng mga sigaw na 'yon at napag-alaman kong galing 'yon sa baba. Naghanap ako ng pwedeng daanan papunta sa baba ngunit hindi ko tila wala.

Umupo ako sa at itinapat ang tainga sa sahig. Mas luminaw ang mga sigaw na naririnig ko at isang kakaibang tunog ng makina.

Tila sigaw ng mga nagmamakaawang tao ang naririnig ko, may iba pa'y umiiyak.

"Anong ginagawa mo?"

Halos mapatalon ako sa narinig kong boses.

"Anong meron dyan?" sunod-sunod na tanong nito.

"M-may mga sumisigaw sa baba." Sagot ko.

Kumunot ang noo nito dahil sa sinabi ko.

"Anong sigaw? Kanina pa 'ko rito pero wala akong naririnig."

"But I heard it!" I insisted.

He shook his head, "hallucinations?"

"What? No."

Ano bang sinasabi niya?

"Balik ka na sa kwarto mo, Aza."

"Pero Owen-

"Mapapagalitan tayo rito, Aza."

Lumingon ako sa paligid at hinila ang kamay ni Owen paalis sa lugar na 'yon at dinala ko siya sa kwarto ko.

"Bawal 'tong ginagawa natin, Aza. Are you out of your mind?" He said with an irritated tone.

I rolled my eyes towards him, "Wala tayong gagawing masama. May itatanong lang ako."

"Ano 'yon?"

"Anong mga nalalaman mo sa hospital na 'to?" I asked.

"Here we go again, Aza. Ipapahamak mo na naman sarili mo-

BE MY CUREWhere stories live. Discover now