Ben Değiştim

3.Bölüm

7 AY SONRA

Dediğimi yapmıştım, değişmiştim. Önceki halimden eser kalmamıştı, görenin bir daha bakacağı bir güzelliğim olmuştu. Hem istanbulda 2 tane kardeş edinmiştim. Mert ve Can. Abimle alışverişe gittiğimizde tanışmıştım, garip bir tanışmaydı. Şöyle düşünce baya garip ve komik, o gün abimi zorla alışverişe götürüp yemek yemek istemiştim, hamburger sıramı beklerken benim istediğim menünün hazır olduğu söylediler, bende üstüne alınıp tam alıcaktım ki başka biride alıyordu işde o sırada Can ile tanıştım ama kavga ile tanışmıştım, gerçekten çok gülünçtü. Biz orda kavga ederken herkes durmuş bizi izliyordu abim gelmişti ve Canın kuzeni yani Mert de gelmişti. Biz kavga ederken aval aval yüzümüze bakıyorlardı. O olaydan sonra bir çok kez karşılaşmıştık, sonrada baya yakın olmuştuk. Hatta onlarda bizimle geliyordu benim okuluma, aynı yaştayız, böyle oldu işden tanışmamız. Can deli dolu komik biri, Mert ise dışarıdan soğuk kanlı ama bize çok sevecen, Canla kuzen ama çok farklı karakterleri var, ben bunları düşünürken; çoktan uçak izmire inmişti. Ailemle değilmeye başladığım ilk ay görüntü konuşmuştuk sonra ise hiç görüntülü aramalarına cevap vermemiştim yada hiç yüzümü göstermemiştim, beni tanıyabileceklerini sanmıyorum. Sürpriz yapacaktım bugün geleceğimizdende haberleri yoktu ama Can ile Merti biliyolar. İşde öyle oldu, İstanbul bana çok şey kattı, demeyi unuttum; mafyada oldum en korkulan mafya diyelim ECEL. Türkiyenin en iyi mafyalarından biri oldum ama şu ana kadar hiçbir toplantıya katılmadım ama yakında katılacağım, ee mafya olduğum için iyi dövüşüyor aynı zamanda bir çok dövüş türü biliyorum, çakı silah gibi aletler kullanabiliyorum. Boynumun biraz arkasında büyük harflerle ecel yazıyor bu benim ecel olmadığıma inanmayanlara gösterdiğim dövme, farklı bir biçimde yazılmıştı yani başka biri yaptırmasa bile aynı olmaz çünkü Mert yapmıştı ve en küçük detaylarını bile farklı yapmıştı biri çok yakından incelese anca fark eder. Yani sadece bana özel. Böyle bir yeteneği var. Dövmem saçlarımdan gözükmüyor toplayıncada flar gibi bir şey takıyorum, daha hiçbir mafyanın görmemesine rağmen aranıyorum, garip ama doğru.

Babamın gönderdiği arabaya dördümüze bindik. Ben çok heyecanlıydım, onlar konuşuyor ama duymuyordum bile, birinin resmen kolumun delecek gibi dürtmesiyle refleks olarak dönüp karnına yumruğu geçirdim, o kadar dalmıştım ki bunun Can olduğunu göremedim, iki büklüm kalmıştı. Abim ve Mert gülerken ben ondan özür diliyordum.

"Can parçam vallahi yanlışlıkla oldu, heyecandan dalmışım, hem kolumu deldin al senin olsun çekinme" deyip kolumu uzattım, kolumu tutup ısırdığında;

"Çek o köpek dişlerini mal, senin yüzünden kolumda iz oldu hep bunu yapıyorsun" diye hem bağırıyor hemde kolumu kurtarmaya çalışıyordum. Aslında acıyı hissetmiyordum, ama bunu onların bilmesine gerek yok, en sonunda kolumu bırakınca hemen koluma baktım, pislik izini çıkarmış, sinirle ona bakıp önüme döndüm. Abim ve Mert buna alıştığı için gülüp geçtiler.

Araba evimizin önünde durunca hemen inip koştum. Valizimi yada çantamı dahi almadım, ailemi özledim 7 ay oldu haklıyım yani, herneyse diğerlerini beklemeden kapıyı çaldım, kapı açılasıya diğerleri gelmişlerdi. Valizlerimide almışlar.kapıyı eteği kalçasını zor kapatan, gömleği dar ve ilk 3 düğmesi açık bir hizmetli açtı, yüzüne baksan 1 ton makyaj vardı. Abimi görünce iğrenç iğrenç sırıtmaya başladı, ona tek kaşımı kaldırıp bakmaya başladım;

"Abimi keseceğine önümüzden çekilsen diyorum" deyip ittirdim, içeri geçtim. Arkamdan;

"Sen kimsin beğ" diyordu, allah var zor anladım, o nasıl konuşma lan. Yüzümü buruşturup ona döndüm,

"O nasıl konuşma, senin yüzünden kız olduğumdan iğrendim"deyip içer geçtim, eminim ki utançtan kızarmıştır. Arkamdan diğerler gülerek geldi. Annem ve babam bize aval aval bakıyorlardı, en son abimi görünce "oğlum"diye sarılmaları bir oldu, hadi ama o kadarda değil insan bi ilk bana bakar. Arkama dönüp onlara aval aval bakarken, diğerler bakışlarımı görmüş olmalı ki kahkaha atmaya başladılar, annem ve babam bana döndü;