Ben Değiştim

2.Bölüm

Akşama doğru eve geldiğimde ailem hepsi salonda oturuyorlardı. Sanırım beni merak etmişler, çünkü telefonlarına hiç bakmadım. Sahil kenarına gidip düşündüm. Ne düşündüm bilmiyorum ama sadece düşündüm..

Abim beni gördüğü gibi yanıma gelip sarıldı, sanırım korkutmuştum.

"Nerdeydin bu saate kadar? Aradık cevapta vermedin. Müdürü aradım sabah çıkmışsın okuldan." Dedi, cevap vermedim. Veremedim ne diyecektim. Okulda çıplak shoplarım heryere asmışlar onun için çıktım gittim mi diyeceğim. Kafamı yere eğdim. Annemde gelip sarıldı, ardından babam..

"Özür dilerim. Sadece hava almaya ihtiyacım vardı. Ve sizinle önemli bir şey konuşmam lazım."dedim ama kafam hâla yere eğikti. Annem;

"Pekala gel otur bakalım. Öğrenelim senin canını ne sıkmış."dedi. Tekli koltuğa geçtim. Abimgilde oturunca bana bakmaya başladılar. Ama ben nereden başlıyacağımı düşünüyorum. Bugün yaşanan olayı demeli miyim? Diye düşünürken;

"Hadi artık anlat kızım ne oldu?" Diye sordu babam. Kafamı salladım ve;

"Ben değişmek istiyorum, fazla kilolarımdan, diş tellerimden ve gözlükten kurtulmak istiyorum." Dedim. İlk hiçbiri tepki vermedi. Hepsinin yüzüne baktığımda ise afallamış gibi duruyorladı. Kim olsa öyle durudu.

"Peki neden bi anda vardın bu karara? Seni etkileyen ne oldu?" Diye sordu annem. Onlara biraz tereddüt de etsem her şeyi anlattım. Çok sinirlendiler. Haklılar ne diyebilirim ki, abim hızlı ayağa kalkıp;

"Sana onlar öyle davranırken sen bize demedin mi! Neden ha neden gelseydin bana ağızlarını bile açamazlardı!" Diye bağırdı. Kafamı tekrardan yere eğdim ama gözümden düşen yaşlara engel olamıyordum. Abim haklıydı, gene haklıydı. Belki deseydim o duruma düşmezdim. Hıçkırarak ağlamaya başladığımda abim hemen bana sarıldı.

"Özür dilerim, bağırmak istemedim. Ama demeliydin bize." Dedi kafamı salladım. Abim benden ayrılıp eski yerine geçti. Babamla ile anneme döndüm, bana hem kızgın hemde üzgün bakıyorlardı.

"Sizden tek istediğim şey, istanbula gidip orada değişmek ve mafya olmak." Dedim sonunu kısık sesle söyledim ama duymuşlardı. Kesin kızacaklardı bana.

"Pekala ama abinde seninle gelsin. Mafyalıkta yardım eder."dedi babam. Şaşırarak yüzüne bakmaya başladım, ciddimi diye. Gayet ciddi duruyordu. Hemen ayağa kalktım ve sarıldım.

"Teşekkür ederim çok teşekkür ederim."dedim yanağından öptüm ve anneme sarıldım, ardından abime..

-——•——-

Odamda kitap okurken annem aşağıdan bağırdı. Koşarak aşağı indiğimde annemle babam salonda oturuyorlardı. Yanları gidip oturdum.

"Efendim annecim?" Dedim gülümseyip;

"Yarın sabah 6'da uçağınız kalkacak, İstanbula gidiyorsunuz. Orada diyetisyen ve diş doktorundan randevu aldım. Abin valizini hazırlıyor, hadi sende git hazırla. Ha bu arada okuldaki kişiler senin istediğin gibi okul değiştirdi olarak bilecek. Her şey hazır." Kafamı mutlulukla sallayıp ikisinide öptüm. Hemen odama çıkıp valiz hazırlamaya başladım. 2 saatin sonunda işim bitince uyumaya karar verdim...

Sabah alarmın sesiyle uyandığımda hemen kalkıp dün geceden hazırladığım kıyafetleri giyip tuvalete gittim. İşlerim'i halledip valizimle beraber odamdan çıktım.aşağıya indiğimde annemgil kahvaltı masanında beni bekliyorlardı. Hemen yanlarına gidip günaydın dedikten sonra kahvaltımı etmeye başladım..

Ailemle vedalaşıp havalimanına doğru gitmeye başladık. Abimle hiç konuşmamıştım. Düşünceli görünüyordu.

Havalimanına girince uçağımızın anonsu yapıldı.

Uçağa binince düşünmeye başladım. Ama ne düşündüğümü bilmiyordum. Sadece değişecektim. Ben değişecektim.