თავი 1

1.5K 74 11
                                    

-თე..თე... ერთად მოვხვდით!
გახარებული ბიჭი სავარძლისან წამოხტა და მომღიმარ ბიჭს მაგრად ჩაეხუტა.

-ჯიმინ, ასე დამახრჩობ..- სიცილით უთხრა ბიჭმა.

-როგორ გამიხარდა! უნივერსიტეტიც და ფაკულტეტიც იგივეა! ეს უნდა ავღნიშნოთ, სადმე წავიდეთ, ან..ან...

-მეც ძალიან მიხარია! მოდი ჩვენს საყვარელ რესტორანში წავიდეთ და ბარბექიუ ვჭამოთ, რას იტყვი?

-თანახმა ვარ! წამოიყვირა ბიჭმა ბედნიერი სახით.

-რაღას უცდი? მალე ჩაიცვი და წავიდწთ.

-ოჰ..ახლავე, ახლავე. ქერათმიანი გარდერობის ოთახში სწრაფად შევარდა და ტანისსამოსის არჩევა დაიწყო.

-მოვრჩი. უკვე სასურველ ტანისსამოსში გამოწყობილი ბიჭი ოთახში დაბრუნდა.

-მაშინ წავედით. მეგობრები გარეთ გავიდნენ და თეჰიონის შინდისფერ "hyundai santa fe"-ში ჩაჯდნენ, რომელიც მამამისმა მას სკოლის დამთავრებისას აჩუქა.

***

-გემრიელია, როგორც ყოველთვის. ძლივს წარმოსთქვა რამდენიმე სიტყვა პირგამოტენილმა თეჰიონმა.

-მჰმ...-ჯიმინმა პირი ვერ გააღო და უბრალოდ ამოიბზუილა.

-ნუნა, ხორცი კიდევ გვინდა!

-ბიჭებო, რაც იზდებით უფრო მეტს ჭამთ. სიცილით აღნიშნა ქალბატონმა ჰირამ.

-ნუნა, ასე ნუ ლაპარაკობ. ვითომ გაბუტულმა ამოიბურტყუნა ქერამ.

-კარგი, კარგი, ახლავე მოგიტანთ.

როდესაც ბიჭებმა მუცლის გაბერვამდე ჭამეს, გადაწყვიტეს ისევ ჯიმინის სახლში დაბრუნებულიყვნენ და თეჰიონიც ამ ღამით იქ დარჩენილიყო.

***

-თეჰიონ, როგორ ფიქრობ, ერთ ოთახში მოვხვდებით?

-არ ვიცი, მაგრამ იმედი მაქვს.

-იმედია ასე იქნება, არ მინდა უცხოსთან ერთად ვიყო.

𝔹𝔼 𝕄𝕀ℕ𝔼 | 𝕁𝕚𝕜𝕠𝕠𝕜   (დასრულებული)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum