Where Do Broken Hearts Go?

Chapter 1

Chapter 1:Sad Birthday.

Aya POV

"Anak Gising na may suprise ako Dali" pangigising ni tita Erenz now it's my birthday March 3 now im 25 years old and then I'm not Happy because... Err ayoko nang maalala bakit LORD hindi parin ako maka move on andito parin yung sakit na nararamdaman ko tuwing maalala ko yung... basta ayoko nang balikan pa masyado naman talagang masakit iniwan niya ako sa ere hayy Ewan ko sakanya.

Bumangon ako at nagtupi ng pinaghigaan may suprise daw si tita per bakit Hindi ako excited eto Ang first birthday ko na hindi ako excited Basta Ewan ko sa sarili ko mukha na akong tanga mukmok ako ng mukmok Sinong makakatulong sakin mag move on-.

Bababa na Sana ako ng hagdan ng tumunog ang cellphone ko Sino na naman eto. Si Miro Wiltson (Playing Paulo Ballesteros) ano na namang kailangan nito.

From Miro:

Aya punta ka dito sa bahay andito silang lahat party tayo para maka move on ka malay mo!.

Si Miro Wiltson ang kaibigan kong malalake oo Bakla siya pero kahit ganun yan Mahal ko Yan actually isa ko siya sa matalik na kaibigan broken din siya minsan pero kahit ganun yun happiness parin siya Alam kong masakit sakanya ang ma broken per Alam ko next time makakahanap na siya ng lalaking para sakanya.

Kapag baba ko ay andaming handa chicken spaghetti soup at mashed potatoes ang sarap agad akong sumugod sa lamesa nang bawalan ako ni Tita Erenz. "Ops! ops! Ops! Bago yan buksan mo muna yung gift ko sa iyo" ani ni Tita sabay abot sakin ng regalo maliit lang ito pero alam kong galing sakanya ng buong puso. Binuksan ko ng walang kabuhay buhay sinira ko ang balot nito kasi paniniwala nila ay dapat sirain para maulit muli ng pagbukas ko ay isang kwintas "wow! ang ganda naman nito" natatawang sambit ko pero actually ngayon lang ulit ako sumaya ng ganto. "Nasaan at isusuot ko sa iyo" sabay kuha ng kwintas isang buong puso ang kwintas pero yung akin ay wasak na, "o siya sige kumain na Tayo" napatango ako kumuha ako ng favorite food ko na Mashed Potato one of favorite ko.

After kumain nag paalam ako kay Tita Erenz na aalis muna pumayag naman siya tutal ay may pupuntahan din naman daw siya parang gusto kong pumunta sa sinabi ni Miro gusto ko munang maglasing ngayon pero konti lang ha! hindi din kasi ako sanay.

Habang papalakad ako ay nakita ko ang Hindi ko dapadt makita si Gino may kasama na namang babae sumama na naman ang araw ko. "hey! Magpapakamatay kaba?!" galit na sabi ni manong driver na hindi ko napansin nasa gitna na papala ako ng kalsada. "sorry" malungkot na sabi ko sabay tawid bakit ngayon pa bakit ngayong birthday ko e ano trip ako ng mga to.

Eto naman akong si tanga Go lang shunga masyado na akong affected sa mga nangyayari kala ko ba move on e bakit na pupunta sa Back ON bakit ganun help me mommy!.

Habang papasok ako sa bahay ni Miro ramdam ko ang kasiyahan sa loob kaya agad akong pumasok konti lang naman kami mga 100 daan sure ako broken na naman tong Miro nato dahil kapag broken siya idinadaan niya sa party. "Aya andito ka napala" masayang bati sakin ni Miro pero hindi ko siya sinagot wala akong mood para sumagot. "Henge ngang isang lite beer" tugon ko sa isang lalaking waiter ok mayaman na sila Miro kaya may pa dj na may pa bartender pa sobrang lungkot.

Where Do Broken Hearts Go. Yan ang tamang song maganda yan pero hindi ko pinakinggan galing ku din no inom lang ako ng inom wala akong magagawa dahil eto nman talaga ang pinuntahan ko dito. 'Cling' tunog ng cp ko sino na naman eto.

From Tita Erenz:

Anak uwi ka na muna dito sa bahay kasi Basta pag uwi mo nalang ay Doon ko ipapaliwanag na sa iyo.

Hay nakshepay naka tatlo palang akong inom pinapauwi na ako tumalima nalang ako "boring" din pala dito. "Miro! Miro" tawag ko sakanya agad naman siyang pumunta dito sa kinaroroonan ko. "Miro uwi na ako kasi si Tita Erenz eh!"tugon ko kay Miro. "O siya sige larga kana iingat ka yung beauty mo baka masira" tugon naman niya napangiti ako sa sinabi niya binesohan ko agad si Miro at umalis.

Hindi na ako nag Jeep dahil malapit lang naman ang bahay namin sa bahay nila Miro tumakbo nalang ako at hingal siyempre pagod. Ilang oras din akong nakarating dito sa bahay minuto lang pala diba sabi ko nga malapit lang hahaha!. Loka Loka din ako girl!

Habang papasok ako ay nakaramdam ako ng malamig na hangin mukhang may hindi ako aasahan sa loob pagpasok ko sabi ko na may hindi talaga ako aasahan dito sa loob si Gino... ano namang ginagawa niya dito. "pwede ba kitang makausap?" tanong niya sakin napahinga ako ng malalim bat kase nandito pa siya anong gagawin niya dito sisirain yung buhay ko bahala siya. hinila niya ako palabas ng bahay ano bang problema nito.

Nagagalusgos na ako sa baba ng tumigil siya sa isang garden na puno ng mga flower tanda ko pa ito Kung saan kami unang nag anniversary bat niya kaya ako dinala dito?. "Tanda mo Pa ito" tugon ni Gino nalungkot ako dahil dinala ako dito kala ko ba mag mo-move on ako bat dinala pa niya ako dito papano niyan ako makaka move on.

Habang naglalakad kami dito ng hindi magkahawak ang kamay syempre hindi na kami wala lang akong imik dahil sabi ko sa sarili ko ay mag mo move on na ako pero bakit andito ako bat pinili kong sumama. "May sasabihin lang Sana ako" tugon ulit ni Gino hindi ko alam pero nalungkot ang mukha ko kinakabahan ako sa sasabhin niya Sino ba talaga ang tutulong sakin mag move on.

Habang naglalakad kami ay umupo siya sa isang bench sa garden oo nga pala ang tawag dito ay 'The Garden Of Love' share ko lang tumabi ako dito sakanya kung saan siya nakaupo those eyes are really Beautiful brown eyes shete! anong pinagsasabi ko nababaliw na talaga ako. huminga muna siya ng malalim bago nagsalita. "aalis na kami papuntang states" malungkot na sabi niya nagulat ako at nanlaki and aking mata aalis na siya bat nagpaalam pa siya diba siya naman Yung nang iwan bakit nag paalam pa siya. "Eto Eto Yung kwintas na binigay ko sa iyo" sabay abot sakin ng kwintas na ereplano eto yung kwintas na binigay niya sakin na dito mismo niya binigay bat ganito na ambis matuwa ako ay sobra akong nalungkot bakit ganito LORD tulungan niyo naman po ako.

"Kailangan ko na palang umalis sige mauna na ako" sabay Tayo at alis bakit ganito kailangan ba talagang masaktan muna bago matuto bat ngayon nag paalam siya pero nung umalis siya hindi man lang siya nagpaalam.

Where Do Broken Hearts Go? and there find there way its to the open arms and life will way again again...

Ayoko na bakit ganito bat kailangan niya pang magpakita tahimik na buhay ko gugulihin niya pa naiwan ako sa a bench ng umiiyak bakit ba? anong kasalanan ko masyado na ang mundo bakit ganito mabait naman akong ta pero hindi pa ako minahal ng buo masyado nang masakit mother  Earth bakit ganto ni minsan hindi ako minahal.. *iyak*

*~*

A/N guys salamat at nairaos ko ang chapter one guys tutok lang kayo wag kayong mainip mag hintay ng update kasi busy din ako so pakiintindi nalang po thank you.

Chapter 1 END...