Part 1
" ဝမ်လေး အား ..ဖြည်းဖြည်း "
Xiao Zhan ဝမ်လေးရဲ့အကြမ်းပတမ်းထိုးသွင်းပြီး ဆက်ဆံနေပုံကြောင့် နာကျင်ခံစားရကာ အော်လိုက်သည်
"အား!..အ့...သေပါပြီ..နာတယ်..ဖြည်းဖြည်း"
ရီပေါ် သူ့အရာကိုအဆုံးထိ ထိုးသွင်းပြီး အားရပါးရဆောင့်နေတာ ဘယ်နှစ်ကြိမ်ရှီမှန်းမသိတော့ သူနာကျင်ခံစားကာ အရာအားလုံးမမြင်မတွေ့ရတော့ပဲ မှောင်မိုက်သွားသည်
🌞🌞
" ဝမ်လေး! "
Xiao Zhan သတိရရချင်း ဝမ်ရီပေါ်ကိုလိုက်ရှာလိုက်သည်
" ဦး! "
" ကလေးရယ် ဦးကပျောက်လို့လိုက်ရှာနေတာ "
" ဖျော်ရည်မတွေ့ဘူး ဦး "
" ဖျော်ရည် ဦးအခုချက်ခြင်းသွားဝယ်ပေးမယ်နော် "
ဝမ့်ကျီးခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ ခန္ဓာကိုယ့်ညွတ်ကျသွားသည် ရှောင်ကျန့်ကလေးကို ပွေ့ချီကာ အိပ်ရာပေါ် လှဲစေလိုက်သည်
"ယူဘင်း! "
" သခင်လေး "
" ရွာထဲမှာ ဖျော်ရည်သွားဝယ် "
"ဟုတ်ကဲ့ "
Xiao Zhan ဆောင်းချယ်ရီရွာရဲ့ အရမ်းချမ်းသာပြီး အသက်သုံးဆယ်လူရွယ်တစ်ယောက်ဖြစ်သည် ဒီရွာကလူတွေအကုန်လုံးက သူ့ကိုလူပျိုလို့သတ်မှတ်ကျပေမဲ့ သူ့ကတော့ ကလေးလေးရဲ့ မိန်းမအဖြစ်သူ့ကိုယ့်သူခံယူထားသည်
"ဝမ်လေးဖျော်ရည်ရပြီ "
ဝမ်လေးဖျော်ရည်ကိုသောက်လိုက်မှ မျက်နှာအရောင်ပြန်ကောင်းလာသည်
" ဝမ်လေးအားရှီသွားပြီ ဦး "
ဝမ်လေးပြောကာ သူ့ကိုလှဲချလိုက်ပြီး သူ့အဝတ်အစားတွေအကုန်ဆွဲဖြဲလိုက်သည် Xiao Zhan ကုတင်တိုင်ကိုသာ အားပြုကိုင်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းကိုက်ကာ နာကျင်မှုကို တောင့်ခံထားလိုက်သည်
"အား...အ့...အ့ "
အခန်းတစ်ခန်းလုံး Xiao Zhanရဲ့ ညည်းသူသံတွေ အော်သံကိုသာ ကြားနေရသည်
Zawgyi
🌹🌹🌹
Part 1
" ဝမ္ေလး အား ..ျဖည္းျဖည္း "
Xiao Zhan ဝမ္ေလးရဲ႕အၾကမ္းပတမ္းထိုးသြင္းၿပီး ဆက္ဆံေနပုံေၾကာင့္ နာက်င္ခံစားရကာ ေအာ္လိုက္သည္
"အား!..အ့...ေသပါၿပီ..နာတယ္..ျဖည္းျဖည္း"
ရီေပၚ သူ႔အရာကိုအဆုံးထိ ထိုးသြင္းၿပီး အားရပါးရေဆာင့္ေနတာ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ရွီမွန္းမသိေတာ့ သူနာက်င္ခံစားကာ အရာအားလုံးမျမင္မေတြ႕ရေတာ့ပဲ ေမွာင္မိုက္သြားသည္
🌞🌞
" ဝမ္ေလး! "
Xiao Zhan သတိရရခ်င္း ဝမ္ရီေပၚကိုလိုက္ရွာလိုက္သည္
" ဦး! "
" ကေလးရယ္ ဦးကေပ်ာက္လို႔လိုက္ရွာေနတာ "
" ေဖ်ာ္ရည္မေတြ႕ဘူး ဦး "
" ေဖ်ာ္ရည္ ဦးအခုခ်က္ျခင္းသြားဝယ္ေပးမယ္ေနာ္ "
ဝမ့္က်ီးေခါင္းညိတ္လိုက္ကာ ခႏၶာကိုယ့္ၫြတ္က်သြားသည္ ေရွာင္က်န္႔ကေလးကို ေပြ႕ခ်ီကာ အိပ္ရာေပၚ လွဲေစလိုက္သည္
"ယူဘင္း! "
" သခင္ေလး "
" ႐ြာထဲမွာ ေဖ်ာ္ရည္သြားဝယ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ "
Xiao Zhan ေဆာင္းခ်ယ္ရီ႐ြာရဲ႕ အရမ္းခ်မ္းသာၿပီး အသက္သုံးဆယ္လူ႐ြယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ ဒီ႐ြာကလူေတြအကုန္လုံးက သူ႔ကိုလူပ်ိဳလို႔သတ္မွတ္က်ေပမဲ့ သူ႔ကေတာ့ ကေလးေလးရဲ႕ မိန္းမအျဖစ္သူ႔ကိုယ့္သူခံယူထားသည္
"ဝမ္ေလးေဖ်ာ္ရည္ရၿပီ "
ဝမ္ေလးေဖ်ာ္ရည္ကိုေသာက္လိုက္မွ မ်က္ႏွာအေရာင္ျပန္ေကာင္းလာသည္
" ဝမ္ေလးအားရွီသြားၿပီ ဦး "
ဝမ္ေလးေျပာကာ သူ႔ကိုလွဲခ်လိုက္ၿပီး သူ႔အဝတ္အစားေတြအကုန္ဆြဲၿဖဲလိုက္သည္ Xiao Zhan ကုတင္တိုင္ကိုသာ အားျပဳကိုင္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ကာ နာက်င္မႈကို ေတာင့္ခံထားလိုက္သည္
"အား...အ့...အ့ "
အခန္းတစ္ခန္းလုံး Xiao Zhanရဲ႕ ညည္းသူသံေတြ ေအာ္သံကိုသာ ၾကားေနရသည္
