@ oznurdursun01 adlı kişiye ithaf edilmiştir.
"Merhaba. Hepinize tüm iyi dileklerimi sunar, hikayemede bir şans vermenizi temenni ederim.
Keyifli Okumalar"Sabahları en rahatsız edici ses olan alarm sesi ile yattığım yerden doğrulup oturdum. Alarmı kapatıp ayağı kalktım. Kollarımı yukarı doğru kaldırıp biraz esnedim. Saat 7:15 di.
Pencerenin önüne gidip camı açtım. Dışarısı bir mezarlığı anımsatan bir sessizlik içerisindeydi. Yaşadığımız bölge de sadece üç tane özel mülk vardı.
Bizim ve en yakın arkadaşlarım
Dila ve Öznur gilin ailelerine aitti.Camı açık bırakıp tuvalete gittim işlerimi halledip odama geri döndüm.
Bugün çok mühim bir işimiz vardı.
Karadenizli ortaklarımız olan Kayalar ile bizim evde bu ortaklığın 1. Yılını bitirdiğimiz için bir yemek düzenlemiştik.
Hayal kurmayalı, geleceği düşünmeyeli o kadar zaman geçmişti ki kendimi bir robot gibi hissediyordum. Duygusuz, hissiz, mutsuz, bir hayat sürüyordum.
Hayatım babamın dediklerini yapmakla geçmişti.
O ne derse o olurdu, benim ve annemin söz hakkı hiç bir zaman olmadı ve olmayacaktı.
Babamın öfkesi annemin ömrünü çürütmüştü, benim ise çürümeye yüz tutmuştu. Bu yüzden hayatıma bir kukla gibi devam ediyordum.
Babamın yanında çalışıyorduk kızlarla, sabah işe git akşam eve gel' den oluşuyordu hayatımız.
Kızların babaları benim babam gibi bizlere düşkün değillerdi. O yüzden babam ne isterse bize onu yapardı.
Evet kızlar da benim gibiydi. Zengindik, varlık için de büyüdük ama babalarımız hâlâ eski kafalı oldukları için hayatımızı ona göre çizmiştik.
Babalarımızın istediği okulda oku, onların istediği yerde istedikleri işe gir. Hayatım böyle akıyordu.
Hayatta tek 'iyikim' Dila ve Öznuru tanımaktı.
Babamın iki ortağı Dila ve Öznurun babalarıydı bir diğeri ise karadenizli ortakları Kaya'lardı.
Kızlar genellikle bizde kalırlardı. Hatta kendi evlerine ne zaman gittiler hatırlamıyorum bile.
Odam dan çıkıp sağımda ki ve solumda ki odaların kapılarına birer kez vurdum"Hadi kızlar işe geç kalıcaz" diye bağırdım.
Odama geçip dolabım dan kıyafet baktım akşam üstümü değiştirecek vaktim olmassa diye ona göre bir elbise bakmaya başladım.
Siyah diz üstü kalın askılı bir elbise bulup askıdan çektim.
Aynadan kıyafeti üstüme tuttum güzel olmuştu.Siyah stilettolarımı dolaptan çıkarıp yere bıraktım.
Üstümdekileri çıkartıp elbisemi giydim, ayakkabılarımı da giyip makyaj masasına oturdum. Fondaten, maskara, far ve ruj sürüp ayağı kalktım.
Saçımı tarayıp elimle düzelttim düz saçlarım vardı fazlasına gerek duymuyordum.
Küçük takı dolabımı açıp içinden sonsuzluk işareti olan kolyemi çekip aldım aynanın karşısına geçip kolyeyi taktım.
Çantamın içine telefonumu rujumu filan koyup odadan çıktım.
Kızlar hazır bir şekil de beni holde bekliyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKTAN DOĞAN GÜNEŞ
Novela JuvenilEnes; sırf dedesin'den kalan miras için Ceren ile olan zoraki evliliğe razı gelir. Ceren; baba korkusu ve can bildiği babasın' dan yediği dayaklar'dan kurtulmak için Enes ile olan evliliğe mecbur evet der. Ama Ceren'in arkadaşları Enes' in kardeşle...