BAŞ BELAM

Arayan kimdi?

Sabah olmuştu. Telefonumu alıp saate baktım erken kalkmıştım. Saat 06:07 idi . Uykum yoktu bu yüzden kendime bir kahvaltı hazırladım. Yemeğimi yedikten sonra bir değişiklik olsun diye erken okula gitmeye karar verdim. En azından bu sabah koşmazdım. Üstümü giyinip çıktım. Derken yolda aç büyük bir köpek gördüm. Aç olduğu kemiklerinin sayılabilmesinden belliydi. Geri eve girdim ve bir kaç gün öncesinden kalan daha bozulmamış ama pişmiş olan etleri aldım. Kullanmadığım ve bundan sonra hayvan yemek kabı olarak kullanabileceğin bi tası aldım ve hala orda duran köpeğin yanına gittim. Gittiğim anda bana bakıp kuyruğunu sallamaya başladı. Elimde yemek olduğunu anlamış olacak ki dibine kadar geldi. Bende bekletmeden yemeğini verdim. Yerken biraz onu izledim , çok hızlı yiyordu. O kadar aç olduğunu düşünmemiştim. Yemeğini bitirdiginde tası köşeye aldım. Sonra okuluma doğru ilerledim. Biraz sonra peşimden ayak sesleri duydum. Aldanmadım. Hâlâ o ses geliyordu. Meraktan arkamı döndüğüm sıra köpeğin arkamdan geldiğini gördüm. Ben de "Kışt kışt hoşt ya gitsene daha yemek yok."dedim sanki köpek beni anlıyor gibi. Ben yoluma devam ettiğim sırada benim yanıda yürümeye başladı. Onunla uğraşamazdım. En sonunda okula vardığım sırada köpeğin okulun kapısında durduğunu gördüm ,burdan sonrasına gelmedi. Okula girdigimde bu kadar sesiz olucağını düşünmemiştim. Telefonumda saate bakayım derken ...

Ha siktir hay ben senin gibi işe!
Hayatımda ilk defa bu kadar erken kalktım okula geldim. Bu gün cumartesiymiş. Of ya.
Mecbur eve geri döncem. Okuldan çıktığımda köpek hala ordaydı beni beklemiş. İşimin kısa süreceğini biliyodum madem baştan desene.
Napıyorum ben köpeklemi konuşuyorum, aha bak şimdi de kendi kendime konuşuyorum. Ya noluyo bu aralar deliriyorum herhalde.
Neyse "Hadi yürüyelim."dedim köpeğe.
Köpekte anında kalktı . Yürümeye başladığımız sıra aklıma bir şey geldi.

Ben:Köpek benim yanımda ne işin var bilmiyorum ama sana isim koymak gerek.

Köpek:Hav.

Ben:Buldum senin adın "İt" olsun.

Köpek: Grrrrrr

Ben:O zaman "Morlahana" olsun.

Köpek: Voff ,grrr.

Ben:Noluyo ya ,sakin beğenmediysen başka düşünürüz. Hmm buldum senin adın "Korsan" olsun.

Köpek:Hav

Ben:İyi o zmn artık adın Korsan.

Sonra yandaki markete girdim. Köpek beni bekliyordu kapıda. Abur cubur reonuna ilerledigim sırada birinin sesini duydum. Tanıdıktı. Başka birinin sesi. "Nazlı" dedi. Sonra onları gördüm Nazlı ve yanında ablası diye tahmin ettiğim bir bayan. Onların beni göremiyeceği bir yere geçtim. Tanıdığım insanalara cumartesi günü okul kıyafetiyle gezerek rezil olmak istemiyordum. Şuan onları duyabiliyordum ama göremiyordum. Aramızda bir raf vardı. Sonra bir telefon caldı ablası açtı ve konuşmaya başladı. "Kimsiniz?" dedi. Sonra "Evet adım Melek ama siz kimsiniz?"
Kimse artık adını söylememekte ısrar ediyordu.

Melek abla:Ne yarın nolcak? 150. Yaş günü mü?

Nazlı:Abla kim o?

Melek abla:Bir dakika Nazlı bekle biraz.
Ne sacmalıyorsunuz siz, şaka falan mı yapiyorsunuz? Üzgünüm tünele giriyorum sesim kısık kı k ge cek gö şü z.
Ve kapattı.

Nazlı: Abla ne tüneli ya.

Melek abla: Nazlı bunlar şaka yapıyorlardır direk kapa hatta sen tanimadıklarını sakın açma.

Nazlı:Peki abla. Neyse hadi sütten sonra yumurta var. Bu arada ketçap aldık mı?

Onlar konuşmaya devam ettikleri sırada ben marketten birşey almadan çıktım. Umutla yemek almami bekleyen Korsan da pesimde geldi. Evime doğru hızlı adımlarla yürüdüm. Eve vardığımda kapısında öylece oturdum. Nazlı ve ablasını ne hakkında aradıklarını bilmiyordum. Sıkıntıdan köpekte yanıma oturdu birden. İkimiz bir oturup kim aradı diye düşünmeye başladık orda oturali bir saat olmuşken gözlerim kapanmaya başladı. Ben de eve girdim uyumadan kapıya Korsan için bir tas su ,sabah verdihim etin devamı ve birde korsanın yatabileceği büyüklükte yastık koydum. Korsan da yerini bulmuş gibi oraya yatıp uyudu. Ben de içeri girip hemen yatağıma uzandım ve sonra gözlerim yavaş yavaş karardı...