4.BÖLÜM

2.2K 38 32
                                    

Bölümleri yazabildiğim kadar uzun yazmaya çalışıyorum.
Medyada Zeynep var. 🕊🕊

Duşta cildim buruşmaya başlayana kadar durdum. Duş beni her zaman rahatlatmıştır. Bütün duş boyunca aklım Buraktaydı. Onu öyle bırakmak çok mu kötü olmuştu ki?

Duştan çıkıp üstüme rahat şort ve askılı badi giydim nasıl olsa evdeydim. Odamdan çıktığımda Burakla karşılaştım.

Zeynep:noldu o küçük şeyle işini bitirdin mi?

Bunu sorduktan gülmeden edemedim.

Burak:birinci olarak bence hiç komik değil, ikinci olarakta emin ol hiç küçük değil.

Zeynep:bence senin gözün yok çünkü sertleştiğinde bile pantolonundan gözükmüyodu.

Burak:yani gözlerin hep benim sertliğimde miydi?

Zeynep:amann boşver hem sen neden geldin ki?

Burak:konuyu değiştirdiğine göre bakmışsın. Bu arada intikamımı alıcam ama şimdi değil. Neden buraya geldiğime gelirsekte alışveriş merkezine gidip düğün için sana elbise banada takım almamız gerekiyormuş. Hadi hazırlanda çıkalım.

Zeynep:tamam 10 dakikaya geliyorum.

Hemen odama gittim aynada kendimi gördüğümde kızarmıştım. Hemen altıma kısa siyah şortumu üstümede desenli bir gömlek giydim.

Makyaj olarak çok özenemedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Makyaj olarak çok özenemedim. Eyeliner, rimel ve kirazlı balm sürdüm. Uzun sarı saçlarımı açık bırakıp odamdan çıktım. Merdivenlerden inerken Burak'ın başı bana döndü beni baştan aşağı süzdü.

Burak:Zeynep altına bir şey giyseydin keşke diyorum.

Onu hiç dinlemeden siyah vanslarımı ayağıma geçirdim.

Burak:kızım ben kime diyorum zeynep!

Biraz daha delirmesi için kapıyı açıp dışarı çıktım.

Burak:zeyneppp!!!

Biraz daha ilerledim. Sonra Burak beni belimden tutup duvarla arasına aldı. Sonra iyice yaklaştı elini bacaklarımda gezdirdi. Boynuma küçük bir öpücük kondurdu. Ben kaskatı kesildim hareket edemiyor, konuşamıyordum. Yanaklarımın kızardığına emindim. Burak kulağıma yaklaşıp

Burak:peki birisi sana daha demin benim dokunduğum gibi dokunsa, boynunu öpse...

Hala benden uzaklaşmamış sıcak nefesini kulağıma ve boynuma doğru veriyordu.

Zeynep:bana öyle bişey yapsalar yanımda sen varsın yaa engellersin. Nasıl olsa ABİMSİN.

Abimsin lafının üstüne basarak söylemiştim. Burak'ın sinirlendiğini nefesinin hızlandığından hissedebilmiştim. Birden çekilip bağırmaya başladı.

Burak:ben senin abin değilim.

Zeynep:annenle babam evleniyorlar. Tabikide ABİMSİN.

Burak:kağıt üzerinde abin sayılabilirim. Ama asla gerçekte abin olmayacağım.

Sözleri üzerine biraz daha orda bekledikten sonra bileğimden çekiştirip arabaya bindirdi. Yol boyunca hiç konuşmadık. Alışveriş merkezine gelince ilk gördüğümüz abiye mağazasına girdik.

Burak:ilk önce seninkini belirleyelim sonra benimkine bakarız.

Kız tarafına geçtiğimizde toz pembe bir elbise beğendim. Burakta giyinmemi istedi. Kabine girip giyindim. Aynaya baktığımda inanamadım. Bu gerçekten ben miydim ya benim bacaklarım bu kadar güzel bile değildi. Kabinden çıkıp Burak'ın yanına gittim. Oda benim kadar şaşırdı.

Burak:tabi sen bilirsin ama bence bu elbise seni biraz kilolu göstermiş.

Zeynep:hadi ama abi hiçte öyle göstermedi. Ben bunu beğendim. Hem evdede bu elbiseye uygun bir ayakkabım vardı. Ben üstümü değiştireyim sonra sanada bakalım.

Burak içinde bir şeyler seçtik. Sonra çok acıktığımız için burger kingten bişeyler yedik. Alışveriş merkezinde gezinirken birkaç kişinin bacaklarıma baktığını fark ettim. Burakta fark etmiş olacak ki belimden tutup kendine çekti. Bu durumdan rahatsız olmadım çünkü onun kollarında kendimi daha huzurlu hissettim. Ama adamlardan biri daha ileri giderek bacaklarıma elledi. Burak hiç bişey demeden direk adama daldı. Adamı yere yatırıp üstüne çıktı ve yumruklamaya çalıştı. Ben olayı idrak ettikten sonra Burak'ın yanına gidtim. Yüzünü ellerimin arasına aldım ve kendime çevirdim. O güzel mavilerinin en derinlerine bakıp

Zeynep:Burak hadi nolur gidelim değmez hadi!!!

Burak hareketlendi ayağa kalktı ve adama bağırdı.

Burak:benim olana kimse siktiğimin elini süremez.

Dedikleri karşısında biraz şok olsamda onu elinden tutup dışarıya çıkardım. Benim olana demişti. Belki sinirinden öyle demiştir belkide kardeşi olduğum için ama şuanda diğer opsiyonu düşünmek istemiyordum çünkü biz ne kadar üvey olsa bile yinede kardeştik. Arabayı ben kullandım çünkü şuan çok sinirliydi ve bu yüzden kaza yapma ihtimalimiz çok fazlaydı. Telefonum çalmaya başladı. Ben araba kullandığım için Burak telefona baktı.

Burak:efendim mert amca
...
Burak:tamam o zaman bende kalırım.
...
Burak:görüşürüz

Zeynep:o kimdi ve ne diyor?

Burak:babandı, bugün eve gelemicekmiş şirkette işi uzamış. O yüzden benimde senin yanında kalmamı istedi ve bende kabul ettim.

Yolculuğum geri kalanı sessiz geçti. Beraber eve girdik.

Umarım beğenirsiniz 🌹🌹
Sizi seviyorum
Vote ve yorum atmayı unutmayın.
Yeni bölüm yakında gelir...

ÜVEY ABİM +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin