Λοιπόν φτάσαμε εσσιως στην τελική ευθεία του χάρτινου Βασιλείου είχα καιρό να να γράψω και το ξέρω αλλά ήθελα χρόνο να σκεφτώ και να αναλύσω το καλύτερα τα κομμάτια του χβ αλλά ας μπούμε στο θέμα της μας. Λοιπόν το τραγούδι που θα ανάλυσουμε σήμερα είναι το '' δεν ξέρω αν μεγαλώνουμε ποτέ τελικά '' από τον πρώτο χρόνο κιόλας στοίχο καταλαβαίνουμε ότι μας μιλάει για την ανασφάλεια που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι στην εφοιβια τους, για το ποιοι είναι που παν και το τι θα κάνουν στην ζωή τους. Ο solmeister ελπίζει μεγαλώνοντας να γίνει περήφανος γι' αυτό που είναι° από ότι καταλαβαίνω ήξερε από μικρός ότι είχε κάτι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά, είχε την καλή τεχνική φλέβα του που στην προσπάθεια να τις κάλυψη τις ζωγράφισε με μαύρα ανεξίτηλα χρώματα... Αλλά ξέχασε να βάψει και τα δύο του χέρια με αποτέλεσμα να βρίσκει την διέξοδο (δηλαδή να κάνει χαρακρε) στο αριστερό του χέρι που είναι κενό. Έτσι βρίσκει έμπνευση και κουράγιο να γράφει ξανά.
Καλο σας βράδυ παιδια απο το σχίσμα 📎✌🏼
