KAVGA 🌈 BXB 🌈

3. Bölüm

Bölüm yazma isteğimi durduramıyorum 😂. Oy ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar.

***

Öğlene doğru uyanmıştım. Bugün dersim öğleden sonra başlıyordu. Hemen kalkıp duşa girdim ve hazırlandım. Ders programı, notlarımı, kulaklığımı vs. kontrol edip çıktım evden. Son anda otobüse yetiştiğimde ineceğim durağa gelene kadar gözlerimi kapatıp kendimi müziğe bıraktım.

Sonunda kampüse geldiğimde bahçedeki çimlere oturdum ve notlarımı çıkardım. Ozanın şuan dersi vardı. Bu yüzden yanına gidememiştim. Dersten önce tekrar etmek hep işime yaramıştı. Hukuk okumak kolay değildi sonuçta.

Notlarıma kendimi vermişken güneşimin gittiğini hissettim. Üstümde birinin gölgesi vardı. Kafamı kaldırıp baktığımda işte bunu hiç beklemiyordum. Kabusum gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Daha fazla dayanamayıp önüme döndüm. Kalkıp gitmeyecektim. Çünkü bırakmayacağını biliyordum. Tam tahmin ettiğim gibi yanıma oturdu.

Cenk: senin ne işin var burda İlyas?

İlyas: uzun zaman oldu he ufaklık?

Kafamı çevirip ona baktım. Hiç değişmemişti. Sadece saç rengi bıraz açılmıştı. Bir de sakallarını uzatmaya başlamıştı tabi. Lisedeyken de kesmemek için hocalarla kavga ederdi fakat kazanan hep onlar olurdu.

Cenk: evet uzun zaman oldu..

Benim ona baktığımı anlayınca o da kafasını bana çevirmişti.

İlyas: nasıl? Hiç değişmemişim değil mi? Ama sen çok değişmişsin Cenk. Eski neşeli çocuk kaybolmuş. Ruhun emilmiş gibi.

Bunları söylerken gülümseyen suratına bir tane çakasım geldi. Buraya geldiğimde ilk işim dövüş dersleri almak olmuştu. Epey de geliştirmiştim kendimi. Bende onun gibi dalga dolu bir gülümseme yerleştirdim dudaklarıma. Karşısında bir daha ezilmeyeceğime yemin etmiştim.

Cenk: evet çok değiştim. Bunda payın çok büyük. Bir teşekkürü hak ediyorsun. O teşekkürü sana vermek için sabırsızlanıyorum. Ama şimdi değil.

Aklımdan geçenlerle gülümsemem büyümüştü. Benim tepkilerimi gördükten sonra şaşkınlıkla gözleri büyüdü fakat hemen toparladı kendini. Karşısında psikopat gibi durduğuma emindim. Olmadığımı da söyleyemezdim sonuçta benim bu hale gelmemde katkısı olan kişilerin ilki, başlangıcıydı.

İlyas: şimdi gidip nakil işlemleriyle uğraşmam lazım. Ama artık çok sık görüşeceğiz küçük ibne.

Kalkıp son kez yüzüme baktığında hala sırıtıyordum ona. Bunun onu sinir edeceğini biliyordum. Ne kadar belli etmemeye çalışsa da ediyordu. Ve bu ise bana keyif veriyordu.

İlyası birden yerde görmemle bu sefer şokla gözlerim açılmıştı. Aybars İlyasın üstüne çıkıp yumruk attığında hemen kalkıp üstünden çektim Aybarsı. Çantamı alıp hiçbir şey demeden kampüsün arkasına sürükledim. Sonunda kimsenin olmadığına kanaat getirince durdum.

Cenk: ne yaptığını sanıyorsun sen Aybars? Kafayı mı yedin? Kampüsün ortasında kavga etmek de ne demek?