She is Zora Morissette Jacobs. A Pilot.
At the age of 26, she was contented with her life. Naabot na niya ang pangarap na makalipad at libutin ang bawat panig ng mundo. Napatunayan niya sa sarili na kakayanin niya ang lahat ng pagsubok kahit gaano...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Kabatana 1 Third Person Pov
"Go straight through the Dolo Bridge then turn right to the Capital. The famous Aldiko tavern was located right next to the market square. The Hamidou gates open before the dawn. You'll get there before sunrise."
The traveller nods, smiling, as the local guard stepped aside and let the traveller pass the borderline between stonegate and dolo bridge. Matapos ang ilang paghakbang lumingon siyang muli sa puwesto ng guard at nakitang nasa kanya pa rin ang titig nito. Marahan siyang humarap dito at nag bigay ng isang saludo. Natatawang sumaludo rin ang guwardiya pabalik. With a relief sigh, he turned his back and walked towards the bridge.
Glancing up the red high-painted walls, the slowly rising sun envelopes the whole town. Merchants with their wagons carrying vegetables and other goods greeted him as he crossed the small arch-bridge. Everyone is busy opening up their stalls for a brand new day. Unti-unting nawawala ang hamog na idinulot ng nagdaan na gabi.
The traveller marched through the sturdy walls and stone-cold bricks, making his way through the open stalls. He stopped at the nearest lamp post while adjusting his pack. His eyes roamed around the town square. Dumarami na ang mga tao. Tuluyan na rin yumakap ang liwanag sa kabuuan nito. The smell of butter and bread filled his nostrils. Ramdam niya ang pagka-gutom ngunit alam niyang hindi sapat ang kanyang pambayad.
Luminga-linga siya sa paligid at nakita ang isang tavern. Katabi nito ay isang bakery, mula sa kinatatayuan ay tanaw niya ang mga bagong luto na tinapay. Napalunok siya bago inalis ang tingin dito. Dumiretso siya sa katabing building nito. A combination of brown and black welcomed his eyes as he enter the tavern. His black orbs immediately found the young lady behind the counter, wearing a white blouse and brown corset. Naka-tirintas ang mahaba nitong buhok na umaabot sa siko nito. Tumaas ang kilay nito ng makita ang bagong dating.
Naglakad siya patungo rito. He smiled at the lady na ngayon ay nagpupunas na ng lamesa. Ngayon niya lamang napansin na may hawak itong basahan.
"Is there any room available," the traveller asks, "for free?" pagpapatuloy nito. The young lady scrunched up her nose, sandaling itinigil ang ginagawa. Muli niyang pinasadahan ng tingin ang kakapasok lamang na customer. O kung customer nga ba na maituturing.
Hindi niya matukoy ang itsura nito. Pero sa hubog ng katawan nito ay nasisiguro niyang isa itong lalaki. He's wearing a dusty black cloak, covering his body. Mukhang galing sa mahabang paglalakbay. Halos umabot ang dulo ng hood nito sa tungki ng ilong. Bukod sa mapula nitong labi na bahagyang nakangisi at matangos na ilong ay wala na siyang ibang makita.
"You've got to be fucking kidding me," inis na sambit ng babae. Hindi na bago sa kanya ang mga walang modo na customer. Madalas ay napapasabak siya sa mga katulad nito, hindi nakakatulong ang ga-sinulid niyang pasensya.
"What? Nagtatanong lang ako. I'm parched and I don't have enough coins to pay a room," he reasoned out. Nakataas ang dalawang kamay nito. Bakas pa rin ang mapaglarong ngisi sa mukha nito. Mas lalong napasimangot ang babae.
