Kabanata 2

4 3 0
                                    

Kabanata 2Mori

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Kabanata 2
Mori

I've accepted long ago that everyone is different in their own ways. Like everyone has their own ways to escape something from reality, through reading books, watching movies, writing stories, getting out of the city at marami pang iba. Karamihan sa atin, sa ganitong paraan nakakakuha ng lakas, nakakapag-pahinga, kumakalma, higit sa lahat dito tayo nagiging totoo sa sarili natin.

"Attention passengers, this is your Captain speaking. We have just been cleared to land at the Southwest Florida International Airport. We expect to land 5:22 AM, 12 minutes before our scheduled time. Please make sure one last time your seat belt is securely fastened."

Escaping doesn't always mean finding a new destination or running away and never coming back. Sometimes, it means doing more of what makes you feel alive. Taking a step back, distancing yourself from the stress of work, the pressure from the responsibilities and from ourselves. Escaping means giving yourself a break. Giving yourself a momentary moments of freedom to breathe.

"The flight attendants are currently passing around the cabin to make a final compliance check and pick up any remaining cups and glasses. Thank you."

As for me, flying is my escape. Though it's my profession, para sa akin dito ako nakakahinga. Dito ko nakikita ang buhay. Of course, it's not all blue skies up here, may pagkakataon na makikita mo ang dilim tuwing gabi, ang sama ng panahon tuwing may bagyo at ang pakiramdam nito. Tulad sa pang araw-araw nating buhay bilang tao. May pagkakataon na maayos, walang problema, kalmado pero darating pa rin sa puntong gugulo, magkakaroon ng gusot, makakaranas ng mga pangyayaring hindi natin inaasahan. Pangyayari na bibigyan tayo ng aral sa buhay.

"Ladies and gentlemen, welcome to Southwest Florida International Airport! Local time is 5:22 AM, the temperature is about 24 degrees celcius."

Back when I was a child hindi ko nakita ang sarili ko na magiging pilot ako tulad ng kung ano ako ngayon. Acrophobic ako. Takot ako sa heights. Sa mga matataas na lugar. Tinitignan ko palang nalulula na ako. Pakiramdam ko anumang oras mahuhulog ako. Sa madaling salita, natatakot ako. Hindi ko pa man nasusubukan, umaatras na ako. Pero habang lumalaki ako at nagkaka-edad, naisip ko, paano ko magagawa ang gusto ko na makapunta sa iba't ibang lugar kung hindi ko haharapin ang takot ko?

Hindi ko agad natukoy 'yong gusto ko noon. Marami akong gustong gawin, na sa sobrang dami, naguguluhan na ako kung ano doon ang talagang gusto ko. It's like the other day gusto kong maging stewardess, the next day gusto kong maging lawyer. Except for business related of course. Knowing what we don't want is half the battle, right? Likas na sa atin ang maging undecisive. Seeking to find ourselves and to know ourselves better. Some of us, takes a long time to make up their minds, one example is, when choosing where to go, what to wear or where to eat. May pagkakataon na parang gusto mo 'yong isang bagay pero makalipas ang ilang oras ayaw mo na. But that's okay dahil natural lang ito.

Once upon a PirateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon