Artificial Love [Completed ]

Episode 8

Zawgyi

"ကိုယ္မင္းကိုနမ္းလို႔ရမလား??"

"Nae..👀"

႐ုတ္တရက္ႀကီးထြက္လာတဲ့စကားတစ္ခ်ိဳ႕မွာသူမေၾကာင္အေနစဥ္ တိုးကပ္နမ္းရိႉက္မိေတာ့သည္။အသားယူတာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ ႏွလံုးသားကလံႈ့ေဆာ္ေနတာကိုလုပ္ခြင့္ေပးမိရံုသက္သက္သာ။

အၾကာႀကီးစုပ္ယူနမ္း႐ိႉက္မိေနရာကေန ရင္ဘတ္ကိုတဘုန္းဘုန္း႐ိုက္လာတာမို႔ သူလႊတ္ေပးလိုက္သည္။

"အာ...ကိုယ္...ဟို-ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ေတာင္း-"

ခရမ္းခ်ဥ္သီးလိုနီရဲေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔သူမကေတာ့ ေျခေထာက္နာေနရက္ႏွင့္ပင္အေပၚတက္ေျပးသြားၿပီျဖစ္သည္။

*Aishh...ဟိုေဆာ့အာ မင္းကေတာ့လုပ္လိုက္ရင္..တကယ္ကြားးး

.

.

.
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေတာင္းပန္ရမည္မို႔ သူအေပၚထပ္ကိုတင္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။တံခါးဖြင့္ၾကည့္မိ​ေတာ့ အဝတ္ေတြကိုအိတ္ထဲေသခ်ာျပန္ထည့္ေနတဲ့သူမကိုေတြ႔ရသည္။

"ျပန္မေျပာင္းပါနဲ့လား??"

တစ္ေနကုန္ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြပဲေျပာေနလုပ္ေနတဲ့ဟိုေဆာ့ကိုသူမနားမလည္စြာၾကည့္လိုက္သည္။

"တမ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ ကိုယ္ေျပာတာက မင္းကေျခေထာက္သိပ္အဆင္မေျပေသးေတာ့ေလ အဟင္း"

....

"ၿပီးေတာ့ ခုနက  ကိုယ္ကပဲေတာင္းပန္ပါတယ္ "

အားနာေနသည့္ဟန္ျဖင့္ ဂုတ္ကိုပြတ္ကာေျပာေနသည့္ပံုမွာခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။သို႔ေသာ္ သူေတာင္းပန္လာသည္ကိုကိုယ့္မွာဘယ္လိုတံု႔ျပန္ရမွန္းမသိေသး။

"ေျခေထာက္က ေတာ္ေတာ္ေတာ့အဆင္ေျပေနပါၿပီ"

မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ပဲႏွစ္ေယာက္လံုးတစ္ေနရာစီထြက္လာခဲ့ၾကေတာ့သည္။

.

.

.

"လ်ွပ္စီးေတြအရမ္းလက္ေနတာပဲ ဒီညေတာ့မိုးႀကီးေတာ့မယ္ထင္တယ္"

ဘာရယ္မဟုတ္ သူေျပာသလိုအခန္းထဲမွာအတူလာေနလိုက္ေပမယ့္ ဒီေန႔က်မွ ႏွစ္ေယာက္တည္းထူးဆန္းေနသည္မို႔ ေရရြတ္လိုက္မိသည္။