Chapter 3
I'm home again. tumingin ako sa taas ko at may nakita akong banner. I smiled, it made me happy. Yes I'm back.
"WELCOME BACK KATHLENE ROQUE"
"What's happening?" I asked nung makitang may mga sasakyang nakparada sa tapat ng bahay. too many.
"We made you a welcome back celebration, isn't it amazing?" my tita said excitingly.
Agad akonh sinalubong ng mga tao na hindi ko gaano matandaan but I know they are here because of our relation to their business. I hardly know a few but I really don't care because I need to recover first.
"Ok that's enough for now, magbihis ka muna at pahinga kahit saglit lang para di ka mastress at mabigla OK iha?" tita intervened our conversation, tumango na lang ako at nag-excuse, umakyat na ko sa taas para magpahinga.
I looked at my room at ang meron lang dun ay cabinet, upuan na malapit sa bintana, kama, lamiseta na may vase sa ibabaw at lamesang may salamin. I looked at its wholeness.
"Blue" I closed my eyes.
"nakakafresh, feeling heaven." Napangiti na lang ako.
"pero bakit ito lang? walang picture ko nor my family. Kasama ba ito sa Recovery Stages?" Sumilip ako sa bintana at party lang sa baba ang nakikita ko.
DADDY!!!!
Nanlaki ang mga mata ko nang maalala ko ang nakaraan, may kumatok na nagbalik sakin sa katinuan.
*tok tok tok*
"pasok"
Isang lalaki ang pumasok sa kwarto ko "hi? who are you?" I asked, mukang wala siyang balak sagutin ako kasi nakatitig lang siya sakin.
"I'm......"
"I know who you are. May I?" turo niya sa upuan. He's odd, weird and.... handsome. I erased that thought.
"sure, go ahead" tinitigan ko lang siya.
What's with him? Bakit siya nandito and sino ba siya. Hmmm good looking huh.
I looked away when our eyes met.
"I'm Ceanne Alcanzare, the head manager of the hotel, or should I say YOUR HOTEL." Sarcasm na pagpapakilala niya.
WTF! MY HOTEL? Bakit nung comatose ba ko nagsasalita ba ako tas nagpagawa ng hotel! That's creepy.
"do you mean my auntie's hotel?"
"ha!" smirk nya. what's his problem? tumaas ang kilay ko.
"Wala ka nga talagang alam, kasama ba sa amnesia mo ang pagiging mangmang?" nang-iinis na sabi nya. he even crossed his arms. bakla ba to?
ang yabang nito oh, baka territory ko to.
I only smiled
"sorry po ha, may Retrograde amnesia po and 10 years lang naman po ako nacomatose. TEN YEARS!" Sarcasm na sagot ko.
"Bata ka pa nga para malaman ang lahat." Sagot lang niya.
"wait does my tita know you're here, kasi alam ko pahinga time ko ngayon eh" I said. ha! kala mo ha. bakit nga ba siya nandito? panggulo.
"wow ha! Di pa ba sapat sayo ang SAMPUNG TAON na tulog, at pagkauwe mo pahinga ka agad." Pilosopong sabi niya. aarrgggghhh nakakainis na siya sobra.
ABA! ABA! Kapal ng mukha nito, pupunta dito para pilosopohin lang ako MY GOSH!
"That's what her doctor says!"
I looked at the door and there my aunt is, fuming mad
"for her recovery kailangan niyang magpahinga Mr Alcanzare"
"tita, anjan pala kayo."
"yes dear, and I thought you are resting." tita asked. yes po sana kaso may tukmol pong nakapasok sa kwarto.
"sana nga po, kaso may biglang pumasok sa kwarto ko at sinasabing may hotel daw ako. Funny right?" I said honestly.
"well, in that manner this is not the time to know it iha." paliwanag niya sakin which I didn't understand.
"Pls excuse myself." lumabas naman siya.
"Mr. Alcanzare, wait me at my study room" tita said while he is at the door, magkatalikuran sila at napansin kong napatigil siya pero lumabas na din.
------------
"ang akala ko ba maliwanag sayo ang lahat Mr Alcanzare?" galit na tanong sakin ni Mrs. Marianne. I don't care kung magalit man siya.
"Oo, maliwanag lahat, pero magbulag bulagan siya? Karapatan niyang malaman kung anong meron siya." defensive na sagot ko. kailangan niya malaman ang totoo, lahat-lahat.
"Oo, pero hindi ngayon, not now. Hindi stable ang lagay niya ngayon, if we feed her with the entire company thing, baka mabaliw siya! Kaya please stop feeding her."paliwanag niya. paranoid masyado, parang sasabihin lang eh, d naman siya ang hahawak.
"bakit masyado bang malaki sa kaniya ang malaman na tatay niya ang may-ari ng hotel, at pansamantalang ikaw ang humahawak? Mababaliw ba siya sa ganon lang ha?"
"Bakit ba ang kulit mo ha? No company issue muna sa kaniya, it's for her health", pagmamakaawa niya. what? really unreasonable.
"Yun nga ba ang gusto mong mangyari Mrs Marianne, good health lang ba? O balak mo nang agawin ito kay Kath." pag-amin ko sa iniisip ko. halata naman kasi na gusto niya lang agawin anh company.
*Slap*
"Watch your mouth Mr. Alcanzare, Im the CEO, and any second pwede kitang ipatanggal. So, you better know your words."malakas ang pagkakasampal niya pero hinayaan ko lang yon, wala na kong pake kung mamula to.
"Go ahead, at first gusto mo naman yan gawin e, kasi lahat kinokontra ko, go fire me!" Sigaw ko, alam ko naman na dati niya pa ko gusto patalsikin, di ko alam kung bakit hanggang ngayon di niya pa ginagawa.
"You should go before I do badly to you . . . and stop bothering my niece". Pagbabanta ni Mrs. Marianne at umalis na ako.
gusto ko maghiganti kaso wala na talaga, wala na ang tatay ko, I promise to take back her memories whatever happens.
~~~~~~~'~~~~~~~'~~~~~~~
sorry po sa wrong grammars, spellings and etc, PLEASE VOTE AND COMMENT
BINABASA MO ANG
I, Dream (Short Story)
Teen FictionKathlene Roque is the name, nagkaroon siya ng aksidente nung 8 years old siya. Nagka-comatose siya ng 10 years. Her family is dead and her aunt is with her. He also found Ceanne, ang magiging panghabang- buhay niya. Tutulungan siya ni Ceanne na pan...