+миний өмнөөс бичсэн миний түүх+

2. Мартахыг хүсдэг дурсамжууд

~ӨНГӨРСӨНД~

Өглөө сэрүүлгэний дуугаар нүдээ нухлан сэрлээ. Өөрийгөө сургуульдаа явахад бэлдээд доош буувал ээж маань өглөөний цайгаа бэлдчихсэн инээмсэглэн намайг хүлээнэ.

Ээж: Сайхан амарсан уу? миний охин
Би: Тиймээ үнэхээр сайхан амарлаа.
Цайгаа уучихаад ээжээр хичээлдээ хүргүүлэв.
Ээж: Өдрийг сайхан өнгөрүүлээрэй. миний охион
Би: Зааааа~ ^^

Сургуулийн үүдээр орохтой зэрэгцэн хойноос намайг дуудахыг сонсов.

Ина: Яааа~ Ким Наби хүлээж бай
Би: Өө Ина-яа

Ина гүйж ирэн намайг тэврэн өчигдөр хэр байснаа ярина. Өчигдөр түүний анхны болзоо байсан. Инагийн дунд ангиасаа хойш сайн байсан хөвгүүн түүнд сэтгэлээ илчилсэн юм. Тэр мэдээж үнэхээр их догдолсон байсан. Золиг чинь хөөрхөн гэдэг нь. Ина бол миний багаасаа хамт байсан миний эгч миний ээж миний найз. Амьдралд минь тохиолдсон хамгийн сайхан өдөр бол түүнтэй танилцсан өдөр... Ина маань үнэхээр хөөрхөн.....

Хичээлдээ суун түүний өчигдөр юу хийсэн дараагийн болзоо дээрээ юу өмсөх юу хийх талаар ярилцсаар байгаад цайны цаг боллоо. Доошоо буун цайны газар луу орвол Инагийн болзож байга залуу биднийг ширээндээ хамт суухыг урив.

Ина: Убба. Танилц миний хамгийн сайн найз Ким Наби
Мүнхёг: Ан Мүнхёг танилцсандаа таатай байна
Би: Аан тиймээ. Ким Наби

Хамгийн хөгийн нь Мүнхёг надад таалагдсан. Ердөө 3хан секунд л байсан хүнд сайн болох ийм байдаг юм байхдаа гэж бодогдоход 3хан секунд хангалттай байсан.....

Хичээлээ тарчихаад гудмаар ганцаараа алхаж байтал "Наби" гэх хоолойг сонсоод эргэж хартал тэр байсан.

Мүнхёг: Танайх энэ хавьд байдаг юму?
Би:Аон т.тиймээ

Тархиндаа болохгүй гэж хэд хэдэн удаа хэлсэн боловч зүрх минь эсэргүүцэж байв. Түүнтэй ярилцаж хамт алхах үнэхээр их догдлуулсан. Өөрийнхөө гэрийг яагаад ийм ойрхон байгаад уур хүрэх шиг.....

Мүнхёг: Инатай хэзээ анх танилцсан юм бэ?

Би: Мм цэцэрлэгт байхдаа. Тэр намайг хүүхдүүдэд шоглуулж байхад аварсан.

Мүнхёг: Дээрээ ах, эгч юму дүүтэй юу?

Би: Үгүэ байхгүй. Ээжтэйгээ хоёулхнаа амьдардаг. Тийм болоод л нилээн ганцаардмал олон хүүхэд дунд байж чаддаггүй байсан. Ина гарч ирээд л надад үнэ цэнэтэй хүн болсон.

Мүнхёг: Тийм байхнэ. Би ч бас Айлын ганц. Аав ээж маань Сөүлд байдаг. Өвөө эмээ дээрээ өссөн. Гэхдээ багаасаа шазруун дээрэлхүү занд дүргүй байсан болохоор их олон найзтай өссөн...

Би: Надад Ина байхад л болноо. Олон найз уу Ина юу гэвэл бодолгүйгээр Ина гэнэ.. ххэ

Мүнхёг: Та хоёр их хөөрхөн найзууд шүү. Өчигдөр бас Ина болзоон дээрээ чамайг зөндөө ярьсан.. Надад өөрийнхөө талаар яриач

Би:...... Мм нээх мэдээд байхыг хүсэхээр бишээ..

Мүнхёг: Яагад вэ? Ина та хоёр сургуульд үнэхээр алдартай шдээ.

Би: Омм тийм гэж үү?

Мүнхёг: Манай сургуулийн хөвгүүд болгон та хоёрыг ярьдаг гэдэгт мөрийцхөд ч бэлэн байна..

Би: Сайн мэдкүүмдаа.... ххэ Үнэндээ надад зөндөө их хайрын захиа бэлэг ирдэг аль болох буцааж өгөхыг хичээдэг. Зза манайх энд хүргэж өгсөнд баярлалаа.

Мүнхёг: Зүгээрдээ. Маргааш уулзья баяртай. Сайхан амраарай. *толгой илэх*

Болкүэ Инагийн сайн хөвгүүн шдэ. Ким Наби....

Гэртээ орж ирэн оройн хоолоо хийчихээд өрөөндөө орон хичээлээ хийхээр суув. Даан ч өдрийн явдал санаанаас огт гарахгүй юм. Өөрийгөө эсэргүүцэж байгаа ч тэр үнэхээр надад таалагдаад байна. Яах вэ?

Энэ явдлаас хойш нилээн хэд хоногын дараа Ина намайг Мүнхёгийн найзтай танилцуулах нэрийдлээр 4үүлээ болзохоор болов. Үнэн хэрэгтээ Мүнхёг байх учраас л явж байгаа юм.

Ина: Хөөрхөн байна. Ким Наби

Би: Чи ч гэсэн...

Ина: Мүнхёгаа энд байна...

Мүнхёг ирэн Инаг үнсчихэд яагаад ч юм хамгийн сайн найздаа атаархаад байх юм.

Мүнхёг: Танилцаарай Наби манай найз

Хёншик: У Хёншик гэдэг. Танилцсандаа таатай байна.

Би: Ким Наби