Üstün

3~ Ne gördüysen unutman gerek

Multimedia'da Ryan.

Iyilestirici melekler kosan yolcularin tas yagmuruna tutulmuslardi.Insanlar onlara zarar vermek istiyordu."Ama yanlis hedefi sectiniz! " dedi Mich. "Iyilestirici meleklere saldirmak mi? " diye ekledi ve guldu."Komik degil Mich, bu tam bir trajedi.Ben gidip zihin meleklerine haber verecegim, siz onu oyalayin. " dedi Rosslyn. Kendine dogru atilan kar topundan kacindi ve hizla kanat cirpmaya basladi.

***

Ryan karda yuruyordu.Bailey onundeydi ama gidip onunla konusmadi.Bailey de onun arkasindan geldigini biliyordu.Su an ikiside enselenebilirlerdi.Bailey duraksadi ve arkasini dondu, daha fazla dayanamayip Ryanla diyaloga gecti. "Geldin. " dedi "digerlerinin aksine burdasin. "

"Disari cikmaya korktular, onlari suclama Bailey,herkes korkardi."

Sessizlik.Bailey M101 alisveris merkezinin icinde kilitli kalmis melekleri gorunce sessizligi bozdu. "Ordalar!! " Kosmaya basladi.O an tek dusuncesi ailesiydi,kanatlarini kullanmak bile aklina gelmedi sadece kostu.Otomatik Kapiya geldiginde acilmadigini anladi.Kapiyi yumrukladi.Icerdekiler onu taniyordu ama hicbiri gidip anne ve babasini cagirmamisti.Ryan,Bailey'i kolundan tuttu. "Gitmeliyiz!Insanlar var Bailey, buraya dogru kosuyorlar! " Bailey donup onlara bakti."Ucagin dustugu yere gidelim Ryan. "Ileri dogru bikac adim atti.Ryan buraya kadar gelmisti ama Bailey ucagin dustugu yere gitmek istedigini soyluyordu.Insanlari gorebiliyordu, seslerini duyuyordu.Yakalanicaklardi!Bailey kosmaya basladi.Ryan ne yapmasi gerektigini bilemedi.Oylece durup Bailey'i izledi.Kiz kosarak insanlarin gorus alanindan cikti ve yan taraftaki agaclarin arasindan sivisti.Ryan donakaldigini ona carpan bir insan sayesinde fark etti. "Kanatli yaratik! " dedi adam ve elindeki tasla Ryanin kafasina vurdu.Ryan kafasindan akan beyaz melek kaniyla yere yigildi. "Beyaz kan mi?Bu yaratiklar her dakika daha da ilginclesiyor. " Adam yaklasan melekleri gorunce son hizla kosmaya basladi.Iyilestirici meleklerden biri durup Ryan'i iyilestirdi.Biraz ilerde zihin meleklerinin bir kac tanesi adami durdurdular.Ve butun olanlari unutmasini sagladilar.Simdi geriye digerleri kalmisti.

***

Bailey ucagin enkaza donmus halini gordu. Ve kanatlarini dalgalandirarak korkakca ilerledi.Artik yarali olmayan insanlari gorebiliyordu.Agaclarin arkasina gizlenerek yaklasiyordu.Bir sonraki agaca geldiginde agaca yaslanmis birini gordu.Bir insan.Hizli bir hamleyle onune gecti.Bir sey diyecekti ama karsisindaki once cikti. "Sen! " Bailey ilk kez bir insan goruyordu,teni kendi melek teninden soluktu.Bailey saatlerce durup izleyebilirdi

"Evet,ve sende.. " dedi.

"Normalim! Burasi neresi! "

Bailey bir an icin anlatmayi dusundu.Ama sonra yapamayacagi aklina geldi."Farkli mi? " diyebildi sadece.Insanlarin dunyasini merak ediyordu.

"Ta.. biki. " genc cocugun konusmasi guclesiyordu."Kanaman var! " dedi Bailey.Arkasinda bir ses duydu. "Hey, tüylü! "

Arkasini donup kalabaliga bakti. Iclerinden biri ona dogru ilerledi.Bailey kendini korumak icin onu eliyle itti.Birden,cocuk suratini aci icinde burktu ve yere yigildi.

"Ona n'aptin? " dedi siyah sacli olan. Bailey korkmustu. Adeta bogazi dugumlenmisti.Onu oldurmusydu? Hemde sadece tek bir dokunusla."Sen bir.. Melektin ama. " dedi agaca yaslanan."Onu oldurmus..olamazsin." Zihin melekleri varmisti.Bailey onlari gorunce ilk basta guvende hissetti sonra guven yerini panige ve korkuya birakti.Yakalanmisti.Zihin melekleri teker teker dagilip herkese olanlari unhtturmaya basladi.Bir tanesi de Bailey'e dogru geliyordu.

"Hayir! " diye bagirdi Bailey. Insanlari gormustu, onlarla konusmustu, bunlari unutamazdi.Unutamazdi!Anilarinibondan alamazlardi. "Hic disari cikmadin, evde uyuyakaldin. " Bailey beyninde, kafasinin icinde bif agri hissetti, sonra ayaklari onu tasiyamadi.Kontrolu kaybetti ve yere yigildi.

Jamie,koltukta oturmus tirnaklarini kemiriyordu.Liv ise televizyonda en azindan izlenilebilecek eglencede bir sey ariyordu. "Biz en kotu arkadaslariz." dedi Liv. "Tehlikenin gobegine kendimi atamazdim Liv, uzgunum. "

Kapi caldi.Jamie gidip kapiyi acti.Iki melek kucaklarinda Bailey ve Ryan'i tutuyorlardi.Jamie korkmus vs sasirmisti."Onlara noldu!?"dedi korkuyla."Hicbir sey."dedi melek. Bailey ve Ryan'i koltuga yatirdilar. Liv ve Jamie'ye baktilar.Jamie onlarin birer zihin melegi oldugunu anlamisti ve az sonra kendi zihinleri de silinecekti. "Liv mutfaga kos! " diyip mutfaga dogru kosmaya basladi. Liv neye ugradigina sasirmis halde donakaldi.Sonra zihin melegi onu kolundan yakaladi. "Unut! " dedi. Liv yere yigildi.

Jamie mutfaga vardiginda eline bir bicak aldi ve kendini savunmaya gecti. "Uzak dur! Her ne yapmaya calisiyorsaniz yapmayin! " Bicagi simsiki tutuyordu. Tek guvencesi o oldugu icin kendine acidi.Arkadaslari icerde bayilmisti, tek basinaydi ve sadece bicagi vardi, kotu gun dostu canim bicagim diye gecirdi icinden.Fark ettirmeden cebinden telefonunu aldi ve ses kaydetmeye basladi. "Bize unutturdugunhz seyler, insanlarin burda olmasi, neden bu kadar onemli? Neden onlari gordugumuzu unutmak zorundayiz? "

"Cunku, kucuk kiz.. " dedi melek.Hizla Jamie'nin elini kapti

"Unut! " dedi.Jamie son gucuylr kaydi bitirdi ve yere yigildi."Burda isimiz bitti" dedi Thomas ve gittiler.