Üstün

5~ En istenmeyen dogum günü

Bailey, telefonunu cebine geri koyarken ne yapacagini dusunuyordu.Gorevli'nin sesini duyabiliyordu. "Kapi kilitlenmis! Acmama yardim edin! "

Odada hic pencere yoktu. Bailey simdi buyuk konustugunun pismanligini cekiyordu, cantada keklik sandigi sey simdi onu bir cikmaza sureklemek uzereydi.Endiseli sekilde ellerini basina goturdu.Girdigi dosyadan cikti ve gözlerini odanin etrafinda döndürdü, bir cikis yolu..Lutfen, boyle bitemez.. Bailey beyninde yalvariyordu,yakalanmamaliydi,hele ki bu kadar ilerledikten sonra,formuller artik ondaydi,basaracakti..Kaybedemezdi. Kapiya bir kac kisinin birden omuz attigini duydu, bu daha gergin olmasina yol acmisti.Havalandirma.

Iste bu kelime, onun kurtulusuydu.Kosede alt kisimda havalandirma vardi, Bailey kosar adimla havalandirma kapagini acti.Gorevlilerden olusan topluluk omuz attiklari kapiyi sonunda kirdiklarinda ve kapi acildiginda Bailey kendini havalandirmanin icine atmisti.

Borularin icinde cikisi bulmaya calisiyordu.Kanatlari surtundukce canini yakiyordu.Odadaki sesleri dinledi, gorevliler konusuyordu.

"Sence basit bir sikisma miydi? "

"Birinin girdigini mi dusunuyorsun? Kanit bile yok."

Derin bir nefes aldi, ici rahatlamisti.Dar alanda ilerledi, sirasiyla sola,saga,tekrar saga ve sonra sola dondu.Cikisi buldugunda rahatladi.Eve dogru ucmaya basladi.

Bugun dogum gunuydu.Ama dogum gunu olmamasi icin her seyi verirdi.Butun yasitlari bugun onun dogum gunu olmamasi icin her seylerini verirdi.Törenin tarihini belirleyen kisi olmak, berbatti!Dogum gunu partisi, sapkalar, pasta, dudukler.. Her sey yilda bir kez sadece onun icin oluyordu.Bu kez farkli geliyordu, ailesine, arkadaslarina, herkese veda etmesi icin son firsat gibiydi.Ve bundan nefret ediyordu.

"Ben Bailey Benson ve vedalardan nefret ederim. " dedi kendi kendine.

Kapiya vardiginda ustundeki karlari silkeledi,kapiyi tikladi.Annesi acti, "Iyiki dogdun tatlim! " dedi,yuzu gulumsuyordu.Bailey karli botlarini cikarmak icin egilirken arkasinda bir ses duydu. "Bailey! "

Arkasini donup sesin geldigi yöne bakti. "Seni gördüm, her ne yaptiysan kacman kolay olmayacak! " Kadin ofkeyle ona bagirdi.Bailey kadina masum rolü yapacakti, sesindeki sakinligi korumaya calisarak konustu: "Ne gördün? "

Kadin gozlerini kisti, sonra sinsice güldü. Bailey bu gulusun altindan ne cikacagini merak etti.

Cok beklemeden meraki gecti.Bailey kendini tekrar bilgisayar odasinda buldu. Bir kufur savurdu."Aptal kadin bir zaman melegiymis!" dedi.Simdi tekrar o ana geri donmustu.Gorevliler kapiyi tekmeliyordu.

Soyle dusundu:Havalandirma

Soyle dusundu:Firla!

Kapi gurultuyle acildi, Bailey korkuyla yere yatti.Gorunmez olmak icin her seyi verirdi.Gorevliler odaya dolustu.Bailey ayni cumleleri duyuyordu,"Sence sadece bir sikisma miydi? "

"Soyledim ya, once saksi dustu ki bu imkansiz, kapiya uzakti. Sonra kapi kilitlendi."

"Kanitimiz yok Mark, biliyorsun. "

"Ya görünmezse? " dedi Mark,kosarak disari cikti.UV isinlari gorunmezleri gosterirdi.Alt kattaki malzeme odasina girdi.Uv isinini alip geri döndü.Kendisine bakan suratlari süzdü.

"Gercekten mi Mark?, UV isini mi? "

Evet dercesine basiyla onayladi Mark. Isigi odaya tutmaya basladi.

Bailey donakalmisti.Hicbiri onu gormemisti, gorunmez olmustu.Ama nasil? UV isiniyla dolasan gorevliye bakti, hemen kacip gitmesi gerekiyordu ama havalandirma kapagini acarken dikkat cekecegi kesindi.Acik olan kapiya bakti.Aklina gelen tek seyi yaparak kostu.9kat,8kat,7kat,6kat.. Kosarak iniyordu. 3.kata giden merdivenlrri inerken merdivende yuvarlanarak kendini yerde buldu.

Akillica davranmassa bitmisti!Etrafina toplasan kisileri duyabiliyordu.Yerden kalkmadi,bayilmis gibi davrandi.Bir kac el onu tutup kaldirdi.Birinin onu kucakladigini hissediyordu.Ayak sesleri odaya kadar devam etti,el,elini kavrayip tarayici türü biseye koydu.Bailey elinin gidiklandigini hissetti.Sonra gelen ses kulagini tirmaladi ve irkildi. "Bailey Benson!".Aptal ses onun artik bayilmadigini kanitlamisti.Ama adam sanki Bailey yeni uyanmis gibi tepki verdi.

"Iyi misin?"

"E-" evet demek uzereydi ama suan rol yapmaliydi,kesin ifadeler kullanmadan!

"Ee..noldu bana?"

"Hatirlamiyor musun?"

Tereddut etmeden "hayir" dedi.Omzunda batma hissi duydu ve gözleri kapandi.

**

Uyandiginda "happy birthday" yazisiyla süslenmis duvara bakti.Bu kez rol yapmiyordu.Ona -gerçekten-nolmustu?

Liv görüs alanina girdigi an söze girdi."Liv!Bana noldu?"

"Seni getirdiler,baygindin.Sanirim olanlar yüzünden -insanlarin diyara girmesi-soka girdin ve devlet binasina nasil girdigin hakkinda bir fikrin yoktu."

Anlamazcasina bos bos bakti ama basardigini biliyordu.Telefonuna bakma gereksinimi hissetti,formuller ondaydi.

Söyle düsündü: Iste bu kadar!

Ve sonra bütün gece kendi "en istenmeyen dogum gununu" kutladi.Cikolatali pastasini üflerken 'üstün olmayi' diledi.

Hediyeler kismindaysa Liv,Jamie ve Ryan o kadar cok hediye almislardi ki acmaktan sikilmisti.

Saat geceyarisini gectiginde artik dogum gunu degildi,daha önemli,daha gergin bir seydi,Tören.