"ASAN SI Margoux?" Palinga linga ako sa kotse nang maalala ko si Margoux. Bakit wala sya? Kasama ba nya yung Kidnapper? Ano bang pangalan non?
"Nasa kabilang kotse, kasama si Black." Inabot sya ng ilang minuto bago masagot ang tanong ko. Tho, para sa sarili ko rin naman yung tanong ay sinagot parin nya.
"Black? Who's that?" Umayos ako ng upo at tumingin sakanya, he's still wearing that so bored face.
"Why? Interesado ka ba sakanya?" Mula sa pagkakabaling ng ulo nito sa bintana ay unti unti itong bumaling saakin. He's creeping me out sometimes but it doesn't change the fact that his moves makes him more hot.
"Not really, pero dahil hindi mo sinasabi saakin kung sino sya, that makes me interested."
Umiigting ang pangang ibinaling nya ang kanyang ulo sa harapan kasabay nito ay ang mahinang pagpitik ng kanyang dila. Anong meron sakanya? Is he mad at me?
"Black is your kidnapper." May bahid ng pagdadalawang isip sa tono nya, why? Ayaw ba nyang sabihin saakin? May masama ba don?
"Then what is Margoux doing with a kidnapper? What if he harms her?" Halata na sa boses ko ang pag aalala.
"Black is a friend of mine, he always helps me. He won't harm my sister."
Kalmadong sagot nito.
"A friend of yours? But he used to call you boss."
"Huh? Tsk silly." Kinuha nya agad ang cellphone nya at may tinawagan.
"Oh Axe-" Hindi naituloy ng nasakabilang linya ang sasabihin dahil sa agad na pag sasalita ni Axel.
"Damon Black Bierman! Drop the boss part please." Kalmado ang boses nya pero mapapansin ang iritasyon sa tono nito.
"Oh, akala ko makakalusot ako. Nai kwento ba sayo ni Astrid?" Mahinang tumawa ang nasa kabilang linya. Well, mukhang magkaibigan nga silang dalawa.
"Fuck you mot-mot!" Agad namang tumigil ang tawa sa kabilang linya, I heard the way it clicks his tongue. Oops, looks like someone's annoyed.
"Stop. Calling. Me. Mot. Mot. U. Fucker." Bawat salitang binibitawan nito ay may diin kaya naman hindi na napigilan ng nasa tabi ko ang mapa halakhak.
"Whatever man, btw ingatan mo si Margoux, see you sa venue." With that he dropped the call.
"We're friends." Sabi nya na tinanguan ko naman.
Hindi na ako nag taka, they're both good-freakin-looking. Malamang nagkaka unawaan sila.
"Asan na ba tayo? At saan tayo pupunta? Why am I wearing this? At bakit ang tagal?" Siguro'y dahil sa kakulitan ko ay napabuntong hininga nalang sya. Ayaw nya talagang masayang ang napaka importante nyang laway sa mga simpleng katanungan ko. He's rude alright.
AGAD na bumaba si Axel matapos kaming maka park sa harap ng isang malaking building. Where the hell are we?
Napatulala ako sa building na nasa harap namin, it's big, I wonder how many floors were there. Napakaganda ng harap nito, pano pa kaya ang loob? Kaya naman mula sa pagkakatitig ko sa taas nito ay ibinaba ko ang tingin para sana tingnan ang itsura ng loob nito na nakabukas, gayon nalang ang gulat ko ng pagbaba ko ng tingin ay isang pares ng mata ang sumalubong saakin.
I knew who own those pair of eyes.
Axel Dusk Valeron.
Kinatok nya ang bintana kaya naman binuksan ko iyon.
"So, you're not coming with me?"
Agad naman akong napa baba ng sasakyan ng mapag tanto ang ibig nyang sabihin.
BINABASA MO ANG
Dim Series: He Kidnapped Me (Axel Valeron)
Novela Juvenil"Please tama na hindi ko na kaya!" Pilit na sigaw ko kahit na alam ko namang hindi nya ako papakinggan. "No one can stop me! Kahit ikaw pa!" Sigaw nya pabalik saakin at iniwan ako sa silid nang umiiyak.
