Миний аав Ким Тэхён 2

Хайртай 🤍

Би: Танай ажил руу ?
.........................................................
Захирал: Мэдээ уншсан уу?
Жонгүүг: Тиймээ. Бид уншсан. Үнэхээр их уучлаарай захиралаа. Та зохицуулаад өгөх боломжтой юу?? Дараа нь бид илүү болгоомжтой байнаа.
Захирал: Зохицуулах боломжтойлдоо. Гэхдээ энэ удаагийн явдал чамд маш их гай авчирч байна. Маш олон газарууд сайтдаа байрлуулж байнх. Дараа нь дахиад ийм юм болвол чи болон манай компани бүр мөсөн сүйрж магадгүй. Тиймээс болгоомжтой бай!!!
Би: Намайг үнэхээр уучлаарай... Энэ бүхэн надаас л боллоо. Энэ бүхэн надаас л..
Захирал: Зүгээрдээ, цаашид л болгоомжтой байхад болоо. Сэрэмжтэй байцгаа!! Одоо та хоёр явдаа.
Бид компаниас гараад хамтдаа гэрийн зүг хөдөллөө. Машин дотор анир чимээгүй. Үнэхээр их гэмшиж байна. Би Жонгүүгт үргэлж гай уддаг юм шиг санандаад хэцүү байна.
Жонгүүг: Сүхён сонбэ!
Би: Яасан?
Жонгүүг: Таньд би ямар их хайртайг та мэдэж байгаа биздээ? Таныг би үргэлж хамгаалах болно. Харин та намайг хэзээ ч битгий орхиорой... Би таньгүйгээр үнэхээр сул дорой. Та л миний хажууд байвал би юуг ч даваад гарч чална. Намайг орхиод явах тухай бодоод ч хэрэггүй шүү!
Би: Жонгүүгаа.... Би ч гэсэн чамд хайртай. Цаг хугацаа өнгөрөх тусам чамд илүү гүн дурлаад байна. Чиний надад зориулж байгаа сэтгэл, өгч байгаа мэдрэмж гээд бүх зүйлийг чинь өгүүлээд байна. Яагаад ч ингэж болохгү гэдгийн мэдсээр байж өөрийгөө барьж чадахгүйн.
Жонгүүг: Сүхён сонбэ! *тэврэх*
Би: Миний хажууд үүрд байгаач!! Намайг битгий орхиж яваарай.

Маргааш:

Жонгүүг: Та хаашаа гарах гэж байгаа юм?
Би: Аан дэлгүүр орох гэж байна. Гэрт ногоо дуусчихсан байна. Жонгүүгаа тэгээд надад бас хэлэх юм байна.
Жонгүүг: Юу юм!
Би: Үнэхээр удаан бодож үзлээ. Хоёулаа тусдаа байсан дээр юм шиг байна.
Жонгүүг: сонбэ?
Би: Одоо болгоомжтой байх хэрэгтэй гэсэн шүү дээ! Бид 2ыг хамт энд амьдарч байгааг мэдвэл үнэхээр том асуудал үүснэ. Би чамд төвөг удмааргүй байна.
Жонгүүг: Та тэгээд хаашаа явах гэж байгаа юм? Таньд очих газар байгаа юм уу?
Би: Би зүгээрээ. Түр хугацаанд Бусан руу буудаг юм уу гэж бодож байна. Тэнд нэг найз минь байдаг юм. Ахлах сургуульд сурж байхад ганц дотно хүүхэд байсан юм.
Жонгүүг: Бусан? Тийм хол уу? Зүгээр явахгүй байж болохгүй юм уу?
Би: Би буцаад ирнээ! Зүгээр энэ цуу яриа байхгүй болсны дараа. Бүх юм чимээгүй болсны дараа.
Ингээд би Бусан явахаар болсон юм. Маш удаан хугцааны дараах аялал. Миён минь байсан бол ямар сайхан бэ? Охин минь ээж нь чамайгаа үнэхээр их санаж байна.
          Амьдрал гэдэг үнэхээр сонин зүйл юм. Хэзээ юу тохиолдох нь мэдэгдэхгүй. Хэдхэн жилийн өмнө би Тэхён, Миён хоёртойгоо элэг бүтэн амьдарч байсан харин одоо ингээд явж байх гэж. Бурхан үнэхээр хатуу юм. Би ч бас жаргалтай амьдармаар байна.

Long time no see guys ❤️
Хэдэн сар, жилийн дараа ингэж нэг юм шинэ хэсэгээ оруулавдаа.. Та хэд минь ямаршуу байцгаана? Зохиолч нь ойрд их завгүй байлаа. 12р анги болсон болохоор хичээл ихтэй. Гэхдээ чадахаараа бичнээ 😉💕

Дараагийн хэсэг 100 вот 50 сэтгэгдэл.