Миний аав Ким Тэхён 2

He changed like everyone else 😕

Сайна байцгаана уу? Би Ким Сүхён байна. Ким Тэхёны эхнэр Ким Сүхён. Энэ олон жил өнгөрчихөөд байхад намайг яагаад та нар чимээгүй болсон бэ? гээд гайхаж байгаа байх. Бидний охин Миён одоо 6 настай, сургуулийн том охин болсон. Амьдралын минь хамгийн хар дарам дурсамж өнгөрсөнөөс хойш 6 жил өнгөрчээ. Урт юм шиг мөртлөө богинохон энэ хугацаанд маш их зүйл болж өнгөрч, дэндүү их.
Миён: Ээжээээ!!!!
Сүхён: Яасан бэ?? Ээж нь өдрийн тэмдэглэл хөтөлж байна шүүдээ.
Миён: Ээжээ би найз залуутай болсон.
Сүхён: ЮУ найз залуу?!
Миён: Тэрнийг Минсу гэдэг. Маргааш Минсу надтай гар гараасаа хөтлөөд сургууль руугаа явна гэсэн, тэгээд би маргааш хөөрхөн болох хэрэгтэй байна.
Сүхён: Ххха хөөрхөн золигнууд бэ? 6хан настай юм байж.За тэгвэл нааш ир 2уулаа явж усанд оры.
Миён: Усанд орохгүэ, би усанд орох дургүйшдээ ээжээ *мууран нүд гаргах*
Сүхён: Тэгвэл Минсу чамд дургүй болчихвол яана, усанд орохгүй бол муухай үнэртэнэ.
Миён: Би усанд орно оо!
Би: Кккккк за наашир миний хөөрхөн охин *үнсэх*
Миёныг усанд оруулсныхаа дараа үсийг нь хатааж өгчихөөд оронд нь орууллаа. Одоо хүртэл Тэхён ирсэнгүй.
Би:
" Хэзээ ирэх вэ? Завгүй байна уу?"
Тэхён:
" Түрүүлээд унтаж бай, би завтай болсон үедээ шууд очно"
Би:
"Аан за..... амжилт" 
гэж хамгийн сүүлд явууллаа. Түүнээс хариу ирсэнгүй. Надад нэг л сонин мэдрэмж төрөөд байна. Эмэгтэй хүний зөн совин хэзээ ч алддаггүй юм.
Маргааш:
Өглөө Миён сургуульдаа явах хэрэгтэй тул 5 гээд бослоо. Хажуу талаа тэмтрэн үзтэл Тиймээ! тэр ирээгүй байна.
Би: Миёна миний охин босоорой, чамайг ингэж их унтаад байвал Минсу орхиод явчихна шүү.
Миён: Өө тийн! Ээж яанаа хурдлаарай!
Би:Ккк одоо босвол амжина.
Миён: За ээжээ, гэхдээ ээжээ аав хайчсан юм? Уг нь явахаасаа өмнө аавыг үнсвэл гоё байдаг юмсан.
Би: Аав нь их ажилтай байгаа, ажилаа дуусахаар өмнөх шигээ аав ээж хоёр нь Миёныгаа үнсдэг болно оо!
Миён: За, тэгвэл ээжээ гарлаа шүү.
Би: Бака
Охиноо сургуульд нь явуулчихаад гэрээ цэвэрлэж эхэллээ. Эрт ч гэсэн нэг л сэрсэн бол би унтаж чаддаггүй. Нэгэнт боссон болохоор өглөөний цай уугаар гэрээ цэвэрлэдэг. Гэрийн хаалга дугарахад Тэхёныг ирсэнийг мэдлээ.
Түүн дээр гүйж очин тэврээд:
Би: Тэхёнаа!! Санасан шүү, их ядарсан уу?
Тэхён: Ядраад байна, надад ус бэлдээд өгөөч *тэврэлтээс салан хажуугаар зөрөх*
Түүнийг зүгээр л ядарсандаа ингэж харьцаж байгаа гэж итгэхийг хүснэ.
Би: Дэлгүүр гарч хүнсний юмаа цуглуулах хэрэгтэй байна. Картыг чинь авлаа шүү?
Тэхён: 7 хоногийн өмнө дэлгүүр явчаагүй билүү?
Би: Тиймээ гэхдээ, хүнсний бүтээгдхүүнийг ядаж долоо хоногт нэг удаа авах хэрэгтэй.
Тэхён: Чи гэртээ суугаад л миний мөнгийг үрээд, тэгэхэд би өдөр шөнөгүй ажилж мөнгө олж байна.
Би: Тэгээд чи намайг өөрийнхөө төлөө энэ бүгдийг авч байна гэж бодоод байгаа юм уу? Чиний мөнгийг хэрэггүй юманд үрдэг гэсэн үү?
Тэхён: Ярих хүсэл алга. Гар!!!

Ийм болчихсон, тэр өдрүүдээс хойш...........

Дараагийн хэсэг 10/5