The right mistake

1

Louis POV

Het is weer zo ver. Ik zeg één keer nee en dan krijg ik al straf. Deze is niet heel erg. Vijf zweep slagen. Ik denk aan mijn zusjes en broertje en voel me iets beter. Ik doe dit voor hen. Iemand pakt me bij mijn armen op en ik stribbel een beetje tegen. Zo krijg ik nog een paar zweep slagen. "En nu ga je doen wat er gezegd wordt," zegt de man streng. Ik knik en kijk naar beneden. "Over vijf minuten komen er weer nieuwe, maak jezelf klaar en ga op je plek staan," zegt hij en ik knik. Ik ga naar mijn kamer en doe een andere trui aan. Ik ga op mijn plak staan, maar blijf naar beneden kijken. Iemand komt naar me toe en slaat mijn been met een zweep. "Volg de regels," is het enige wat hij zegt en ik kijk op. Ik kijk recht in de ogen van het meisje tegenover me. Ze glimlacht lief naar me en ik glimlach terug. Ik hoor de deur opengaan en ga goed staan. Precies zoals hun dat willen. Ik voel pijn als ik helemaal recht probeer te staan en voel hoe mijn lichaam uitgeput is. Die man met de zweep komt weer mijn kant op. Hij slaat op mijn andere been en ik ga recht staan. Ik zet een nep glimlach op en dan komen de eerste binnen. We worden bekeken als speeltjes. Allemaal rijke mensen. Het eerste uur staren ik en dat meisje in elkaars ogen. Ze lijkt er geen problemen mee te hebben en ik ook niet. Na nog een paar uur zo gestaan te hebben mogen we middag gaan eten. Ik loop naar mijn plek en eet een beetje. Niet te veel, ik hoor de bel weer en eet het laatste stukje nog snel op. Ik doe mijn haar weer goed en ga terug op mijn plek staan. Ik en het meisje houden weer een staar wedstrijd. Tot er iemand bij haar komt staan. Ik staar naar de muur tot die personen weer weg zijn. Ze schudt haar hoofd, ze is dus niet verkocht. Ik glimlach naar haar en ze glimlacht terug. Ik wil haar graag knuffelen om te troosten. Ik ben er nu al een paar jaar. De eerste maand is het ergst. Je moet alles nog leren dus veel straf. Straf is gelukkig nog niet zo erg de eerste maand, omdat je nieuw bent. De eerste week behandelen ze je zelfs goed. Daarna word je gestraft en je denkt dat je goed genoeg bent om verkocht te worden, maar dat is niet. Zij is er nu iets meer dan twee weken. Ik luisterde niet naar hen en kreeg heel veel straf. Ik ben het wel afgeleerd, maar soms lukt het niet. Zij lijkt er minder last van te hebben, ze lijkt me wel aardig. We mogen helaas nooit naar de andere kant, ik ben alleen maar met jongens. Ik word uit mijn gedachten gehaald door haar. Ze geeft een teken dat ik op moet letten en ik glimlach dankbaar naar haar. Na nog twee uur zo gestaan te hebben komt een stel mijn kant op. Ze glimlachen lief naar. "Vertel me wat over jezelf," half zegt, half vraagt de man. "Mijn naam is Louis Tomlinson en ik ben 22, meneer," zeg ik en hij knikt. "Ik ga alvast verder, jij mag nog even met hem praten," zegt de man en de vrouw glimlacht lief naar me. "Zou je het erg vinden om met iemand jonger dan jou te gaan?" vraagt ze mij en ik schud mijn hoofd. "Zou je het erg vinden om met een jongen te gaan?" vraagt ze en weer schud ik mijn hoofd. Ze glimlacht opgelucht. "Zou je het erg vinden om uitgescholden te worden door hem, omdat hij boos op ons is en dat op jou uit?" vraagt ze en ik schud mijn hoofd weer. "En laatste vraag, zou je het erg vinden om op dezelfde kamer als hem te slapen. Niet in hetzelfde bed, maar in dezelfde kamer?" vraagt ze en weer schud ik mijn hoofd. "Ik ben zo terug," zegt ze lief en ik knik. Ik kijk terug naar het meisje en haal mijn schouders op. Ze kijkt hopend voor mij naar me. Ik glimlach terug. De vrouw komt terug met de man. "Ik zou hem willen," zegt de vrouw, de man knikt. "Dus nu moeten we kiezen tussen deze twee," zegt hij en de vrouw knikt. Ze beginnen een discussie over welke het wordt en ik kijk weer terug naar het meisje. Ze stelt me gerust. "We nemen hem," hoor ik de man zeggen tegen een van de begeleiders. Ik kijk naar wie ze wijzen en ze wijzen naar mij. Ik kijk terug naar het meisje en glimlach naar haar en knik. Ze wenst me succes met haar blik en ik glimlach terug dat het ook snel voor haar komt. Ze betalen en nemen me mee naar hun auto. Ik ben al zo lang niet buiten geweest. Het voelt zo fijn.

Dit was hoofdstuk 1. Ik weet dat het al best snel in het geweld komt en dat zal zo wel doorgaan in het boek. Hoop dat je het leuk vindt!! Elina xx