Ik word wakker door heel veel pijn in mijn lichaam. Ik denk dat ik weer gewoon gesleept wordt ergens heen omdat ik iets fout heb gedaan en de vloer is niet heel fijn. Ik open mijn ogen en lig ergens donker. "Denk je dat hij al wakker is?" hoor ik iemand zacht fluisteren. Dan komt alles terug. Ik probeer rustig te gaan zitten, maar het doet zo veel pijn. Het lukt nog steeds. Zelfs zonder geluid. Ze hebben wel gemerkt dat ik ben gaan zitten twee figuren komen op mij af. Ik word weer bang en maak me klein. Het maakt me niet uit hoeveel pijn het doet. Ze merken het en stoppen met lopen. "Louis het is ons maar," hoor ik Gemma en tril al wat minder. Ze komen op me af en Gemma geeft me een knuffel. Het doet pijn, maar ik geef er een terug. "Hoe voel je je?" vraagt ze lief. "Goed," lieg ik. Hij zei dat je alle aandacht op je koper moet richten. "Je hoeft niet te liegen tegen ons," zegt ze en ik knik. "Hoe voel je je echt?" vraagt ze. "Slecht," zeg ik dan. "Ik doe het licht aan niet schrikken," zegt een jongens stem en het wordt heel licht. Ik knijp mijn ogen dicht en wen langzaam aan het licht. Ze helpt me uit een ander bed dan gisteren trekt mijn trui uit. "Het ziet er al beter uit," zegt ze positief en ik glimlach naar haar. We horen een geluid op de gang en ze trekt snel bij mij mijn trui aan. Het doet pijn, maar ik bijt alleen mijn lip. Robin en Anne komen de kamer binnen. "Goedemorgen Louis. Lekker geslapen?" vragen ze en ik knik. Ze glimlachen naar me en ik glimlach terug. "Het is al bijna middag en ik wilde uiteten. Dus ik wilde vragen of jullie dat goed vinden," zegt Robin. Ik knik. "Lekker," zegt Gemma. "Is goed," zegt Harry. "Louis, kan je even mee komen," zegt Robin en ik loop met hem mee. We gaan een kamer in. "Het is een best chic restaurant dus je moet een pak dragen, ik hoop dat deze je past," zegt hij en geeft me een pak. Ik staar er met open mond naar. "Dat had u niet hoeven doen," zeg ik. "Het is al goed en je hoeft me geen u te noemen," zegt hij en ik knik. Ik wil langs hem lopen maar hij gaat in de weg staan. Ik raak weer in paniek en begin te trillen. Hij laat me erlangs. Ik ga naar Gemma en geef haar het pak. "Moet ik helpen?" vraagt ze en ik knik. "Eerst douchen, dan zal ik je helpen," zegt ze en ik knik. Ik pak een schone bokser en ga douchen. Ze helpt me om het aan te doen en doet mijn haar op een mooie manier. Ze kijkt goed keurend in de spiegel. Dan loopt ze naar de kast en blijft er een tijdje staan, niet wetend welke jurk ze moet kiezen. Ik loop naar haar en wijs er één aan. Ze pakt hem en knikt. Ik draai me om en ze draait zich om. Ik help haar met de sieraden uit te kiezen en als we beide klaar zijn kijken we in de spiegel. Ze glimlacht naar me en ik glimlach terug. Ik open de deur voor haar en op dat moment komt Harry eruit. Ik heb nog nooit echt goed naar hem gekeken, maar hij is echt knap. Ik laat Gemma door de deur, zodat het lijkt alsof ik niet staar. Ze pakt mijn hand en wrijft er zachtjes over. Het kalmeert me. Ik merkte niet eens dat ik aan het trillen was. We gaan met zijn allen in de auto en een chauffeur brengt ons naar een chic restaurant. Ik ga naast Gemma zitten en ze legt me alles uit. "Er is alleen één probleem," fluister ik in haar oor. Ze kijkt me nieuwsgierig aan. "Ik heb al best lang niet zoveel gegeten. Ik kan dat niet," ze kijkt me meelevend aan. Ze fluistert wat in Anne's oor en ze pakt mijn hand. "Eet wat je kan lieverd. We zullen het met stapjes doen," zegt ze met een glimlach en ik knik en glimlach terug. Ik eet niet veel, ze hebben besloten dat ik elk een beetje van hun krijg en zo heb ik precies genoeg, zelfs nog te veel. Ik luister vooral, beantwoord sommige vragen. Als ik ze niet beantwoorden kan raak ik in paniek en Gemma valt dan in. We zijn klaar en stappen weer de auto in. Ik zit bij het raam. Gemma zit in het midden. Als we thuis gaan trekt ze me mee naar boven. Het doet bijna geen pijn meer. "Het spijt me Lou, maar ik moet het nog een keer doen en ook op je benen, maar die ga je zelf doen," zegt ze en sluit de deur achter haar. Ik knik en trek het bovenste gedeelte van mijn pak uit. Ze geeft me het bijt ding weer en begint. Als ze bij de voorkant is komt Harry binnen. Hij kijkt bezorgt naar me. Ik sluit mijn ogen weer om zo minder pijn te hebben. Als ze klaar is haal ik dat ding uit mijn mond en leg het in het doosje. Ik wacht even tot de pijn minder is. Ik open mijn ogen weer en ga zitten. Ik veeg mijn tranen weg. Ik kijk Harry vragend aan. "Ik moest iets met je gaan doen van Robin," zegt hij en ik knik. "Dus ik dacht dat we konden gaan zwemmen, maar eerst zwemspullen kopen," zegt hij en ik knik weer. Ik pak mijn trui en doe die aan. Ik wissel van broek en wil het pak opruimen maar Gemma stopt me en zegt dat ze dat zelf wel doet. Ik knik. Ik volg Harry naar de auto en de chauffeur brengt ons naar de stad. We vinden al snel een zwemwinkel en gaan naar binnen. Meteen komt een bekend gezicht naar me toe. Als ze me ziet rent ze half op me af en knuffelt me. "Ik heb je gemist, waar was je?" vraagt ze. Ze kijkt me raar aan. "Wat is er?" vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. "Je kan het mij vertellen. Louis, dat weet je toch," zegt ze en ik schud mijn hoofd nog een keer. "Waarom zou iemand zoiets doen," mompelt ze in zichzelf. Ik haal mijn schouder op. "En wat ben je trouwens dun geworden," zegt ze en ze wil mijn shirt omhoog trekken maar ik pak haar handen vast. "Ze heeft een shockt gezicht. "Wie heeft dat gedaan?" vraagt ze en kijkt ongelovig naar mijn lichaam. "Verschillende mensen, maar dat boeit toch niet," zeg ik en ze knuffelt me nog een keer. "Dat boeit wel, je bent veranderd. Niet alleen aan je uiterlijk, ook aan je innerlijk. Ik herkende je bijna niet meer. Ze moeten hiervoor boeten," zegt ze boos op die mensen. "Nee, het is al goed. Het was toch mijn eigen fout," zeg ik. "Wat heb je gedaan dan?" vraagt ze. "Niet belangrijk," zeg ik en ze zucht. "Waarom heb je een muurtje opgebouwd. Vroeger had je die niet," zeg ik en kijk in haar ogen. "Omdat ik niet meer veilig ben zonder het," zeg ik en ze knikt. "Maar waar kan ik je mee helpen?" vraagt ze. "Ik moet een zwembroek hebben," zeg ik en ze knikt. "En waar kan ik jou mee helpen?" vraagt ze Harry. "Ik ben hier met hem. Ik ben Harry," zegt hij. "Eleanor, zijn ex," zegt ze en wijst naar mij," van toen hij 16 was." Hij knikt. "Maar dat is deze kant op, kom maar mijn kant op," zegt ze en we volgen haar. Ze pakt een paar en geeft ze aan me. Ik ga de eerste passen en ga eruit om te laten zien. Meteen zien ze ook mijn benen. Er komen tranen in haar ogen. Ik loop op haar af en knuffel haar. "Het is al goed, het doet geen pijn meer," zeg ik geruststellend en ze knikt. "Sorry, ik moet me niet zo aanstellen. Het is gewoon zo stom om je zo te zien. Het was al lastig om je te laten gaan," zegt ze met nog steeds tranen in haar ogen. "Weet ik, maar het komt allemaal goed. Ik ben bij goede mensen. Ze doen me niks. Ik beloof je dat. Maak je geen zorgen over mij, het gaat goed met mij," zeg ik en ik voel dat ze me nog steeds niet gelooft. "Deze plekken zijn niet vers. Ze doen geen pijn meer, maak je geen zorgen. Alsjeblieft," zeg ik half smekend. Wetend dat als ze me niet gelooft ze het tegen mijn ouders en zusjes zegt. Ze knikt en ik denk dat ze het gelooft. "Sorry," zegt ze nog een keer. "Maakt niet uit," zeg ik en veeg haar tranen weg. "Je gezicht ziet er tenminste goed uit," zegt ze en ik knik. "Maar je ogen staan dood, vertel me alsjeblieft wat er gebeurt is," zegt ze. "Ik kan het je niet vertellen," zeg ik en ga het pashokje weer in. Ik kijk naar mezelf in de spiegel en schrik ervan. Ik ben inderdaad verslechterd. Ik pas snel alle zwembroeken en kies er twee. Ik kom er weer uit en zie dat ze gepraat hebben. Ze knuffelen. Ik ga naar de balie en betaal voor het, met het laatste geld dat ik heb. Ik stop het in de tas en ga weer terug naar ze. Ze glimlachen naar me en ik glimlach terug. Ze geeft me nog een knuffel. "Blijf bij hem," fluistert ze in mijn oor en ik knik. "Succes," zegt ze en we gaan terug naar huis. Ik kleed me om en Gemma en ik gaan op de zonnebanken liggen. Harry komt naast Gemma liggen en zo blijven we even liggen. "Ik ga zwemmen," zegt Gemma en gaat in het zwembad. Ik ga rechtop zitten en kijk hoe ze baantjes zwemt. Dan staat Harry ook op en springt er ook in. Ik blijf zitten waar ik zit. De herinneringen zijn te erg.
Flashback
Iemand tilt me op. Het kan maar 1 persoon zijn en ik open mijn ogen. We gaan naar het zwembad en hij gooit me erin. Hij springt erachter aan. Ik weet niet waarom maar hij houd me onder water. Ik kan geen adem meer houden, pas als ik bijna flauwval mag ik weer omhoog. Hij blijft het doen tot ik flauwval. Hij blijft dat doen vanaf die dag. Totdat hij er zat van is en me weer terug geeft.
Einde flashback
Ik wordt in een knuffel gedaan. Het voelt fijn. Vertrouwd zelfs. "Wat is er?" vraagt Harry. Ik open mijn en zie dat hij me knuffelt. "Sorry," zeg ik snel. "Wat is er?" vraagt hij bezorgt. "Ik dacht aan mijn oude koper," zeg ik zacht en hij duwt me iets dichter tegen hem aan. Ik knuffel terug en we blijven even zo zitten. Hij laat los en kijkt me bezorgt aan. "Wat deed hij of zij?" vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Vertel het me alsjeblieft," zegt hij in een kalme rustige stem. Het geeft me moed en ik probeer woorden te vinden. "Hij... hij," begin ik maar ik stop weer. "Wat deed hij?" vraagt hij op de zelfde toon en hij knuffelt me weer. "Hij verdronk me elke dag," zeg ik zachtjes. Ik voel hem gespannen worden wat mij gespannen maakt. "Waarom deed hij dat?" vraagt hij me. "Omdat hij het leuk vond om me te zien leiden," zeg ik en het voelt goed om dat gezegd te hebben. Hij streelt mijn rug zachtjes. Ik kalmeer er weer van. Hij laat rustig los. "Wij gaan dat niet doen, maak je maar geen zorgen," zegt hij en ik knik. Hij tilt me op, op de zelfde manier die hij deed, en ik begin weer te trillen. Hij zet me bij het water neer, zodat ik kan voetje baden. Hij gaat naast me zitten. We kijken beide hoe Gemma baantjes zwemt. Ze eindigt bij mij en gaat langs me zitten. "Hoe gaat het met je rug?" vraagt ze zorgelijk. "Goed genoeg," zeg ik en ze weet dat ik veel aan kan, dus 'niet goed' betekent. Ze geeft me een knuffel en gaat dan staan om een handdoek te pakken. Ik ga ook staan en droog mijn voeten. Ik trek snel een trui en broek weer aan en ga dan pas naar binnen. Ik ga naar mijn en Harry's kamer en ga op mijn bed liggen. Harry komt een paar minuten later ook binnen. Ik bedenk dat ik dat spul nog op mijn benen moet gaan doen en sta weer op. "Ik ben zo terug," zeg ik en ga naar Gemma's kamer. Ik klop er zachtjes op en ze opent de deur. "Kan ik dat spul hebben voor mijn benen?" vraag ik aan haar en ze knikt. "Loop maar even mee," zegt ze en ik volg haar naar een medicijn kast. Ze pakt er een flesje uit en een watje. Ze legt uit wat ik moet doen en ik doe het in de batkamer. Ik doe mijn hele onder lichaam en het doet verschrikkelijk pijn. Ik tril zo erg en voel de tranen over mijn wangen glijden wanneer ik klaar ben. Gemma komt binnen en helpt me met terug omkleden. "Wacht hier," zegt ze en gaat weg. Ik blijf zitten, omdat opstaan te veel pijn doet. Harry komt binnen en pakt me op. Het doet pijn, maar niet heel veel. Hij legt me op bed neer. Ik voel me schuldig. "Sorry," zeg ik daarom meteen. "Maakt niet uit," zegt hij en gaat op zijn eigen bed zitten. Ik kijk naar het plafond en sluit dan mijn ogen als ik me verveel.
Derde hoofdstuk! Sorry dat het zo lang duurt. School is echt veel lastiger en ik moet er veel meer tijd in stoppen. Hopelijk kan ik in de zomervakantie veel meer hoofdstukken maken.
JE LEEST
The right mistake
Hayran Kurgu1 is de gelukkige. Hij of zij mag kiezen wie die wil. Hij of zij mag kiezen tussen honderden jongens en meisjes. Van alle leeftijden, afkomsten en karakters. De andere is de ongelukkige. Niemand weet dat het echt zo is, maar de ongelukkige is afgege...