“Psst” narinig ko sa di kalayuan.
Patuloy ang ako sa paglalakad. Malay ko naman at hindi pala ako, diba? It’s very unethical din.
“You’re staring at me kanina, tama?” and now, akalain mong nasa harapan ko na siya?
“Are you talking to me?” Aba! Umenglish si kuya eh.
“Ikaw lang naman ang natatanging tao sa harapan ko diba?”
Mahinahong sinabe ko na “If wala ka sa saktong sistema mo, please iba nalang. I have to go.”
Nang akmang hinarangan niya ang dinadaanan ko..“opps! Sorry. My way.”
“oh God! Kelan pa? Ang yaman naman ata ng taong ‘to para umangkin ng daan” I whispered.
“Excuse me po.” I said.
“My way.” He insisted.
Tila ata napansin ng katropa nia eh lumapit na sila paunti-unti.
“Teka lang ha.” this time, inis na talaga ako. “May nakapagsabi naba sayong HAMBOG ka? Kung meron man yet di pa nagsisink-in sa utak mo, pwes, Hambog Ka! Kaya Mr.Whoever-you-are, pwede padaan?”
“Spencer” pulling his hands out from his pocket para makipag-shake hands.
Spencer? Duuh! As if I care.
“I am.... not asking your name.”
Wala syang imik pero nakasmile at nakaharang pa din.
“Ayaw mo talaga? Kung di ka madala sa santong dasalan, daanin na sa santong paspasan. Alis!” sabay tapak sa paa at konting moves. Takbo sabay sigaw “Hambog!”
Habang nakatingin sa alapaap, “Wow Papa God, ikaw talaga palabiro. Sa lahat naman ng tao bakit yun pa? Oo nga neat, white complexion, nice jaw line, cute at magaling sumayaw. Pero naman Lord, kahit di na ako magkaboypren, wag lang yun. Erset ba!”
Nang may nagstrike sa ulap…
BINABASA MO ANG
Into My Twisted Sphere
Fiksi Remaja*** "What if I fell in love with my own blood?" this question has been bugging me since adolescence.." What if?" *** This is a story of a college girl and her journey into the twisted world of reality. How she conquered the odds with head held high...
