Salty Tears

Kabanata 2

Akala ko isa ito sa mga araw na pinaka masaya para sa akin. Hindi ko lubos akalain na darating ang araw na ito. Pinaka malungkot.

Hindi ko pa kinakausap si Tito Cj simula nung sumakay ako sa kotse. Iyak lang ako ng iyak. Hindi pa rin ako makapaniwala. Alam naman nya siguro na ayaw ko pang kumausap dahil gulong gulo pa rin ang utak ko kaya nanatili lamang din syang tahimik.

Yung mukha nya rin ay malungkot. Alam kong umiyak din sya dahil halata naman. Si tito Cj ay kapatid ni Daddy. Sila lang dalawa ang magkapatid. Asawa naman nya si tita Karissa. Sila lang ang kamag anak namin na kilala ko. Walang kapatid si Mommy kaya sila lang talaga.

"Nandito na tayo Haize. Alam kong malungkot ka at hindi ko alam kung paano kita maii- comfort pero nandito lang kami ng tita Karissa mo. Do you understand? We love you Haize, you know that." Ngiti sakin ng malumanay ni tito Cj. Hindi ko na rin napansin na nandito na pala kami. Dahil nakatulala lang ako habang umiiyak at napansin kong hindi rin pala ako gaanong humihinga simula kanina.

"Thank you tito. I don't know what to feel and i don't know how to react. I really love Dad." Hindi ko mapigilang mapayakap sakanya at umiiyak sa balikat nya.

Natatakot akong pumasok sa loob. Natatakot akong makita si Daddy. Natatakot ako na totoo yung sinasabi nila. Natatakot ako sa madadatnan ko. Natatakot ako. Hindi ko kaya.

Lumabas na ako nang sasakyan pero nanlalambot yung tuhod ko kaya kailangan pa akong alalayan ni tito Cj.

"You need to see him Haize. It's your dad after all. Your Mommy needs you. She can't handle this alone."

"I know tito it's just that i don't know, I never imagine this day would come."

Nginitian nya na lang ako at hinimas ang likod para naman pagaanin kahit konti ang loob ko. Patuloy lang ako sa paglalakad. Habang papalapit ng papalapit parang ayoko ng tumuloy.

Huminto kami sa isang pinto. Nanginginig ang kamay kong buksan iyon. Sa kaunting awang sa pinto ay rinig ko na ang iyak ni Mommy.

"Armani! Armani! Hindi ito totoo gumising ka. Hindi ko kaya!" Pag gising ni Mommy habang nakayakap sa katawan ni Daddy.

Napa hawak ako sa pader na nasa tabi ko nanghihina ang tuhod ko. Ang daddy ko. Wala na. Hindi ko kaya. Tumakbo ako sa kama na hinihigaan nya.

"No! Dad you promised me! You will walk me on the aisle! Gagraduate na ako daddy nagawa ko. Ako ang summa cum laude. Gumising ka dad! Hindi ko kaya! I will never be ready for this. I love you daddy." Yakap ko sakanya. Naka balot sya ng kumot na puti, maputla na rin sya at malamig.

Hindi ko lubos maisip yung pangyayaring ganito. Masaya pa kami kaninang umaga habang nagb- breakfast. Tumatawa pa sya kanina.

"Hija" Himas sa likod ko ni tita Karissa.

Patuloy lang ako sa pag iyak. Lumipas ang ilang minuto at nilayo na nila ako sa aking ama. Ayoko man na lumayo pero kailangan dahil aasikasuhin na ang burol nya. Mangyayari yon sa bahay.

"Hija you can rest muna ako na lang ang bahala dito. Kaya ko naman asikasuhin muna ito. Isama mo na rin ang mommy mo sa pag uwi." Pinunasan ko ang luha ko at tinignan si mommy. I need to be strong for mom. Iyak pa rin sya ng iyak. Dahan - dahan akong lumapit sakanya.

"Oo nga Haize you and you're mom should rest because i guess its been a long exhausting day today. We're not ready for this"

"Mom let's go home we can wait for him in the house. Tita Karissa will do the things here. You can rest for a while"

"N- no Haize i can do the things here i want your Daddy by my side. I won't leave him."

"But Mom you need to re-"

"I'm not gonna leave him Haize. Do you understand? I won't. I can't. Haize I really love your Dad." Yakap sa akin ni Mommy.

"I understand Mom" I hug her back.

Uuwi muna ako to freshen up my mind and to inform our maids and drivers for the loss. Hinatid ako ulit ni tito Cj sa bahay pero babalik rin ulit sya doon para samahan sila mommy sa pagaasikaso.

Pagkarating ko sinalubong agad ako ng mga maids and drivers with a worried looks on their faces.

"Ma'am Aleighia ano na pong nangyari kay sir? Okay lang po ba sya?" Tanong ni Marina na isa sa pinaka malapit na kasambahay namin. Matanda sya saakin ng 10 taon. May asawa at mga anak na rin sya. Matagal na syang nagt- trabaho para saamin simula pa noong dalaga pa lang sya. Kasama na sya ni Aling Beth na kanyang nanay na yumao na rin. Simula nong namatay si Aling Beth ay kinupkop na namin sya at dito na tumira.

"Oo nga po Ma'am Aleighia kamusta ho si sir? Sana okay lang sya" singit naman ni Mando na isa sa mga driver.

"Dad is gone. His body will be here for the funeral. You guys better clean the house" I composed myself as they gasps knowing about the shocking news. My father is a good man. He is kind to all people. Kaya marami syang kasundo. Kilala rin sya dahil nga sa mapagbigay at sa kabaitan.

Armani Vernnan is his name. A businessman who cares about his people more than his own company. Lagi nyang sinasabi na ang mga taong nagt- trabaho para sakanya ay laging una bago ang mga kumpanya dahil kung wala ang mga taong naniniwala sakanya wala sya sa taas.

He is the best man for me. He treats me like a real princess. He never failed to me as a father and as a friend. He gave me everything i need and i wanted. Daddy always knows whats best for me i guess. I'm proud to say that im a daddy's girl.

Pumasok sa ako sa loob ng bahay at umakyat na sa pangatlong palapag kung nasaan ang lahat ng kwarto pwera na lamang ang kwarto ng mga maids at drivers.

Bumungad saakin ang malaking picture naming tatlo na nakasabit. Nakangiti at masaya. Nilampasan ko iyon bago pa ako maluha.

Bago ako makarating sa kwarto ko madadaanan ko muna ang kwarto nilang dalawa ni mommy. Pumasok ako at tinignan ang paligid. Hindi ko na napigilan na mapaluha ulit.

Ang mga memories sa loob ng bahay na ito lalo na sa kwarto nila ni mommy dahil noong bata pa ako, dito ako laging natutulog. Bigla na lamang nag flashback saakin. Akala ko makakapag isip isip ako dito pero parang mas mahirap pa yata dito. All the memories are here.

"Dad why do you have to leave me? You promised you will always be there and you will never leave your princess. But what now? Where are you? You're gone."

Tinignan ko ang paligid at sa lahat ng sulok ng kwarto na ito lahat may memories kung saan kasama ko si daddy.

"Dad i love you. It's your princess! Im planning to surprise you later because im summa cum laude but i guess you surprised me more. Come back Dad. I can't imagine my life without you"

***
Hi guys ako to si author na mahal na mahal kayo. HAHAHA lol sana suportahan nyo ang story ko. Ishare nyo din kung nagustuhan nyo. Namamalimos ako ng comments kailangan ko ng proof na meron ngang nagbabasa at inspiration na rin Hihihi