changes/ცვლილებები(დასრულებულია)

19 თავი

დილით ძალიან კარგ ხასიათზე გავიღვიძე , ჩავიცვი:

ელის შევუარე და სკოლაში ერთად წავედით. სკოლის ეზოში დილანი დავინახე მასთან უნდა მივსულიყავი როდესაც სხვა გოგონა მივიდა და გადაეხვია, ნუ დილანი არ ჩახუტებია მაგრამ მაინც ვიეჭვიანე, ის გოგო აშკარად ეპრანჭებიდა დილანიც არაფერს აკეთებდა.
- გული ცუდს მიგრძნობს თქვა კეიტმა
- ამას ვანახებ როგორ უნდა სხვის ბიჭთან ფლირტი ვთქვი და დილანთან მივედი
- ჰეიი პატარაავ. ლოყაზე ვაკოცე და ჩავეხუტე
- შენ ვინ ხარ? მკითხა გოგომ
- ამ გოგონამ არ იცის მე ვინ ვარ? ვკითზე დილანს
- როგორც ჩანს, არა.
- იქნებ ლაპარაკი დაგვაცადო? მითხრა გოგომ. ცოტაც და გავწეწავ
- საყვარელო შენ ეჩრები ჩვენს შორის, ეს ჩემი ბიჭია და ჯობია სანამ დრო გაქვს დაიკარგო. გოგო წავიდა, დილანს გაეცინა.
- კი, ძალიან სასაცილოა ვთქვი ბუზღუნით.
- ზუსტად ჩემი შესაფერისი ხარ. - მიმიხუტა და თავზე მაკოცა
- თავიდანვე ვიცოდი რომ ენდგეიმი იყავით გვითხრა ევამ
- თქვენზეც იგივეს თქმა შემიძლია ვუთხარი მასზე და კეიტზე
- ცეკვების საღამო ახლოვდება, მზად ხართ ? გვკითხა კეიტმა
- ჰმ, არც ისე ვუთხარი მე
- მაგრამ მოვალთ თქვა დილანმა.
გაკვეთილების შემდეგ ჩემთან უცნობი ბიჭი მოვიდა
- ჰეი, მგონი ისტორიაზე ერთ კლასში ვართ ხომ? მკითხა მან
- მგონი...
- პროექტზე შენი აზრი მაინტერესებს მითხრა და ჩემსკენ ახლოს მოიწია
- ამ კარგი...
ამ დროს ჩვენთან დილანი მოვიდა
- რა ხდება ? თქვა მან
- რაღაც პროექტისთვის ვეხმარები.
- აჰა პროექტისთვის ჰომ? წამოდი
- დამაცადე
- წამოდითქო
- დილან სერიოზულად?!
- ანუ არ მომყვები?
- არა
- აჰამ კარგი
ხელში ამიყვანა და ზურგზე გადამიკიდა
- დილან, რას აკეთებ?!
- არ მიჯერებდი.
ცოტახნის შემდეგ ჩამომსვლა
- შენ რა იეჭვიანე?
- ის შენს შებმას ცდილობდა
- რა სისულელეა!
- ნინი დაფიქრდი.
- შეიძლება, მაგრამ მე ის არ მაინტერესებს.
სახეზე ხელი მოვკიდე, გაეღიმა და მაკოცა.
* * *
დილანთან ერთად მართლა ძალიან კარგ დროს ვატარებ, ვსეირნობთ ვიცინით, მუდამ ერთად ვართ. ცეკვების წინა ღამეს დამირეკა, გამეღიმა და ვუპასუხე:
- ჰეი, რა ხდება?
- შენს სახლთან ვარ, გამოდი. მისი ხმა სერიოზული მომეჩვენა და ცოტა შემეშინდა კიდეც.
ფანტრიდან გადავიხედე, სერიოზული სახით მიყურებდა ამან კიდევ უფრო შემაშინა.
- მოვდივარ.
გავედი, ჩახუტება ვცადე თუმცა თვითონ არ ჩამხუტებია
- ყველაფერი რიგზეა? ვკითხე მე
- ვფიქრობ რომ...
- რას? დავეჭვდი და მივხვდი საითაც მიდიოდა საუბარი.
- ურთიერთობა ვიჩქარეთ...
- რა?
- მე ხომ იცი როგორი ვარ... არ შემიძლია ურთიერთობები. დაბნეული საუბრობდა
- და ეს ყველაფერი რა იყო?
- უბრალოდ... დავამთავროთ.
- რა თქმა უნდა, ტიპიური დილანის საქციელია, მე კი ვიფიქრე რომ შეიცვალე, რა სულელი ვარ...
- წავედი მითხრა და ზურგი მაქცია
ბოლო წუთამდე მეგონა, რომ შემობრუნდებოდა, თუმცა ასე არმომხდარა. სახლში გაბრაზებული შევედი , ემოციებმა მძლია და კარებთან ჩავიკეცე, ცრემლებმა თავისით გაიკვლიეს გზა.
* * *
ჩემს თავს დავპირდი, რომ გუშინდელ სისუსტეს აღარ გავიმეორებდი. დღეს ცეკვების საღამოა, წავალ და გავერთობი. კაბა ჩავიცვი