Kalıcıyız (bxb)

•~1~•

Saat 23:45
Party

"Heey, buraya iki viski daha getirsene dostuum ya da sen direk bize şişeyi getir Ozan ! Biz kızlarla doymuyoruz ya." Şunların halina bak yayılmış ölecekler nerdeyse. Ben Efe 19 yaşımdayım ve Şu bağıran da Ozan. Yakın arkadaşız ve o biraz delidir. Bense daha sakin ve anlayışlı oluyorum. Içki ve kadınları sever. " Al bakalım ama bu son birdaha getirmem." Yanındakı kızlardan biri "ya sanane sen ne karışıyorsun bizim Ozanımıza. Ne kadar isterse o kadar içer." Kafayı yemişlerdi. Ozana ciddi bir bakış attım ve ordan ayrıldım. Gerçekten herkes çok eğleniyordu. Evet bende ama artık sıkılmıştır saat 21 den beri burdayız ve çok fazla müzik, dans ah sadece kafam şişti işte. Bahçeye çiktım orası daha sessizdi ve bende bir sandelyeye oturdum. Yanıma Aleyna geldi. " Efe, Iyi misin? Canın sıkkın gibi?" Ona döndüm. " hayır sadece çok yoruldum. Ozanı bekliyorum. Birazdan gideceğiz. *umarım*." Kolunu bana attı. "yorulmuş olmalısın. Peki o zaman ben içerideyim. Sonra görüşürüz." Gülümseyerek "görüşürüz" dedim. Uyuya kalıyordum ki o sıra Ozan geldi. "Nerde kaldım Ozan??" Tamam geldim dostum ya. Sende sıkıcı bir böcek gibi olmaya başladın."  Tabiki bunu söulemesine şaşırmadım. " tamam hadi gidelim." Kolunu omzuma attı ve eve gittik. Neyseki sokakta kimseler yoktu. Acayip sesler çıkaran Ozana deli olmuştum. Eve geçtik saat 00:39. Ozan hemen duşa girdi ve bende pijamami giydim. Yatarken o yumuşak gri eşofmanını hep giyerdim onu Ozan da sever hatta bazen giyer. Üstümde sadece bir atlet.  Yani benim pijamam böyle hehe neyse. Duştan çıktı ve direkman yatağa attı kendini üstünde bornoz ile yattı. Ona baktım" Ozan bu hal ne oğlum ? Giyinsene." Kafası yastığa gömülü. " hayırrr~" hemen battaniyeyi üstüne çekti ve uyudu. Bende ışıkları kapatıp yanına yattım.

Alarm: 10:10 !

Alarma uyandım ama alarmı kapatıp biraz daha dinlenmek istedim. Kendimi çok geç saatlerde uyanmamam için alar kuruyorum. Ozan saat 1 ve ya 2 kadar uyur ben uyandırmasam. Onunla birlikte 2 sene yaşıyoruz. Bu ikimizin de planı oldu. Ikimizde okuyoruz ama bi yandan da Ozan ve ben Çalışıyoruz. Ben artık çalışmıyorum çünkü sınavlarım var ama Ozan 20 yaşında ve üniversiteyi bitirmesine az kaldı ve iş hayatına girecek. Herneyse uyandım ve bu gün Ozan ile benim en sevdiğim kahvaltıyı hazırlayacaktım. Sessizce mutfağa gittim ve en sevdiğimiz kahvaltı olan Krep yapmaya başladım. Sonra odadan sesler geldi.  "Mmm~ Efee, Efee baksanaa~~". Geri seslendim " Günaydın, işim vaar!". Yaylana yaylana yanıma geldi. " Ne yapıyorsun?" "Bak ne yapıyorum." Yüzü güldü. " yes bee. canikom bana krep yapmışş." Gülümsedim ona bakarak ve yüzünü yıkamaya gitti. Bende hemen masayı hazırladım. Çok fazla şey koymadım sadece çay, krep için bir kaç sos ve bal. Ben daha çok balı severdim ama o çikolata sosunu ve beyaz kremşanti severdi. Mutfağa geldi ve masaya oturdu. " vay vay çok güzel be. Ellerine sağlık canım kankam benim." Gülümsedim " afiyet olsun." Yemeye başladık. 5 dk sonra Ozanın telefonu çaldı ve Ozan duymamazlıktan geldi. Ben" Ozan telefonun çalıyor." Oda hemen "H-hemen geliyorum." Diyerek koştu. Bende o sıra yemeğe devam ettim ve Ozanın sesi hiç gelmiyordu. Normalde çok sesli konuşurdu ve genelde duyardım. Sonra sessizce bakmak istedim ve Ozanı dinledim. "yapamıyorum artık, niye anlamıyorsun? Ben bunu yapamam. Bunu ona söylersem ya beni evden atar ya da kendisi gider." Bunları duyunca kalbime bir şeyler oldu benden basediyordu çünkü onu evden atacak biri yada evden gitmeler falan. Yani o bendim ve içeri girdim habersiz gibi. " Ozan her şey yolunda mı?". Telaşlı bir şekilde. " Evet evet ne olsun ki? Hadi gel acıktım ben ya." Ne oldu diye sormadım. Yada sormalıydım ? Masaya geçtik ve yemeğimizi yedik. Ozan telaşlı bir şekilde çay içiyordu. " Ozan? Bir şeyin mi var ?" " yo ne olsun ki? Sadece biraz yoğunum o kadar. Ben çıksam iyi olur. Geç kalıcam."   Şaşırdım. " ama daha erken." Kalktı masadan ve bana sert bir şekilde yaklaştı . " Işim var dedim neyini anlamiyorusun?" Dedi ve hemen odaya gitti. Bende peşinden gittim. " Ozan dursana ?!" Kolumu ona uzattım ama o sert bir şekilde kolumu itti ve soyunmaya başladı. Ona bakarak " Ozan amacın ne ? Nereye gidiyorsun?" Bir şey söylemedi ve evden sertçe çıktı. Bense sadece arkasından şaşırtmış ve baka kalmıştım...

Evet bu ilk bölüm. Umarım hoşunuza gitmiştir. Hepinizi seviyorum  lütfen oylamayı ve yorup yapmayı unutmayın. Benim için çok önemli ve sizleri seviyorumm. 💟

Ilk bölüm biraz karışık gibi sizlerinde yorumlarınızı merakla bekliyorum. Ayrıca sizde isterseniz sizin istediğiniz bir karakter ayarlarım ve o da bu hikâyede yer alır.
Görüşmek üzere...