Chapter 2

137 86 1
                                    

"Ms. De Asis pasensya ka na kung hindi kita naasikaso kanina, pinapunta ko na lang si Mr. Giordano, nagkausap naman kayo kanina diba?"

Mr. Giordano? Si Tobias ba 'yun? So Giordano is his last name? Tobias Giordano? 'Yun lang?

Campi Flegrei Giordano

Ang tapang masyado, parang pangalan pa lang hindi na pwedeng kalabanin.

Well, hindi naman talaga!

"Si, Profesora" Tamad kong sagot sa kanya.

"Salamat nga pala sa pagpayag, bukas hihingin ko ang kopya ng mga litrato, alam mo naman siguro yung building ng CBA?" Tumango ako bilang sagot.

Of course I know it Alba.

"Anong oras niyo po kailangan?"

"After lunch De Asis, libre ka ba sa mga oras na 'yun?"

Kumunot ang aking noo at inisip kung libre ba ako sa mga oras na iyon pero sa huli ay tumango na lang bilang sagot.

The Accounting students are scattered again in El paraninfo but unlike earlier, they are not preparing but packing up to dismiss.

The boys are cleaning, removing the props and picking up the trash left by the audience earlier. The remaining students are removing their costumes and wiping the colors on their faces.

"Profesora ito na po yung attendance." May estudyanteng lumapit kay profesora kaya naman tumabi na lang ako at pinanuod ang mga Accounting students na okupado pa rin sa ginagawa.

Umatras ako nang may dumaan sa aking harapan na estudyanteng dala ang naglalakihang props na ginamit kanina.

Nakaramdam ako ng kakaiba sa aking kaliwang paa kaya naman iniyuko ko kung ano 'yun at nakita ang isang ID.

Saphronia Diemery Ocampo

I saw the familiar face etched on the ID.

Sadie?

Kahit sa ID maganda siya in fairness. I know I'm pretty pero kahit kailan hindi ko nagustuhan ang mga kuha sa ID ko.

Napangiwi ako sa iniisip.

Well malay mo naman para pala sa kanya hindi 'to maganda, we have different eyes anyway. Beauty is indeed in the eyes of the beholder.

"How was it? Success ba?" A loud voice thundered el paraninfo.

That voice is very familiar, so familiar.

My hold on the ID tightened and my knuckles turned white. My stomach is in tornado as my heart rate increased in so much anger and frustration.

I should have left as soon as the play finished.

Bakit ba nawala sa isip ko na dito ang teritoryo niya? Masyado akong nakampante na hindi ko siya makikita tangina.

"Akala ko ba bukas pa dating mo?"

"Pasalubong naman Hunter!"

"Hunter tumulong ka dito, wala kang grade kay profesora"

Nang marinig ang salitang profesora ay dumako agad siya dito at binati si profesora.

The Girl is DangerousTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon