Kookpartner en bloedvingers

31 3 0
                                    

"Hey meid" Margot klonk redelijk vrolijk aan de telefoon zou ze echt ziek zijn? "Hey" zei ik iets (veel) minder vrolijk dan zij.
"waarom bel je?" "Wel je raad nooit wie mn moeders zakelijke afspraakje nu weer is?" Margot wist echt alles van me, daarom was ze ook mijn beste vriendin. "Nee vertel!" "Het is Luke z'n vader" "WHAATTT" toen ze dit door de telefoon schreewde hield ik die toch even wat verder van mijn oor! "En waarom was je niet op school vandaag" zei ik om maar van onderwerp te veranderen. "Gewoon maar wat buikpijn, niks speciaals" zei ze maar droogjes. "En nog iets spannends op school gebeurd? " Vroeg ze met al wat meer intonatie. "Vandaag is er een nieuwe jongen in onze klas gekomen Simon en hij heeft van die mooie blauwe ogen en .... " "WOW stop met ratelen Lore" Oops deed ik dat echt?

De volgende ochtend ging zoals altijd. de wekker ging af en ik viel uit mijn bed van het schrikken. Toen ik probeerde recht te staan en mijn wekker uit duwde zag ik dat ik een sms had van Margot.
*Hey meid, samen naar school fietsen, jij hebt mij wat aan mij uit te leggen niet 😉*
snel antwoode ik snel daarop dat ik meeging en liep zo snel ik kan naar de badkamer! Wat niet zo slim was want in de plaats van door de deur te lopen liep ik er tegen... Mijn oudere broer Jonas kon niet anders dan me heel hard uit te lachen en voor mij de badkamer in te stappen. Daar lach ik dan op grond waarschijnlijk met een gigantische buld op mn hoofd.

"Eindelijk Lore je bent er" zei margot licht geirriteerd. "Sorry meid Jonas was voor mij in de badkamer." Toen begon ze wat te lachen. Ja, ze deed dit altijd als ik over mijn 2 jaar oudere broer begon. Ik wist hoe smoor ze op hem was , ookal wilde ze dat niet toegeven, maar ik zag het gewoon.
"Wat was dat over die nieuwe jongen aan de telefoon gisteren? "begon ze maar over een ander onderwerp. "Niks" zei ik schouder ophalend. Ik zag dat ze me niet geloofde maar ze ging er niet op in.

Eens we toegekomen waren op school en onze fietsen in de fietsenstalling hadden gezet, wat natuurlijk niet lukte zonder een fietsen domino effect eraan toe te voegen, was Luke ons aan het opwachten. Waarom? Wel dat vragen we ons allemaal af!
"LORE!!" riep Luke naar me. Dit kon niets goeds betekenen! "Ja" antwoorde ik iet wat geschrokken. "Wat deed mijn vader bij jou thuis gisteren?" hoe kon hij dat nu weten dat dat mijn moeder was 😳. "uuhhh" jap dat was mijn prachtige antwoord. Waarom ik niet zei 'iets zakelijks' was omdat hij vanmorgen samen met mijn moeder in haar bed lag te slapen....
"Is dat je beste antwoord" dreigde hij naar mij en daarbij balde hij zijn vuisten. Oke nu was het genoeg! Ik had geen zin meer om me te laten doen, niet dat ik grof ging doen of ik had ineens geen vrienden meer....
"Misschien moet je dat maar aan je vader vragen Luke" hij keek wat boos, maar ging wonderbaarlijk gewoon weg.
"Dat was vreemd" Margot had gelijk ,Luke gaat nooit 'gewoon' weg.
|de bel ging|
Het eerste lesuur hadden we koken mijn favoriete vak,ookal brandde zogoed alles wat maar kon aanbranden aan. Dit kwam ook omdat ik allen was en de rest met 2 en ik zo veel te veel werk had. Stomme oneven klas :/
"Iedereen naar je keuken" riep de leerkracht door heel de klas.
"Oke wie is hier alleen?" Riep hij weeral door heel de klas. Voorzichtig stak ik mn hand op. "Oke Lore dan is Simon nu jou partner" bij die woorden maakte mijn hard een grote sprong.
"Hey" zei hij terwijl hij naast me kwam staan. "Heyyy" zei ik waarscheinlijk veel te over actief :/ "Snij jij de groenten Lore? " hij.wist.mn.naam. "uuuhuhu tuurlijk" waarom zei ik ja? Want bij de eerste groente zat ik al in mijn vingers het bloed liep eruit, dit was echt gênant! "Gaat het?" dat waren inderdaat de woorden van Simon. "Uh ja" "wacht laat me je helpen" WAAATTT Simon wilde me helpen!! Een moment van vreugde ging door mn lichaam. Hij pakte mn handen vast en stak ze onder de kraan. "Zo gaat het al beter, niet? " vroeg hij. "Ja bedankt" serieus bedankt nu dacht hij zeker dat een eeuw te laat geboren ben. Hij lachte wat en we gingen verder met ons gerecht.
---------------------------------------------------

hopelijk vonden jullie dit hoofdstukje wat
hij is al iets langer ...

nu een domme vraag... weet iemand hoe je het lettertype aanpast als je aan het schrijven bent bv. als je de tekst schuin wil zetten ofzo ? ( het is op de ipad)
alvast een dikke merci

~Tessa

Ware liefde?!?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu