Completed ||EDITING FOR SOME WRONG TYPOS! AND GRAMMATICAL ERROR
Different people. Different personalities and they all met for a reason, but in kevin's case! they live in her head.
In this social world planes we're not stages but opposing camps...
"Honto Gomenasai!" TRANS: I am really sorry. tugon ni captain.
"SA SUSUSNOD WAG MO NANG UULITIN YUN!!" habang panic na panic siya dahil si kevin ay may kuriyente at hindi ito puwede hawakan.
"Kevin? Huminga ka ng malalim..." sinunod naman niya ka agad ito. "Inhale, exhale..." tinago ko agad yung pagkain sa loob ng basket habang naka pikit si kevin.
"Kevin? makinig ka saken! buksan mo yung eyes mo at wala na yung food." The way captain treats kevin he treats her like a kid, binuksan niya nag mga mata niya at natahimik ang dalaga habang naka tungo at naginginig. tugon ni captain.
"Ma iwan ko na kayo diyan! tandaan mo yung sinabi ko sayo Tezuyama!"
Umupo ako sa harap niya at pinanood siyang higupin yung pagkain niya, para siyang bata kung himigop. pinipisil kahit wala na itong laman. and she look like she was afraid to create a noise that will shock her or trigger her again. and her eyes makes me feel sorry, para tuloy akong naka patay sa takot.
Nakapatong ang dalawa niyang kamay at inaantay niya akong mag salita. pero wala akong ma isambit dahil worried talaga ako sa ginawa ko sa kanya.
Sinubukan kong hawakan ang naginginig niyang kamay pero noong malapit na ang kamay ko ay inalis niya ito ng mabilis at inilagay sa lap niya. tapos umiyak ulit siya habang naka titig sa akin na naka upo. "Ikiwohakidasu, suikomu..." TRANS:Inhale, exhale. sinunod niya ito at tumayo ako sa pagkaka upo ko upang hindi na siya ma iyak. noong nag salita siya nawala yung kaba ko. "Hindi ako normal diba?" hinaluan ko ng ngiti ang sasabihin ko.
"Demo watashi no me ni wa."TRANS: In my eyes you are. pero tumakbo lang siya pa itaas ng hagdan at sa kanyang kuwarto.
Kinuha ko nalang yung pagakin ko at kinain ko ng mag isa. tapos may nakita akong note na nakalagay sa mesa. "IF YOU WANT TO TALK TO ME I'M IN MY ROOM." matapos akong kumain ay inakyat ko siya sa kanyang kuwarto at may nakita akong sighn
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
kinatok ko siya. "Watashi wa ima kitaku shimasu... Mōshiwakearimasenga, ima anata to hanasu jikan ga nainode! anata o sasoimasu..." TRANS: I will be going home now, sorry i don't have any time right now to talk to you i might trigger you. bumuntong hininga ako tapos umalis na agad.
Kevin's POV
Ilang minuto akong naka titig sa dilaw kong kisame habang naka kadena ang kamay at paa ko tapos inaantay lamang na maka alis siya ng mismong bahay, noong narinig kong nag sarado ang pintuan ay agad kong binuksan ang kuriyente sa powerplant malapit sa kwuarto ni Katelyn or yung dating kuwarto ni mama na pinaglalagyan ko ng damit ni Katelyn, ayaw kase niya makihalo sa aesthetic kong kuwarto dahil mukha daw madumi kahit organized naman.
Bumalik ulit ako ng kuwarto at humiga habang tinititigan yung dilaw na kisame, pero kahit anong gawin kong titig malungkot padin ako. at hindi ko ma ilalabas yung mga alters ko dahil pag triggered ako triggered din sila.
Kumuha ako ng libro sa bookshelf tapos nag basa na lamang habang sinusubukang kumalma ang sarili dahil sa nagyare kanina, hindi naman ako galit sa kapitbahay na iyon dahil alam kong gusto niya na ako ay maging masaya pero ako naman itong depressed at may anxiety.
Ako nga dapat itong mag sorry sa kanya dahil sinisigawan ko siya at sinusungitan, hind naman italaga ako ganoong tao pero sadyang kapag pagod ako at galit hindi nag babago ang mood ko.
Bumaba ako ng hagdan para kumuha ng dinner sa ref.
