Bitter Aftertaste

Chapter 4

Thank you

"Teka! How did you know my name? Are you stalking me?" I raised my eyebrows.

He tilted his head. "I don't do stalking and me? Stalking you? Not a big chance."

"Maniwala..." I muttered.

"Your template told me so. Don't assume." Sabay turo sa aking template na nakasabit sa aking lab gown.

Mabuti kung ganoon dahil hindi ko rin magugustuhan kung ini i-stalk niya ako. I glanced at his bike, napangiti ako nang may maalala.

My boyfriend used to ride me at his bike after our class. Hinahatid niya ako sa bahay at minsan pumupunta kami ng park para tumambay gamit ang kaniyang bike.

I sighed. I miss that kind of moment with him.

"Is that yours?" I asked. Tinuro ko pa talaga ang bike sa gilid niya. Nilingon niya muna iyon saka tumango.

"Yeah. It's a gift from someone." Makahulugan niyang sagot saka lumingon sa akin.

"Ride me home."

He squinted his eyes at me. Hindi ata makapaniwala sa aking sinasabi. "I can't ride you home with the bike. Delikado."

Lumapit ako at nakipagsukatan ng tingin sa kaniya. His jaw clenched before he glanced away.

"Hindi ka pwedeng umangkas, mangangawit ka lang at baka magreklamo ka pa sa akin."

I shook my head. "Sanay akong umangkas. Saka sino bang may sabing magrereklamo ako? Ako na nga nag-aya, ako pa magrereklamo?"

He shrugged. "Malay ba natin? Malakas pa naman ang topak niyong mga babae."

"Not me! Hindi ako pabebe."

Muli niyang hinarap ang aking mga mata at agarang umiling. Napapadyak ako sa aking mga paa. Naiinis ako, bakit ba ang ayaw niya?

I glared at him. "Sige na kasi, Guzman!"

Tila ba nagulat siya sa salitang aking binitawan. He crossed his arms and stared at me.

"Wala akong maalala na binanggit ko na sa'yo ang pangalan ko. Sino sa atin ngayon ang nang i-stalk?" He smirked.

I did not stalk him! The gut of this guy. Nagkataon lang na nakita ko ang litrato ni Sierra at litrato niya sa bulletin board ng The Update, organization of the campus journalists.

"Nakita ko lang sa The Update bulletin, hindi ko rin akalain na photojournalist ka." Sabay tingin ko sa DSLR na nakasabit sa kanyang leeg.

He smiled with amusement. "You stalked much."

"I did not! Nagkataon nga lang."

"Maniwala..." He mocked me. Wow!

Inirapan ko siya at inagaw mula sa kanyang pagkakahawak ang bike. "Kung ayaw mong magpa-angkas, ako na lang ang magmamaneho nito."

"And what about me? Aangkas sa'yo?"

"No! Maglakad ka mag-isa." Sagot ko. Alam kong kaniya ang bike na ito pero gustong gusto kong sumakay ulit, pakapalan na lang ng mukha.

Napa-iling na lamang ako nang maisip na i-aangkas ko siya. Mas delikado naman ata 'yon.

Hinila ko ang bike mula sa kaniya pero hinila niya rin iyon pabalik. Napapadyak ako out of frustration.

"Guzman!"

He stared at me for a minute the he sighed. "Ba't ba ang kulit mo? Sa katawan mong 'yan sigurado akong hindi mo kaya 'tong patakbuhin."