Is She Nerd???

CHAPTER 10: THE TRUTH.

--
SOPHIE'S POV

Na-realized ko, bakit ba ako nagtatago?

Ano namang pakialam ko diba?

Bigla kong naalala yung salamin ko!

Agad-agad akong bumalik sa pagawaan para i-check kung okay naba yung salamin ko.

Mabilis naman pala sila gumawa.

Okay na agad e.

"How much po?" -sabi kp dun sa gumawa.

"2000 po maam." -sabi ni kuyang gumawa ng salamin ko.

O_O

Oo nga pala!

2k pala ang pagpapagawa ng salamin dito sa mall.

Sakit naman sa wallet besh!

Pero no choice ako.

Iniabot ko yung bayad ko kay kuyang mang-gagawa.

I try it on.

Comfyyyyyy!

Buti naman at naayos na glasses ko.

Sagabal na kasi sya lalo na kapag nag-babasa ako ng books.

Pero now, okay na.

While heading to exit, natanaw ko nanaman si Daniel.

At makakasalubong ko pa sya!

E ano naman?

I pretend na di ko sya napansin.

And...

And...

And..

Wait, what?

Di nya ba ako nakita at parang di nya ako napansin ah?

Well, that's good!

Wala din naman akong balak na pansinin sya.

Ringing...

Mother Earth Calling...

Hala, tumatawag na si mama.

Putik!

Late na pala! 7pm na!

"Hello ma?" -bungad ko.

[Nasaan kana ba anak? Anong oras na oh. Nag aalala nako.]

Ihhhh si mama naman. Pa-fall! Char hahaha

"Pauwi na din ako ma. Dumaan lang ako sandali sa mall. Yung eye glasses ko kasi pinaayos ko." -paliwanag ko kay mama.

[Ah ganun ba anak? Sigesige mag-iingat ka ah. Naghihintay ako sayo kakain na tayo okay?" -mama.

Napa-ngiti naman ako doon. Sweet talaga si mama.

I'm lucky, super.

"Okay ma. Wait me there." -sabi ko bago ibaba ang tawag.

After almost 30minutes....

Nakarating din ako sa bahay.

At nag-aantay nga sakin si mama hihi.

"Sorry ma medyo na-late po ako ng uwi." -sabi ko kay mama.

"It's okay anak. Nauunawaan ko naman. Tsaka, sinabi mo na diba kung anong sinadya mo sa mall? Okay na yun anak." -mama.