Hoseok:
Yugi eğer uyanık isen hemmen kapıya gel
Yugyeom:
Ay hyung uyandım da kötü birşey yok değil mi?
Sen iyisin?
Hoseok:
İyiyim Yugi'm
Dışarı çıkalım biraz
Sana anlatacaklarım var
Yugyeom:
Pekala geliyorum hyung
-
Sabah saat çok çok erken olmasına rağmen uykumun kaçması üzerine uyanmıştım. Hoseok hyungumdan gelen mesaj ile hızlıca üzerimi değiştirip kapıya koşmuştum.
Kapıyı açtığımda bana heyecanlı, gülerek ve parlak parlak bakan bir Hoseok hyung ile karşılaşmıştım. Niye gözleri bu kadar parlaktı? Niye bu kadar heyecanlıydı?
"Günaydın Yugi'm" diyerek neşeli bir şekilde bana sarıldı. Bende sarılışına karşılık verirken "günaydın hyung" demiştim. Sonrasında elimden tutmuş ve beni bahçeye çıkarmıştı.
"Yugi'm bişey var ve ilk sana anlatmak istedim. Ama sakın endişelenme asla kötü bişey değil" dediğinde hala gözleri parlayan hyunguma sorarcasına bakmıştım. "Yugi bir kız var, benim için çok farkı bi kız"
Kalbim atıyor muydu? Nerdeydim? Yaşıyor muydum?
Yani gözlerindeki ışıltının sebebi bir başkasıydı. E o güzel ışıltıların nedeni ben olacak hali yoktu. Tüm duygular anlamını yitirmişti. Fakat böyle olması çok saçmaydı birgün böyle olacağını zaten biliyordum. Zaten hep bu günü beklemiştim.
Aklımdan milyonlarca düşünce geçerken bir tanesi çok belirgindi. "Ben Kim Yugyeom duygularımı gizlemekte ustayımdır"
Hoseok hyungumun söylediği şey üzerine birkaç saniye içerisinde dudaklarımı hafifçe kıvırmış ve imalı bir şekilde"nasıl bir farklılık bu hyung" diye sormuştum.
Bunu yapmak çok zordu. Bana başkasını anlatıyordu. Gözlerindeki parıltının nedenini olan kızı anlatıyordu. Onu dinelemek ve hiçbirşey belli etmemek... gerçekten çok zordu.
Sakince verdiğim cevap üzerine Hoseok hyung ta gülümsemiş ve "kafamdan çıkmıyor" diyip sırıtarak etrafa bakmaya başlamıştı. Yere kapanmak istiyordum. Ağlamak istiyordum. Zaten imkansızdı. Zaten hiç imkanı olmamıştı. Neden tam şu amda böyle hissediyordum.
"Peki benimle ne zaman tanıştıracaksın hyung"
O kız iyi anlaşmalıydım. Hoseok hyungu bu şekilde mutlu edebilirdim. Hayır Yugyeom üzülme üzülecek birşey yok bak hyungun çok mutlu gözleri Işıl Işıl.
"Yugi dur daha çok yeni yani bir iki kez konuştuk sadece" demişti kafasını yüzüme çevirirken. "Hyung bence vakit kaybetme, eğer harekete geçmezsen onu kaybedebilirsin"
Evet tam şu anda Hoseok hyung'a eğer birgün ona hislerimi söylersem diye düşündüğüm planı anlatacaktım. Sade ama hoş. Klasik ama etkili.
"Hyung şimdi bu Noona sizin okulda değil mi?"
"Evet Yugi"
"Bak şimdi hyung ona kıpkırmızı bir gül al ve arkana sakla okuldan çıktığınızda yanlız olduğu zaman yanına yaklaş, gülü çıkar ve gülümseyerek ufak bi randevu teklif et"
Sesimi kontrol etmek ve ağlamamak için büyük bir savaş vermiştim. Fakat sonuç olarak başarılı olmuştum. Dediğim gibi "Ben Kim Yugyeom duygularımı gizlemek konusunda ustayımdır"
"Yugi bu fikir mükemmel! Fakat senin aklına nerden geldi bu hm?" Ne cevap verecektim şimdi ben.
"Şey hyung bir gün ruh eşimi bulursam diye düşünmüştüm. Umarım senin işe yarar" umarım bu dediğime inanırdı. En azından inanmaması için hiçbir sebep yoktu.
"Vayy ruh eşi demek Yugi. Ama ruh eşi öyle herkesten uzak durarak bulunmuyor biliyorsun değil mi" dediğinde Hoseok hyungum içimden ona üzgünüm hyung seni bu kadar severken başkasına yakınlaşamıyorum demek gelmişti. Fakat her zamanki gibi içimde tutmuştum.
"Biliyorum hyung ama beni kabul eden böyle etmeli. Benim kişiliğim böyle" aslında doğruydu Hoseok hyung olmasa bile muhtemelen kimseye yaklaşmazdım çünkü gerçekten kişiliğim böyleydi.
"Hyung adı ne?"
Ağlama isteğimi bastırmaya çalışırken sormuştum.
"Iseul"
Demişti Hoseok hyung neşeli bir şekilde. Gerçekten çok güzel bir ismi vardı. Umarım ismi gibi kalbide güzeldir ve Hoseok hyungum daima çok mutlu olur.
"Hoseok hyung benimle hemen tanıştırırsın değil mi" diyip ardından "söz veriyorum Iseul Noona ile çok iyi anlaşacağım" diye eklemiştim. Açıkçası gerçekten Iseul noona'yı çok merak etmiştim. Hoseok hyungumun kalbini çalan kişiydi nede olsa.
"Eğer kabul ederse 2. Buluşmamızda seni tanıştıracağım söz"
Iseul noona ve Hoseok Hyung sevgili olursa belkide bende artık yavaş yavaş Hoseok hyungu unutabilirdim. Bu fikir gerçekten aklıma yatmıştı.
Evet ne olurda olsun bugünden sonra Hoseok hyung'dan vazgeçecektim. Artık gerçekten benim abim gibi olacaktı.
.
