The Best Part Is You

Chapter 8

Jacob's Pov

Habang nagddrive hindi mawala sa akin ang chat ni Aki na may nagchat sa kanya pero mali yata yung ginawa ko na sinabihan ko sya na wag syang papayag sa lalaking yun, nakakagulo lang ako sa bawat hakbang nya o desisyon nya pag mageentertain ng ibang tao at wala naman akong karapatan talaga e ano naman sa akin kung magiging sila nun? Ano naman sa akin kung pumayag sya dun e kuya kuyahan nya lang naman ako and lastly hanggang dun lang talaga kami, sobrang bilis naman kung tutuusin kung magkakagusto ako sa kanya agad pero what if kung oo nga? I need to stop this stupid stuff. Pero fvck bat ba kasi lagi syang laman ng isip ko? Sa twing gigising, kakain, at matutulog. Kung wala lang to bat ako nagkakaganito? She's different among those girls out there, she's rare lalo na sa mga natuklasan ko about sa kanya she's willing to get hurt basta hindi mawala ang mga mahal nya, she's not that na mabilis sumuko as long as kaya nya, nakakalito na pero kailangan kong tigilan lahat ng mga kakaibang nararamdaman ko alam kong hindi pa naman ito gaano kalalim kaya lalanguyin ko na agad para madaliang makaahon, ayoko na muna sumubok at lalong lalo na masaktan that's why I need to make a move to end this upcoming worse feelings but how? To avoid her? Of course I can but I can't I know she will get hurt if I do that, but one thing I know I must don't fall for her, it will lead these into heart breaks.

Pinarada ko ang motor sa gilid ng bahay namin at pinahinto ang pagandar ng makina nito, dali dali akong pumasok sa bahay at nadatnan si David na umiiyak sa sala kaya natigilan ako sa paglalakad, where's others? May hawak syang picture and I know that was our picture, our family picture rather. Kaya dahan dahan akong lumapit sa kanya at hinawakan ang ulo nya

"Kuya? Kelan ba babalik si papa?" Tanong nya sa akin habang humihikbi, this is the most painful part of being broken family, hindi mo alam kung kelan ba babalik at kung babalik pa ba sa dati ang lahat, pinunasan ko ang luha ng kapatid ko at tinignan ang litrato nung mga panahong buo pa kami, that was David's birthday nung kinuha ang picture na yan

"Maybe soon?" Giit ko at muling pinunasan ang luha na patuloy umaagos sa mga mata nya "I know papa's missing you so much David, you're his favorite remember?"

"I'm his favorite?" Tanong nya habang nanginginig ang boses nito, tumango na lang ako at ginulo ang buhok nya "so why then he leave us if I'm his favorite?"

"Actually bro pag lumaki ka na you will understand everything, let's just say hindi para sa isa't-isa sila mama at papa okay?" Giit ko at kinuha ang family picture namin sa kamay nya

"Bakit hindi nila p-pilitin k-kuya?" Binaling ko ang mga mata ko sa kanya at muling pinunasan ang luha nya

"Because even if they impelled it? it will never work David, they will just have arguments everyday and it possible that they will get hurt not just emotionally but also in physically hurt" sagot ko na may halong lungkot sa mga mata ngunit pinipilit ko pa ding ngumiti kahit mapakla "you will comprehend those things someday little brother"

"I hope so kuya" giit nya at niyakap ako, nakakasakit makitang nagkakaganito ang mga kapatid ko lalo na kung hindi ako makahanap ng irarason sa mga tanong nila

"Asan sila mama bat hindi mo kasama and where is your ate also?" Kumalas ako sa pagkakayakap at lumingi lingi sa bahay para hanapin ang ni isa sa dalawa

"Lumabas lang si mama para bumili ng meryendahan natin while ate is in her room and listening to her blackpink's playlist" I knew it "Plus? May earphone na nakasalpak sa tenga nya"

"Let me cut her earphone later but don't tell to her okay? This will be our handsome little secret" bulong ko sa kanya at ngumiti ng nakakaloko, sumangayon naman sya sa plano ko at kumuha ng gunting na agad binigay sa akin

"Use this kuya" kinindatan nya ako bago umalis papunta sa kwarto nya, he's so smart lagi syang nakikinig sa akin pero kung minsan hindi lalo na pag inaatake ng topak.