16.03

~15~

Bazen öyle ağlarız ki organlarımız acır tabi bazıları bu acıyı bilmez ilk ailemi kaybettigimde ağlamistim o kadar merak etmeyin klişe bir söz söyleyip trafik kazası demiycem
Benimkiler yangından öldü kurtulmadılar işte olmadı o kadar zamanları varmış bu kaderdir değişmez

23.11.2016

Abimle beraber kırtasiyeye gitmiştir odamizi beraber boyamak için boya alıcaktik işimiz uzun surdu tesadüf mudur bilmem ama pazartesi günü olmasına rağmen baya bi kalabalıktı 1 saat kadar oyalandik işimizi hallettikten sonra eve döndük abim kısa bir sure duraksadi ben arkadan geliyodum kafami kaldircagim sırada kafami tutup yere doğru bastırdı tabi ben o sinirle ağzıma gelen bütün kötü şeyleri söyledim abime taki duman kokusunu alana kadar iste o an fark ettim her şeyi yikilmistim ben bi şeyleri anlamaya çalışıyor ken iyhaye polis fln gelmişti bilincim kapalıydı sanki pek bisey hatırlamıyorum sadece annem bonyada babamda evimizin yerin altında ilan kilerde hayatini kaybetmesiydi abim ise soğuk kanlı olmuş ve herseyle ilgilenmişti biliyordu çünkü ne kadar duygusal olduğumu ama geceleri hep aglardi duyardım abim reşit bi bireydi ben ise 16 yasında dünya kendi etrafında döndüğünü sanan bi aptal tabi o günden sonra değişti her şey ama neyse yetim hanede kaliyordum abimse yarısı yanmış olan evimizde beni almak iatedigini fakat evli olmadığı için alamadığını söyledi önemli olmadığını söyledim hem evlatlık edinmesi gereken bir kardeşi vardı ne kadar gülünç bir durum ama abim biyolojik babam fln neyse abim beni almak istiyordu ve sevgilisine onunla evlenmek isteyip istemediğini sordu liz tabiki kabul etmedi ve abimden ayrılmıştı ben bunun vicdanını da cekiyordum çünkü abim o kıza aşıktı bunu dışardan bakan herkes anlardi pınar(sevgilisi)dışında tabiki sonra kuzenim abimle evlene bilecegini söyledi ve beni bu şekilde aldılar ben raşit olunca abim kuzenimden boşanmış ve beni evlatlıktan reddetmişti herşey güzel gidiyordu sabah abimle beraber okula gidip daha sonra işe gidiyorduk abim benden önce çıktığı için beni alıp eve gelirdi diğer saatlerde bazen beraber vakit geçirir bazenke kendi halimizde takilurdik ama abim bana hic diğer ahiler gibi davranmamistir ve bu beni bi yana sevindirdi çünkü o özeldi ve ailemden kalan tek şeydi ama ben her zaman kardeşlik yapıp onu sinir ederdim sevmediğini bildiğim halde "arda ama ardarda" der dalga gecerdim zaten ismini sevmiyidu benim yuzumden nefret ediyo şimdi ah her neyse bu hikaye bu kadardı