Barış
Bu takıma geçtiğimde bazı şeylerin değişebileceğini düşünmüştüm ama hiçbişeyin değiştiği yoktu. Şaşırmamıştım sadece insanların beni yanlış tanımalarından rahatsız oluyordum. Ben bunları düşünürken birinin bana seslendiği duydum'Aloo babuşş hadi oyuna gidiyoruz'
Ardahanın seslenmesiyle kendime gelmiştim ve çantamı da alarak takımın peşine takılmıştım.
Acun bey oyunu anlatırken gözlerim Cemal'e kaymıştı. Güzel bir fiziği vardı. Herkesle arası gayet iyiydi. Bir an onu kıskandığımı düşündüm. Ama saçmaladığımı farkederek aklımdaki düşünceleri kafamdan atmaya çalıştım ve oyuna odaklandım.
Oyun yine beni zorlayacağı benziyordu. Allah aşkına biri beni de düşünebilir miydi? 2 metre adamım ben yahu!
Avantaja Evrim-Nisa-Cemal-Yasin dörtlüsü çıkarken destek vermek gerektiğini düşünmüştüm ve kendimi 'Haydi Cemaaal!' diye bağırırken bulmuştum. Benim bağırışlarıma Ardahan ve Berkanın bağırışları eklenirken oyunu seyretmeye başladım.
'Hadii Cemaaal! Basss' bunlar hep benim ağzımdan çıkmıştı...Şaka mı bu? İç sesimle ufak bir kavgaya girerken bizimkiler atışlara gelmişti. Avantaji kazanan bizim takım olmuştu. Sevinçle Cemale çak yaparken hala iç sesimle bir kavga halindeydim. Allah aşkına noluyodu bana ya?
' Bazı şeylerin farkına vardın Barış'
Bunları düşünmek istemiyordum. Sadece oyunlara odaklandıp ailemi gururlandırmak istiyordum.İç sesim yine ortaya çıkarken bu sefer haklı olabilir mi diye düşündüm
'Ufak bir gülüşüne dünyaları yakacak duruma geldin Barış Murat Yağcı. Ona sempati duyduğunun farkına var artık.'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize #cembar 🏳️🌈
Teen FictionKalbime düşen bir gülücük herşeyi değiştirmişti. Yaşadığımı hissediyordum ve bunun için mücadele etmem gerektiğini biliyordum. Bir çift güzel göz nasıl herşeyi değiştirebilmişti?