"Omoidasu! (Remember!)"
Drama/Tradegy
PLAGIARISM IS A CRIME❗
"What's this? A dream? Who's that girl standing right beside my body? Yeah I knew it. She's Yuuka, my deceased Girlfriend. She died because of me, because It was too late for me to save her from ending her own life"
It's such a nice weather huh? Mag isa kong binabagtas ang daan papunta sa isang TV-Radio station. Inimbitahan kasi nila ako para I-feature ang kuwento ko at ibahagi iyon sa buong mundo.
So this is it! The biggest TV-Radio station at may pinakamalawak na coverage sa buong bansa. Hawak ko ang aking journal kung saan nakasaad lahat ng nangyari sa aking buhay. Ngumiti ako at nagpasyang pumasok. Paglakad ko sa pasilyo, may isang babae ang kaagad ay tumawag sa akin.
"Yuan!" Sigaw nito. Habang papalapit siya ng papalapit ay payuko naman ng papayuko ang ang kanyang ulo.
"Ah miss. How did you know my name?" tanong ko. Tinitigan muna ako nito bago magsalita.
"I'm a staff on this radio station. Please be ready for your interview" tugon niya.
Tumalikod siya at naglakad. Oo nga no? bakit hindi ko nahalata sa uniform na suot niya? Sinundan ko siya at finally, nakita ko kung saan nila isinasagawa ang bawat segment nila.
"So Mr. Yuan Ramos. How did you overcome that tradegy? Oh, first of all, maaari mo bang ibahagi muna sa amin ang iyong kuwento?" Sambit ng host sa akin.
Tahimik ko munang sinariwa ang lahat bago sumagot. Nakita ko lahat ng staff na naghihintay ng mga sasabihin ko including that girl kanina.
"Ilang taon narin ang nakalipas mula noong mawala si Yuuka. She's a very supportive girlfriend" Panimula ko. "She's cheerful, lovely, pretty, all in one. She's perfect!"
Sandali akong natahimik bago ko ipinagpatuloy ang pagsasalaysay. "But I drowned on believing that she's really okay. Masaya kami sa halos araw-araw na magkasama kami"
"Until one night, nagpasya akong pumunta sa kanila. Agad akong dumiretso sa kanyang kuwarto but I was too late. I saw her lying on her bed, not breathing, no signs of life" Pagpapatuloy ko.
"It hurts me a lot syempre, Sinubukan kong kalimutan lahat at dumating din sa punto na pati yung mukha niya, malabo na sa isipan ko. The only thing that is clear is her smile. I really love that girl, I really love Yuuka" I said.
Napansin ko naman na naapektuhan niyon ang mga tao na nasa harapan ko. Sa likod na mga ngiting ipinapakita ko ay ang sakit ng mga nakaraang itinatago nito.
Napansin ko na napaluha na rin ang babaeng unang kumausap sa akin. Lumabas siya ng studio ng mabaling ang tingin ko sa kanya.
It was a very long interview. But I'm strong enough to hold my feelings kaya hindi na ako napaiyak.
"Wait, Yuan!" pigil sa akin ng isang boses mula sa hindi kalayuan. Nilingon ko iyon at nakita siya, yung staff kanina.
"Why?" tanong ko.
"Uhm. I want to cover your story. I want to know more" Aniya.
"Sure! Call me, anytime you want" tugon ko.
"Thank you!" she cheerfully said.
Ganon nga ang ginawa niya. Una, sapat na ang tawag lamang ngunit hiningi niya ang facial expression ko. She mean, gusto niya ako mainterview ng personal para malaman yung mga nararamdaman ko.
"Sa amusement park" tugon ko sa tanong niya kung saan daw kami pwedeng magkita.
"Of all places? Why?" tanong nito.
