Muhallebi Dükkanı

Rüya KESER

Merhaba ben Rüya KESER. Lise son sınıf öğrencisiyim. Saç rengim lila .Göz rengim mavi-yeşil arası bi renk . 17 yaşındayım. Boyum 1.68 ve kilom ise 56 -kilom boyuma göre biraz fazla çünkü yemek yemeyi çok severim heleki muhallebi. Muhallebi aşığıyım denilebilir. -Yemek yemeyi çok severim. Hele ki sütlü tatlılardan muhallebi. Muhallebi benim
yaşamımda önemli bir yere sahip.

Bu yüzdende küçüklüktan beri hayalim olan Muhallebi Dükkanını açıcağım. Bunu gerçekleştirmem de çevremdekikerinde büyük desteği var. Şakacı , iyimser ve maceracı biriyim. Arkadaşlarım çok fazla var ama dostum diyebileceğim kişilerin sayısı çok az -kolay kolay kimseye dostum demem.-Beni bu hallerimle kabul eden çok fazla arkadaşa da sahipim.
Arkadaş kazığına artık karnım tok . Bana arkadaşlarım o kadar çok kazık attılar ki say say bitmez.

Ailemden bahsedecek olursak ,
Babam Faruk KESER.yeşı vefat ettiğinde 47miş ama şuan 62 yaşına giricek .Ölümünün üzerinden 15 yıl geçmiş . Boyu fotoğraflardan gördüğüm kadarıyla 1.70-1.75 civarı.Saçları siyaha yakın gözleri elaymış. Benim doğmamı dört gözle bekliyomuş .Ben annemin karnında duyardım babamın mutluluk bağırışlarını.Bir gün babam beni dnlerken teköe atmıştım .Öyle bi sevinmişti ki Babam komutandı ve ben doğmadan 8 gün önce bir çatışmada hayatını kaybetti ve şehit oldu .Ben onu görrmedim o da beni -Bütün şehitlerimize Allah rahmet eylesin-Hep fotoğraflardan gördüm babamı ve onunla gurur duydum .Bizim daha iyi bir gelecek yaşamamız için savaştı. Çevremdeki bazı insanlar -insan denilebilir mi acaba-benle hep dalga geçti.
-Senin baban yok !diye
Her gün her saat bu cümleyi duyar ve ağlardım. Ama hep dik durmaya çalışırdım. Babamın ölmediğini hep benim yanımda olduğunu bilirdim ve ona göre davranırdı .-oysa annem bana babamın şehit olduğunu söyleyene kadar-

Annem Fahriye KESER.
Yaşı 56 .Boyu 1.64 Saçları sarı ve gözleri kahverengi. Dik durmaya çalışıyor.-Ama bildiğimiz kahverengilerden değil he öyle güzel ki -Beni doğururken bir şey olmuş ve belden aşağısı tutmaz hale gelmiş. Babamın vefatından sonra ise de kimse ile konuşmamış ve iletişime geçmemiş .Kendini sessiz sakin bir yere kapamış .

Ablam Sıla KESER.
Yaşı 22 .Boyu 1.72 . saçları gri ve gözleri mavi . Üniversite son sınıf öğrencisi . Mühendislik okuyor. Çok ama çok duygusal biridir. Babamı görmüş ve onu çok seviyomuş .Bana anlatırdı hep olanları
Ablamın dilinden babamın vefatı
"-Ben 3.5 -4 yaşlarındaydım . Babam bi anda yanıma gelip bana sımsıkı sarıldı ve şunları dedi
"Bil ki ben seni hep seveceğim yanında olsam da yanında olamasamda"
Bu sözleri duyan ablam babama
"Menje çeyi jok çeviyoyum (Bende seni çok seviyorum.)"demiş .
ve babamın gözünden bi damla yaş akmış.Ablam babamın ağladığını görünce üzülmüş . Babama bebeklerinden birini vermiş .
"Al ,çende jalçın . en çeydijim bebeyim(Al sende kalsın,en sevdiğim bebeğim)" demiş ve babam gitmış 2 hafta sonra ise babamın ölüm haberi gelmiş kulaklarına . Ablam yıkılmış-Babası vefat eden biri ne yapabilir ki .-Eli ayağı bi anda buz kesilmiş .Dünya durmuş onun gözünde . Tek gördüğü şey annemin gözünden akan o damla ve annemin dik duruşu kendini üzüntüye kaptırmaması ve tek duyduğu şeyse annesinin sessiz feryatları .Ablam bunları söylerken gözlerinden yaşlar boşaldı . Ben de ablamın ağlamasına dayanamadım ve bende ağladım. Hayattaki en değişik duygu şu üzülme olayı var ya o " Ablamın 4 yıldır sevdiği biri var ve onla gelecek kurmayı planlıyor.

Abim Halil KESER
Yaşı 32 .Boyu 1.78. saçları sıyah ama aralarda beyazları var ve gözleri siyah.Annem ve diğer akrabalarım abimi babama çok benzetırler. Abim evli ve 2 çocuğu var ;biri Alya biri de Ahu . Abim babam gibi asker olmak istermiş ve şuan onbaşı olarak görev yapıyor. Abim çok soğukkanlı biridir.